Alle inzendingen van Joanan Rutgers

(voor Marjan Strijbosch) Nou is Eindhoven niet bepaald een stad, die uitblinkt in monumentale schoonheid, maar eerder een gloedmoderne samenklontering van peperdure kledingzaken en voedselshops. Als een Sinderella bewoon je de top van deze best wel zielloze stad en is je penthouse een zelfverkozen kunstwerk op hoog niveau en met de meest…

Bij onze troetelbeer Jeroen Pauw zag ik een Syrisch gezin, die de barre tocht heeft doorstaan en die er voor gaan staan om in ons land de handen uit de mouwen te steken. Ik was geschokt door de edele gelaatstrekken en hun wijze inborsten, want kijk eens aan, daar zijn we dus bang voor, zulke aimabele mensen met zoveel rijkheid aan kwaliteiten…

Ze naderen in grote getale, ze moeten om de hekken heen, ze zijn slecht ter been en tegenstanders bléren, dat de duivel hen hale! Ga weg, ga naar jullie eigen land! schreeuwen de duizenden neo-nazi's, flikker op met jullie ellende, we hebben genoeg aan ons eigen, rot op met die islam-ideeën en flikker nogmaals andermaal op! Terwijl…

Ik zie je vaak vlak nadat ik wakker ben en na de koffie en het brood en de vele pillen zelfs als het regent struin je eendmoedig het gras af op zoek naar eetbare resten soms praat ik tegen je als tegen een laatste vriend van niveau ik denk oude incarnaties in jou te herkennen edele jonkvrouwen en belangrijke baronnen lieve, lieve…

De zon glimlacht allang niet meer spontaan, maar is op doktersadvies aan de antidepressiva. Bovendien is de zon zwaar aan de drank en spuit hij geregeld heroïne in zijn hete lavastromen. Ik heb de zon geadviseerd om eens te komen kijken hoe de aarde zijn zonnestralen misbruikt, maar dat vond hij te rigoreus gevaarlijk, wat hem siert. De…

Lieve Joost, ik las Duel en nu weet ik het wel, je hebt de kern van literatuur en schilderkunst gevonden en ontmaskerd. Dat was je grote doel. Je hebt het El Dorado gevonden, maar je conclusie had beter aardegericht kunnen zijn, zodat er minder pijn in jou en anderen zou zijn. Verslagen vent, er lagen nog zoveel grote kunstwerken voor je boeg,…

Alles wat ik geschreven heb, van het meest vulgaire tot het meest heilige, heb ik gedaan om het kind in mij te beschermen. Ik heb mijzelf verdedigd met de taal die ik ken, met de slimmigheden, die ik wist te uiten, met de woordlansen, waarmee ik mijn vijanden heb verslaan. Het kind in mij lag op apegapen, vernederd door geselslagen…

Onlangs werd mij verteld, dat mijn prozawerk 'De fictieve brieven van Arthur Rimbaud' op een Amerikaanse verkoopsite voor maar liefst 44 dollars werd aangeboden. Dat is zeg maar ruim honderd gulden. Goed, het is dan niet zo'n astronomisch hoog bedrag als voor een Van Gogh op een theedoek, maar de waarde evolueert blijkbaar. Naar mijn…

(voor Willem Witsen) Je huisde in Oosterpark 82 te Amsterdam, waar alle kopstukken van de Tachtigers langs kwamen en bivakkeerden om te bomen en te zuipen. Je had vooral een zwak voor Willem Kloos, die leed onder zijn homoseksuele aandriften en een verslaving aan de alcohol. Terwijl hij zogenaamd afkickte in Apeldoorn, sluisde jij flessen…

Ik heb een prijs gewonnen, ik mag naar een wijnproeverij in The College Hotel in A'dam. Daar ontmoet ik dan Alvaro Espinoza of Spinoza, what the hack, die dan een lezing gaat geven, terwijl hij ons ondertussen dronken voert. Alvaro is 1 van de 30 beste wijnmakers van de aardkloot, dus dat wil je niet missen. In de email staat, dat je…

