Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Zij schreed dubbelzinnig rondborstig door de flink bezochte kroeg, waar ik na jaren weer eens binnenwandelde. De kroegbaas van jaren her was vervangen door een jonger exemplaar, die overigens net zo lodderig uit zijn whisky-ogen keek. Ik bestelde de ene bier na de andere en uit nostalgische gevoelens wist ik zonder ophef te veroorzaken…

Het was op de Goudse Tiendeweg ter hoogte van de boekhandel Verkaaik, dat ik samen met een anonieme vrouw al fietsend tot stilstand kwam. Het was hartje zomer moet je weten en ik begon uit alle poriën te zweten. Door een genadevolle windvlaag sloeg de rok van mijn tegengangster omhoog en keek ik recht tegen haar witte slip, die van zacht…

Soms denk ik wel eens dat mijn liefde voor woordgetover voortkomt uit de angst voor de snel naderende dementie. Ik wil coûte que coûte nog zoveel mogelijk mooie woordcombinaties verzinnen en publiceren voordat het licht definitief uit gaat. Zo van, dát pak je niet meer van mij af! En ook voordat ik mij geheel op klankpoëzie ga richten,…

Ik weet inmiddels dat ieder mens ertoe doet en dat ieder mens telt, ook al is de huidige maatschappij daar nog lang niet op ingericht. Niemand is een niemandal, ook al claimen veel malle mensen, dat dat wel zo is. Gemis aan inzicht en verder allemaal gelogen dramatiek. De liefde is niet slechts voor uitverkorenen, maar voor iedereen, ook…

Ik lig als een oud schip in de haven, vermoeid van de verre reizen en de averij zo her en der. In het ruim liggen nog voldoende biervaten, maar zelfs het bier vloeit minder dan ooit. De zeilen zijn versleten en de masten vertonen diepe kloven en houtworm, soms klim ik naar het kraaienest om keihard om mij heen te krijsen, zwaar verbitterd…

Na een nachtbraaknacht keek ik met kleine oogjes naar het licht dat oostwaarts begon te schijnen, op te komen als een stellig verwijt jegens mijn nachtelijk waken en gapen. Woest kroop ik onder mijn dekbed en ik herhaalde de zinnen, die ik met serieuze aandacht eerder die nacht had verzonden. In de verte scheurden de eerste auto's al…

Ik ben bekend met diverse krachtdieren in mijzelf, want die ben ik tijdens trancereizen allemaal tegengekomen. Sjamanen bestrijden elkaar met hun bekend geworden krachtdieren, vandaar dat ze er niet mee te koop lopen. Ik ontdekte onlangs heel spontaan een nieuw krachtdier in mij, namelijk de wolf, want mijn dorst en honger naar drank…

De zon is al maandenlang een smiley met een neerhangende mond en ik waad al eeuwenlang rond in een terneerzuigend moeras, waar piranha's mijn voeten en benen afkluiven. Zie dan maar eens voort te struinen. En ik goochel wat af om mijn ellende te transformeren en ik verzuip mezelf in bacchanalen van virtuele hugs en tederheden. En in de…

(voor Roelienke) Eens verscheen jij als een prerafaëlitische prinses vanuit het verstikkende duister naar voren, waardoor ik jouw talloze geheimenissen en occulte wijsheden als de mij zo geliefde Chardonay-wijnen inhaleerde. Jouw pure schoonheid genaakte de ziel van de Godin. Je lag met mijn jongste broer te badderen op de eerste etage…

(voor Oscar Wilde) Het is zover, na ruim een eeuw van vechten tegen de bierkaai, heeft de koningin van Engeland eindelijk het negatieve oordeel over Oscar's reilen en zeilen ingetrokken. Samen met anderen heb ik gevochten als een wakkere leeuw en zond ik brieven naar de koninklijke familie en de heren rechters, die maar bleven dwepen…

(voor Cigdem Yuksel) De Zilveren Camera Prijs glipte in jouw gouden handen als een engel, die de weg kwijt was en toch weer op koers kwam. Het terechte geluk straalde van jouw gave gezicht en ik zag goudvergulde feeën en nimfen rondom jouw geopende chacra's dansen. Al dat immense geluk in tegenstelling tot de Syrische kids, die jij…

(voor Annemarie Heite) Aan de praattafel van Eva Jinek wist je met vol elan jouw protest tegen de NAM weer te geven. Je hebt dan ook absoluut recht van spreken, want die verduvelde aasgieren hebben jouw boerderij totaal afgepakt, gestolen, met de grond gelijk gemaakt ter meerdere glorie voor hun valse salarissen. En lachgas produceren…

(bij een zelfportret van Emmeline Deane) De pasteltinten druipen als acasiahoning van jouw nog steeds natte schilderdoek uit 1891, waarbij ik als een vis op het droge naar adem snak. Jouw rechterhand met de lange, artistieke vingers staan trots en fier in jouw zijde geplant, terwijl de oranje achtergrond mij als een wollen deken toedekt.…

Soms word ik na een nacht lang stoeien met woorden en opgerakelde emoties zo rond vier uur 's middags wakker en moet ik mij haasten om nog wat daglicht te vergaren. Je wilt niet weten wat voor handelingen er allemaal nodig zijn voordat ik mijn voordeur op slot kan draaien. Bovendien pieker ik nadien nog lang over de handelingen die ik…

(voor Karin de Bok) Ik had je een vriendschapsverzoek op Facebook gestuurd. Gewoon, je leek me namelijk hartstikke tof. Kijkend naar een aflevering van Jinek memoreerde Arjen Lubach, een Groninger net als ik, naar jou, omdat je door een zware depressie zelfdoding hebt gepleegd en je levensklok stil bleef staan. De grote wijzer haperde…

