inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.633):

Eens

Eens dooft het vuur
eens kan geen olie
meer hoge vlammen opwekken
omdat het brandhout
opgebrand en verpulverd is

Eens moet ik weer met beide benen
op de grond gaan staan
met open vizier mijn leven aangaan
de lekke banden van mijn fiets aanvaarden

Eens komen er betweters die mij uitgummen
die mij als oud vuil weg bezemen
die nooit mijn parelglanzen zullen zien
die denken voor hem tien anderen
weg met die grote bek van hem

Eens zal geen woord van mij meer overeind staan
leest men zinnen van nieuwe troubadours
ben ik scelet onder de groene zoden en zonder internet
komt er heel misschien, ja, heel misschien
nog een verdwaalde zot bij mij langs
met een droevig bosje vergeet-mij-nietjes

omdat die de oude beelden bij Man Bijt Hond
zo intrigerend mooi vond.

Schrijver: Joanan Rutgers, 7 november 2015


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 139

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 november 2015
Reuze bedankt voor je liefdevolle reactie, Lilith, die koester ik de komende dagen diep in mijn hart!
Naam:
Lilith de Wit
Datum:
7 november 2015
Je zou wel eens raar kunnen opkijken,
vanonder die groene zoden,
hoeveel mensen er met bosjes
vergeet-mij-nietjes langskomen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)