202 resultaten.
Een woud van armen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Door een woud van armen
zoek je mijn mond
en ik de jouwe,
verdwaald
in een oceaan van liefde,
op zoek naar woorden
in de ban van
ondoorwaadbare vloed en
overbruggende eb.…
Een zomerend boek
netgedicht
3.9 met 17 stemmen 125 Op het terrasniveau
slaat het boek
de hand aan zichzelf:
“écriture automatique”,
niet eensluidend te lezen.
De zwoele bries verwaait
de verloste letters;
sommige op drift geslagen,
het stuifmeel achterna;
andere voorgoed verzonken.
Het boek waait de zomer lof toe
Het baadt in een gloed,
een zomerend boek.…
Eentonigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 86 Kringetjes krabbelen
in de bovenhoek van jouw blad.
In de draaikolken van jezelf.
De wereld is groter dan een hoek,
maar je ziet het niet.
Je kijkt ook niet op.
Je merkt een verder leeg blad.
Breek uit jezelf, zong een zanger,
maar je hoort het niet … eentonigheid.…
Elke maand weer volle maan
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen 502 “’t Is weer voorbij die mooie zomer”
Toen, bij volle maan,
Zette jij er een punt achter
Elke maand weer volle maan,
Vraag jij nog altijd aandacht, nu zachter?
Elke maand weer een lichtpunt
Aan de donkere hemel
Elke maand weer:
Jij ging, maar waar ben jij?
Elke maand weer volle maan,
Maar waar blijft de ronde zon?
De perfecte cirkel…
Enige eeuwigheid
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 115 Wij duiken het bed in
En bedrijven de liefde
Op golven van genegenheid
Lijf en geest zijn
Baken en boei
Wij verdiepen ons
Zalig op kussen
Wij baren enige eeuwigheid…
Entiteiten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 HUIS BOOM
Losse entiteiten in mijn heelal.
Boom, vijver en rots
zijn melkwegen, droompaden
van amper aren:
vanuit de ruimte
nauwelijks zichtbaar,
vanuit mijn vierkantig bestaan
werelddelen op zich.
Losse entiteiten in mijn heelal?!
Uitkijk op het leven
of gewoon de tuin!
VIJVER ROTS…
Esthetische coïtus
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 374 Een gotische kathedraal
is een naakte vrouw
op handen en voeten
waaronder ik wandel
Mijn blik wordt omhoog
gezogen tot in het koor,
dat wulpse bos van bogen
Wierook, ik weet van waar
hij komt … esthetische coïtus
tussen mo(nu)ment en inkomer…
Eva iacta est
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 223 Spanning in de buik.
Schokgolven deinen
uit tot bewustzijn.
Woelig vruchtwater,
stilte voor de storm?
Eva iacta est!…
Father and son
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 145 Ik had zo veel meer wijsheid in mij
Om jou een en ander uit te leggen
Jij had zo veel meer kunde in jou
Om een en ander aan te pakken.
Het draaide anders uit:
Wij bleven bij de pakken zitten
En bekten mekaar af
Status quo en bekaf ……
Gebeten door de zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Gebeten door de zee
die grolde en weer afrolde.
Uitgehold door de wind
die aanvankelijk vervulde
en het nadien uitdrukte.…
Gedokt verzet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 het zebrapad mondt uit
in de verbredende vaargeul
dromen drijven door de afsluiting
ze eindigen tegen de stapelloods
aan de overkant … gedokt verzet…
Geheugengolf
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 185 Veel volk op straat.
Geen bekenden.
Een tsunami van herinneringen
Baant zich een weg
In de zee van mensen
Tussen oude gevels
Om ons te vervoegen.
Zij zijn van beton,
Maar wij wijken niet.…
Gekist
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 167 Ik ben de kleine frontsoldaat
en wou de bres op voor mijn volk.
Van winstbejag werd ik de tolk.
Nu prijzen ze mijn heldendaad.
Ik ben de kleine frontsoldaat
en dood m'n broer aan d'overkant,
verloor vol nijd gezond verstand,
ten strijd voor een gelogen staat.
Ik ben de kleine frontsoldaat,
beween m'n dood in zelfbeklag.
M'n graf versmaadt…
Globaal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Zittend in mijn zetel
die ik poëtisch "trein" noem
of "vliegtuig" of "bron van dromen"
kijk ik op de kruinen van bomen,
net globes met bergen en zeeën ...
werelden, bol van kleur.
Buiten ritselen blaren:
de herfst tikt bladen
vol met herinneringen
voor in het archief
van mijn geheugen.
De regen bestempelt ze
met "geklasseerd"
en slingert…
Glorie Alleluiah
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 105 Vlaggen draaien dol
de dodendans rond hun paal :
eer en geweten werden er geslachtofferd ;
de wind laat valse victoriekreten opwellen :
de 1ste wereldoorlog is gebroken.
Reeds gloort een 2de aan de horizon
die gloeit als een te ontploffen bom ...…
Gotthardtunnel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 De bergen slorpen ons op
tunnel na tunnel, totdat
de stofzuiger van de tijd
stokt, stopt voor de Gotthardtunnel:
stilstaand verkeer, uren aan één stuk
alleen de zon gaat vooruit,
dalend net als ons humeur.
