Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.806):

Oud schip

Ik lig als een oud schip in de haven,
vermoeid van de verre reizen en de
averij zo her en der. In het ruim
liggen nog voldoende biervaten, maar
zelfs het bier vloeit minder dan ooit.

De zeilen zijn versleten en de masten
vertonen diepe kloven en houtworm, soms
klim ik naar het kraaienest om keihard
om mij heen te krijsen, zwaar verbitterd
om het zinloze geklots van de golven

tegen mijn oude kameraad. Nee, ik vaar
nooit meer uit, ik heb samen met mijn
trouwe schip mijn tijd gehad, het doet
me pijn wanneer de zon mijn versleten
makker beschijnt, want je ziet dan zo

duidelijk de navrante kwetsuren en de
duidelijke redenen, waarom het oude
schip geen kant meer op kan, gedoemd
om voor anker te liggen en weg te teren
als een kasplant zonder water. Vannacht

ga ik zonder schip op avontuur.