Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Met zijn net jaagt hij de wilde vlindertonen driftig achterna...…

Op een foto uit 1905 staat ze naar mij te kijken, de armen vermoeid langs haar brede heupen, de rest van de poseurs weet van geen wijken, maar zij is op weg naar haar werkkeuken ergens in de bedrijvige binnenstad. Zij kijkt verloren naar de fotograaf, die zojuist nog in het koffiehuis zat, hij vindt haar hoed en jurk zo gaaf, zegt hij nog…

Sissel Kyrkjebo tovert mijn chakra's open met zuivere zang...…

Deva Premal zingt vanuit het Hart van Christus buitenaards verliefd...…

Onder de rokken van de queen en de raamhoer is er geen verschil...…

Vertel, wie is die vleermuisetende Chinees? Dan eet ik hém op!...…

Als prooi voor vrouwen lijkt hij op een lammetje, gedwee en weerloos...…

Gracieus scheert zo'n exotische kleurenpracht door de Zeeuwse lucht...…

Hij gaat sneller dan een gevechtshelicopter, is niet stout, maar lief...…

Als zwarte erwten met dwarrelstaartjes floepen zij langs de smurrie...…

Goudeerlijk en rauw, vriendin van Christus, gedoopt in heroïne... Vaderloos alleen, die pijn ging door merg en been, dus werd ze van steen Door Lou Reed gewipt uit The Velvet Underground, valse rioolrat! Met dromen uit drugs gehaald, kunstmatig vliegend, zware tol eisend Haar geest raakte leeg, het eenzame kind schreeuwde somber…

Haar sierlijke dans, door moordenaars vernietigd, beweegt voort in ons... Leeuwarden greinsde toen de zwarte vuurlopen het oordeel velden. Margaretha zweeg, maar luidruchtig toonde ze haar naakte lichaam. Haar vrije ziel dreunt nog steeds na in de wrok van de boze doden. Zij danst in ons hart, haar standbeeld komt tot leven en…

Ik studeerde zang bij juf Merel Vinkenest in het Elfjesbos...…

Zoals Annechien het woord 'corona' zegt, klinkt het als een feestmaal...…

Willie Nelson staat bovenop het Witte Huis een joint te roken...…

Ilse de Lange schenkt met haar glimlachmond slijm in mijn dorre hart...…

Engelenvleugels op haar rug getatoeëerd en toch deed zij nors...…

Onder Huis ten Bosch loopt een gang naar de geldkluis van Dagobert Duck...…

Zij zwemmen sierlijk als estafettezwemmers langs de kikkerdril...…

Ik genoot van de bloeiende rozemarijn die nu verdord is...…

Ze liggen rustig tussen raapzaad in de wei, hijgend van hitte...…

Het kriebelen van een dagpauwoog in een bol gevouwen handen...…

Een eksterpaar bouwt een nest, zat van zwaartekracht, dwaze doolhoftaal...…

Ik droom nog steeds dat moedige Geuzen en andere reuzen ieder tirannenbolwerk verdrijven, voordat het land verdrinkt. In zijn donkere, door ratten bevolkte kerker hangen mijn bebloede polsen in de ijzeren boeien. Mijn mond door staaldraad dichtgenaaid. Mijn artistieke vingers gebroken om zijn satanische despotisme te versieren. Eenmaal per…

Het lage zelfbeeld van Rimbaud berust op zijn onderdrukte jeugd...…

Judith Kloosterman, mijn eerste liefde, speelt nog steeds 'Für Elise'...…

Virginia Woolf zei mij haar laatste woorden: 'Too much loneliness!'...…

Haar maskerade verbergt een fragiel meisje met diepe wonden...…

Als zij naar mij kijkt, kijkt de Godin in mijn hart en versmelten Wij...…

Het is het Licht in de ziel van Elisa, wat mij zoveel aantrekt...…