Far niente, far niente ……
Grafopschriften
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 322 Jij veroudert niet meer
Herinneringen houden je jong
Jij ging plots
Mooie herinneringen bleven
Als een rots
Jij vertrok en toch
Wij hielden jou want
Wij hielden van jou
Nooit meer?
Ooit nog, eens?
Wij missen jou!
Jij ging
En toch
Jij bleef
Sterker dan deze zerk
Zijn mooie herinneringen
Verdriet slijt
Jaren slijten
Wij slijten…
Gras en meer
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 92 Merkwaardig hoe
een gestroomlijnde villa
op een graf lijken kan.
Zijn bewoners waggelen
achter de grasmachine aan,
scheren het gras en meer
over 1 monotone kam
en beknotten bomen in hun groei.
Het leven strandt op de oprit;
de vlammende open haard
soest enkel in slaap.
Opstandigheid vlucht
langs de schouw omhoog.
Laat het gras en…
Haar laatste kaarten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 295 Zij schudde de kaarten,
voor het laatst ...
De dood speelde zijn spel.
Verdriet was troef.
Echtgenoot, kinderen
en kleinkinderen
bleven achter,
verweesd.
Voor wie legde zij welke kaarten?
Niemand komt het ooit te weten.
Waar wij wel zeker van zijn:
wij gaven haar onze harten.…
Haiku's voor een beter klimaat
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 301 Smeltende ijskappen
Doemdenken nergens voor nodig
Opgelucht met fijn stof
IJsberen verdrinken
Hier gekoeld cava klinken
Waarom ijsberen
Ontbossing stopt ooit
Nou, nou. Hout vasthouden
Als wij verdrinken…
Halikarnassos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 De opstoot van wind errond
bedwingt de burcht niet.
De rots stoot
relletjes van schuim af,
terug de lege zee in.
Verbeten altijd opnieuw
weer vloed tot eb.…
Hannelore heengegaan
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 324 Weerbarstig puberaal knellend keurslijf
Ontpopt om een wijdere wereld in te vliegen.
De horizon stralend toelachend, maar
Uit de wereld gerukt zonder verre vlucht.
Wij staren in het luchtledige door het plotse.
Een vrolijke vrouw zal je nooit zijn,
Jij blijft ons nabij in gestokte wording.
Dit overstijgen werkt verscheurend,
Wij staan…
Herfst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 In de herfst valt alles
terug in zijn plooien
en rimpels worden
dieper uitgesneden
uit opgedroogde levenskanalen
kaalheid lijkt onvermijdelijk
hoewel weggestoken
achter een tooi van bont coloriet.
neen op afgehakte boomstronken
groeien enkel zwammen
of voor wie nog hoop koestert:
paddenstoelen.
ga er maar even bij neerzitten ...…
Herfst in Destelbergen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Gekruisigd door snelwegen
toont Destelbergen
zijn stigma’s:
open plekken voor weemoed.
De (g)orgelende wind,
orakelt onverstaanbaar,
de luiken ratelen.
De blaren die getuigen,
druipen af, stoetsgewijs.…
Herfstverhalend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Als verkeerslichten laat het herfstloof
mijn gedachtenloopjes halt houden
of stuwt het mij in een niet nadere
richting, alle kanten op …
Zwevende bladeren en woorden,
oog in oog in de loop van de herfst,
slaan op de vlucht.
De bonte gelederen
van de hovaardige zomer,
gedecimeerd, storten
met bosjes neer
in bedrekte loopgraven.
Hollende…
Het bed
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 138 Het bed is de poort
Tussen Dromenland
En Doorsneeland.
Het doorgeefluik
Tussen eroderend verlangen
En erotiserende lust.…
Het gaat of niet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Het gaat om jou, het gaat je niet aan
Het gaat maar ik haat het
Ik ga naar jou, maar raak er niet
Ik hou van jou, maar hou je niet
Jij op de vlucht, ik voor jou lucht
Een liefdesklucht … haha en zucht…
Het horrorspel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Het hemels horrorspel
met zijn wind als de 5de symfonie
van Van Beethoven
doet mij huiveren,
verstenen tot een monument
ter zijner ere.
Het hemels horrorspel
doet mij schrikken
doet mij bibberen
doet mij zwijgen
doet mij kijken
naar bliksems als spots en stratoskopen
in zalen vol volk,
binnengestoven lijk druppels,
voor de grote vlaag…
Het kind in mij
hartenkreet
3.9 met 8 stemmen 312 Het kind in mij
aan de ene kant
speelt steeds verder.
De man in mij
aan de andere kant
verwekte een kind.
Een speelkameraad
aan de buitenkant
voor de knaap middenin…
Het knaagdier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Verzinkend in het slijk der aarde
rest me slechts
wroeten en geknabbel.
Een spitsmuis die gangen graaft
in de spitstechnologische machine,
een vuiltje met andere woorden.
Geen vuiltje aan de lucht?!
Enkel een zonsondergang
doch niet meer voor mij:
ik zou mijn vingers verbranden.
Schichtig vluchten mijn gedachten
als een rat. Vetgemest…