Stel dat mijn woorden mijn lichaam overleven, wat dan nog? Vind je mij daarin? Sec gezien zijn het maar bij elkaar geslingerde variaties op het alfabet. Spielerei en gewichtig tijdverdrijf. Toch geen ziel tot ziel communicatie. Daarvoor is het nepelement te groot. Letters kussen niet. Met woorden kan ik toch niet strelen, of bedoel je…

Ik bezocht haar voor haar verjaardag, ik zat op de bank, waar niet lang geleden het bed stond, waarin mijn vader is overleden. Gruwelijk snel na de inspuit van wat gif. 'Doe maar rustig aan!', zei mijn oerlieve vader tegen de vriendelijke arts. Ik snakte naar adem en ik weende diep, dieper dan zijn graf in de natuur. Mijn oudste broer…

Ik denk nog veel aan Joost Zwagerman de laatste tijd, het is natuurlijk niet voor niets zo stil nu rondom zijn geniale, integere persoon. Ik kijk bijna elke dag naar DWDD en ik kan het vaak niet geloven, dat hij niet meer enthousiast raaskalt over één of ander schilderij. Dat zijn mooie ogen... Dat Mathijs maar door raast met zijn…

Het ging van pauw-pauw bij Pauw toen Peter R. de Vries en Hero Brinkman van mening verschilden over de geloofwaardigheid van Hero-cassissapje, waar verdomd weinig echte, Zeeuwse, zwarte bes in zit. Peter hekelde de PVV-achtergrond van Hero en hij spoorde mafkees Scheringa aan om daar nog eens rekening mee te houden, voordat hij met…

Als ik door Utrecht loop, dan zie ik Hendrik Marsman en Ina Boudier-Bakker aan mij voorbij gaan op de Oude Gracht. Voor het voormalige huis van Ina zat ik op de drempel port te drinken. Hendrik ontfutselde ik pikante details over zijn vriend Jan Slauerhoff. Best teleurstellend. De lul was meer bezig met zichzelf. Ik fotografeerde de…

Duizenden mensen stromen Europa binnen, gezien de kilometers die zij lopen, verdienen ze een meervoud aan Avondvierdaagse-medailles. Ze lopen in de hete zon en in de regen en ze komen helaas heel veel tegenstanders tegen, pepperspray en waterkanonnen, Oost- Europese haat uit eigenbelang en uiterst onbezonnen, waar die arme mensen niets voor…

(voor Jasper Krabbé) Terwijl je vader in de voetsporen van Van Gogh op de televisie is, trakteer jij ons bij DWDD opeens op een reis naar Noorwegen, Oslo, waar je Edvard Munch naderbij kwam. De gelijkenis met je vader is helder en je jongleert met dezelfde passie, wanneer je over de grote Munch vertelt. Je had zelfs geworsteld met het…

Voor zijn Kabeljauwse manschappen sprong Jan van Schaffelaar van de Oude Kerk in Barneveld, want de Hoekse soldaten hadden het vooral op hem gemunt. Ze schreeuwden als gekken omhoog: 'Gooi Van Schaffelaar naar beneden en jullie mogen gaan!'. De overmacht was te groot en Jan zag wel dat hij hoe dan ook het leven zou laten, door die woedende…

(voor Jeroen Krabbé) Het is werkelijk prachtig om te zien hoe Jeroen als een kind zo blij ons meeneemt langs de belangrijke plekken waar Vincent van Gogh geleefd heeft de grote filmheld toont ons op sublieme wijze zijn kwetsbaarheid en spontaniteit door eens idolaat te zijn van een ander die hem bovendien verre te boven ging qua kunstenaarschap…

Als kind stal ze mijn hart, toen ik op de fiets van Kollum naar Buitenpost ging om in een grote zaal een film over haar te zien, die waarin ze haar vader, de zeeroverskapitein, op een zwaarbewaakt eiland, Taka-Tuka-Land, bevrijdt. Ik wilde ook in Villa Kakelbont gaan wonen, samen met Tommy en Annika avonturen beleven en de hele snoepwinkel…