In deze tijden van overinformatie, waar wij stress en prikkelbaarheden van krijgen, weet ik vaak niet meer waar ik het zoeken moet. Wat zoeken? Ik bedoel iets van relaxatie na al die gore overdaad aan opdringerige, krijsende informatie. De talloze beeldschermen verpesten mijn onschuldige ogen en maken mij onbewust tot een harteloze robot…

Ik zak weg in het moeras het leven. Daarboven scheer ik als een panische, hysterische gierzwaluw door de lucht. Ik ben beide manifestaties niet. Ik ben volgens mij veel meer, maar ik heb het niet zwart op wit. In een manisch schilderij van Liu Lui herken ik even mijn wanhoop, maar de sempexbombrief, die ik vanmorgen kreeg, scheert…

(voor Willem van Royen) Willem was geen familie van Heleen, maar wel een Goudse beroemdheid, hij fietste, ook al was hij vel over been, met zijn bakfiets vol ijzeren gekkigheid door weer en wind door de Goudse binnenstad. Hij groette bijna iedereen, ook mij, als oudijzerboer gelukkig met iedere schat, die hij vond of kreeg. Als een kind…

Ik kocht een doos met 24 Vegter's-rolletjes bij Albert Heijn. Voor de helft van de prijs. liggend tussen een stapel overgebleven artikelen van Kerst en Oud en Nieuw 2016. Met een gratis spuittuit, maar de slagroom hield ik om persoonlijke redenen achterwege. Ik heb er flink van gesnoept, want er zitten nog maar 3 in. Ze doen me denken…

Over pater Damiaan en Sint Franciscus lijkt alles wel gezegd, maar dat is maar schijn. Dat de kloosters leeglopen en zelfs opgeheven worden, kan ook niemand meer boeien en geef ze eens ongelijk na al dat roomse geflikvlooi en het tergende getreiter van al die pausen met hun schijnheilige conservatisme, terwijl ze in de onderaardse kerkers…

Tijdens een popconcert in de Ziggo Dome viel mijn oog op een kaarsrechte man met een grote rugzak, die zich irriteerde aan de omliggende, dansende, springende en extatische fans van The Rolling Stones. Hij bleef maar stokstijf staan en zenuwachtig om zich heen kijken, terwijl Mick Jagger een magische versie van 'Satisfaction' zong. Ik tikte…

(voor Natalia van Doeveren) Het lijkt wel oorlog in Oekraïne, zoals er door egoïstische criminelen geld afhandig wordt gemaakt, waarbij de armen eenmaal andermaal de dupe zijn en zelfs het loodje leggen. Als medicus zie je de misstanden en word je door de valse gieren verleid om met hun valse praktijken mee te doen. Omdat je dat weigert…

Pas maar op, want er staan overal kwakzalvers en charlatans aan het roer, die het niet zo nauw nemen met de mensenrechten of de rechten van het kind. Deze betweterige, omhooggeschoten, giftige klimplanten overwoekeren het liefste de zuivere zielen, omdat ze daar jaloers op zijn. Deze psychische en rampspoedige criminelen rusten niet…

Soms weet ik heel goed hoe het met mij gesteld is en staart de leegte mij aan als een executie-eskader. Terwijl ik dan de nieuwe Facebookvrienden tel en bedank, bedenk ik allerlei slimme ontsnappingswegen voor deze nieuwe eenzaamheid. Ik probeerde zelfs eens met een brief koningin Maxima te versieren, maar de Rijksvoorlichtingsdienst…

Zonder jou zijn de oude plekken niet meer wat ze waren. De kroos, waar jij huisjes op wilde bouwen, is verdwenen. Op het brugje, waar jij zo mooi kunstfoto's maakte, staan nog maar enkele rietpluimen. Ik keek er somber naar en mijn ziel daalde af in het donkere water, waar ik visjes zocht. De honden roken het intense gemis in mij…

(voor George Michael) Het is tweede Kerstdag 2016 en het journaal vertelt me dat je gisteren overleden bent door hartfalen en een ruig leven. Voor de huisdeur van je pittoreske huis in Goring-on-Thames leggen de mensen bloemen en kaarten met liefdevolle teksten. 53 jaar. Het water naast jouw huis kabbelt rustig tegen de kade en een vrouw…

Om te weten hoe het is om gestigmatiseerd te worden, wil ik je wel even in mijn ziel toelaten. Of durf je niet? Net als jou heb ik een dikke kasteelmuur om mijn kwetsbare wezentje gebouwd, maar kom, ik laat de ophaalbrug neer. Let niet op de muizen, die je proberen te verdringen, noch op de waterslangen en haaien in de slotgracht, door…

In de trein op weg naar Assen denderde de sneltrein na station Lelystad door een woestijnlandschap, waar ik nauwelijks weet van had. Na de betonnen hoogbouw van die stad in the middle of nowhere zag ik meen ik graasdieren, die men herten noemt. Verder zag ik her en der dorre bomen, die op cactussen leken. Ik vermoedde dat de boswachters…

Ooit leerde mijn psychiater mij dat ik altijd terugkeer naar mijn favoriete nulgevoel. Ik kon en kan de weelde van welke positiviteit dan ook niet dragen, waardoor ik het wel moet afstraffen en doen kelderen via destructiviteit. Ik ben nu eenmaal een grote nul, zit er in mijn kop geprent en kan ik op geen manier ombuigen. Misschien ligt…

Van kinds af aan heb ik geleerd om altijd eerlijk te zijn en nooit water bij de wijn te doen. In mijn heroïsche dromen was ik altijd de kloekmoedige ridder die met open vizier de vijand tegemoet trad. Ik heb het zwaard uit de rots getrokken. Ik heb het gejuich van de talloze deernen op de kasteelmuren met een dankbare knik in ontvangst…