Zonder Boudewijn
(voor Loan Son)
Voor hem was jij het androgyne ideaal,
tenminste, zolang de illusie duurde
en het nachtelijke seksen aanhield.
Hij kneedde jou in zijn poëtische taal,
glad als een aal en somtijds banaal,
totdat jij voorgoed de deur uitliep
en zijn ommuurde fort opnieuw blauw
en zwart vereenzaamde en hij geen touw
meer aan zijn leven vast kon knopen.
Dus dook hij in de oceaan van letters
om jouw beeldschone naaktheid bij
de verering van Goethe te voegen, jij
hoopte hem genoeg te hebben gegeven
en een muze heeft ook haar recht op
een eigen leven tussen de spetters
van zoëven. hodie mihi, cras tibi
knarste er door jouw mooie hoofd,
toen je zijn grafmonument bezocht,
je had hem heel wat anders beloofd,
maar dat zal voortaan anders rijpen,
zoals hij met Goethe communiceerde
en ik op jou aas als dat gedrocht
in de Notre Dame, lieve Esmeralda,
neem deze nieuwe danspartner aan
en zie ons samen op Pegasus gaan,
betover mijn zinnen, prikkel mij!
Halleluja! laat mij jou grijpen!
Zie een tweede Büch in mij, maar
als jij dan naar mij kijkt, kijk
ik dan om of loop jij naast mij?
26 juni 2020
Geplaatst in de categorie: vrouwen