Mijn ouders hadden een vakantiehuis in de bossen rondom Ommen gehuurd, voor een weekje of twee. De eettafel stond onder een dak van golfplaten, waarop de regen extra hard neerkletterde. We aten er witbrood met aardbeien en lekker veel suiker. Na de regen ging ik met mijn broers veren zoeken, vooral van Vlaamse gaaien en die staken we dan…

(voor Joost Zwagerman) Na eenenvijftig jaren ging je overstag en zette je een punt achter je schrijven, nooit meer toon je ons die uitbundige lach, zul je ons nog meevoeren in je overdrijven. Je kende de wrede keerzijde van het succes, de donkere poel waarin kunst geboren wordt, het gevecht tegen een vlijmscherp slagersmes wist je zo lang…

De Keltische druïde in mij weet dat de grotere broer van Stonehenge niet enkel een grote klok beduidde, maar dat er 's nachts bij volle maan magische rituelen werden gedaan, die de hogere wereld met de aarde verbond, veel wijzer dan een zonnewijzer werd er met de goden gedanst en werd de eeuwigheid omhelst in oerkreten en wilde gebaren…

Kijk dan zie ik eruit als een jonge Adonis, ik denk het niet zo met mijn lange, grijze haren die door de briljantine als gladde slierten achterover golven. Ik kom net van een concert van Supertramp, ja-ja, die oudjes spelen nog steeds en ik ging flink uit mijn dak, onderdak in Wassenaar, ik lever wat op vandaag de dag, doe boeken die…

Ik denk we moeten de veroorzakers van deze ellende aanpakken en daarvoor zijn er getrainde militairen die dat durven die dat kunnen die dat willen Ik denk dat die smeerlappen alleen maar door hen gestopt kunnen worden gekielhaald worden genekt worden gevierendeeld worden uitgeschakeld worden Ik denk niet dat dat prettig zal…

De hele wereld heeft hem zien liggen, levenloos in de vloedgolven, pas twee jaar jong. Ik ken die streek, ik heb er vakantie vierend gezwommen en de ruïnes van Olympus bewonderd bij ruim veertig graden Celsius. Dit ene beeld zegt alles over de absolute zinloosheid van al die dwaze strijders, die samen de totale destructie willen bewerkstelligen…

De Engelse dameshockeyspeelsters waren, zo leek het, net iets gretiger, maar de oranje leeuwinnen hebben alles op alles gezet, terwijl de scheidsrechter bepaalde cruciale momenten ten nadele van onze dames blijkbaar niet heeft gezien. Heerlijk dat Maartje Paumen er ondanks haar blessure toch bij kon zijn, al kregen ze hun tegenspeelsters…

(voor Dafne Schippers) Eerst dacht ik nog, die Cubaanse met haar gele, plastic bloemetjesaureool gaat er weer mee vandoor, maar gespannen volgde ik je lange, gespierde benen en ik zag je in de laatste meters winst boeken. Ik zag je zelfs tijdens de race volop glimlachen. Met uiterste krachten en slim beleid won je de 200 meter hardlopen…

Je tijd van sterven naderde en ik was op drift en verward, het sleuteltje van mijn fietsslot brak af en ik belde aan bij een wildvreemde vrouw voor een nijptang, die ze me graag gaf. Toch lukte het me niet om in korte tijd de staaldraden door te knijpen. Ik stapte op de trein en twee uur later zat ik naast je, lieve papa, terwijl je met…

Zij lijkt sprekend op de vrouw, die bij Christian Schad op 'Zelfportret met model' staat. Terwijl ik mijn ezel verplaats, ligt zij te mokken op de canapé. Uit de fruitschaal neemt ze een banaan en ze kauwt die als een bever op, als een elektrische heggeschaar. Dan gaat ze even staan en maakt ze een opwindend gebaar. Ik zeg: 'Stop! Ga…