Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Ik hoef geen stoeipoesen meer in mijn leven, die types hebben zich gelukkig van mij afgewend, genoeg door hen geleden, genoeg geduvel gekend, mijn hart is verlost van een koortsig leven! Ik wil geen vrouwenlijf dat mij zal tergen, een geest die dagelijks verwarring zaait, een zomer die vroeg of laat verwaait, en verder, liever beklim ik echte…

(voor Georg Trakl) Hij had ook geen verweer tegen de onbarmhartige luchtslangen, de wraakzuchtige gieren door menselijke ratten uitgezonden, om van zijn verlaten vlees te eten. Hij was het bange prooidier, troosteloos vereenzaamd, in zijn fragiele nek gebeten en doodbloedend achtergelaten op een verweerd harnas in de sneeuw. Zijn cocaïnebloed…

Van mijn geboortegrond heb ik veel geleerd, overal Hooghoudt, bij armoede en rijkdom, de hang naar wijsheid heeft mijn ziel verteerd, mijn hoofd en rug staan krom. Ik heb in klei en koren gedanst, ik was net zo gek als Van Gogh, ik heb met de chiqste vrouwen gesjanst, ik heb mijn deel verloren, maar toch, ik ben uit de diepste dalen geklommen…

Ik zie je de laatste tijd steeds maar likken aan een ijsje, je vochtige tong glijdt heel erotisch over het witte ijsbergje op de krokante toren, ik snap al helemaal niet wat je daar nog doet met deze hitte, ga toch lekker vakantie vieren in een land waar ze wel sociaal zijn, laat die malle Rutte toch in de stront zakken met zijn arrogante verschijning…

Dichter zijn binnen de landsgrenzen van Nederland is dubbel zo zwaar, zoveel felle kleuren kan men in dit grijze, afgestompte niet verdragen, India ligt ver weg, maar ooit zal er een opbloei komen, zal men aan mij terugdenken, die dan zal zwijgen als een gouden beeld, een verstoten heks in een bos vol heilzame kruiden en geheime tekens. De bellen…

Ik kerf mijn lyrische stroven het liefste in de tepelhoven, waar ik mij laaf aan de melk, zodoende nimmer verwelk. In die prachtige bergen en dalen valt er veel genot te behalen en in het midden van de taart wordt sinds eeuwen het geluk bewaard. Ik zuig met alle krachten die ik heb de kruisspin uit haar web, ik slik ze allemaal in,…

Ik draag een donkere rok, maar zonder slipje en jij mag mij kussen, onder de rok. Iedere nacht, als Eros bloeit, dan ben jij de wulpse bij die naar honing smacht in mijn bloemenveld. Met jouw mond rond de glimmende parels dromen wij onder een kleed van rozen. Terwijl wij de liefde bedrijven wil jij waarschijnlijk helemaal weg zijn helemaal…

Niemand kan weten hoe mijn hart verdronken is waar het zwijgen moest. Ik loop al jaren langs de poorten van de hel met mijn vriend Rimbaud. De boot naar vrijheid is vertrokken zonder mij en zwemmen lukt niet. Vaarwel Poëzie, je was een toevluchtsoord maar nooit het echte.…

Gedreven zilvermeeuwen, kom maar met opgeheven hoofden terug, want jullie waren aan elkander gewaagd, een falende grensrechter maakte het desastreuze verschil, een nadelige futiliteit, de hyperbool mag weer worden doorgeprikt, de oranje rotzooi opgeruimd, het had ook andersom gekund, dat is de voetbalsport, hoe subliem ook de techniek, het blijft…

Flink verdoofd door een halve fles Mexicaans gifwater, de andere helft zat in mij, danste de slanke Spaanse schoonheid speciaal voor mijn vertroebelde ogen, zo geil, zo intiem, zo ongeremd, ze scheurde de kleren van haar wilde lijf, bewoog haar slangetong, schokte poedelnaakt zichzelf naar een orgasme toe, schokdraad ten spijt, en viel daarna…

Kom maar, georganiseerde plunderaars, maar wat graag doe ik afstand van ijdele kortzichtigheid, overtollige ballast in de vorm van zielloze materie, ik lach om jullie zwarte wetten van geld en macht, die weerloze heiligen niet dulden kunnen. Neem ze maar mee, al die voor jullie onbegrijpelijke boeken, bedreigend hé als je er geen weet van hebt! Mij…

Ooit speelde ik de gelaarsde kat, dienaar van de Markies van Karabas, de hoofdrol in een toneelstuk, opgevoerd in de Glanszaal te Gouda. Het lijkt wel eeuwen geleden, maar wat had ik een schik en wat beminde ik de jonge vrouwen, die zich in mijn bijzijn omkleedden, terwijl ik een douche nam in hetzelfde vertrek. Ik voelde hun geesten om de…

( voor Judith Herzberg ) Dichteres zonder weerga, zonder schijnvertoningen, een ziel zo mooi als Marilyn Monroe op haar beste poses, als Anne Frank in dat vernederende, uiterst beklemmende verstophuis, moedig de pen hanterend als vreedzaam wapen, maar effectiever dan heel het Duitse wapenarsenaal. Hitler heeft het nakijken met zijn bombastisch…

Nu Duitsland zijn wonden likt, Spanje op miraculeuze wijze gewonnen heeft, via snel en gedreven spel, gaan we weer een Spaanse oorlog tegemoet, want reken maar dat die stierenballeneters ons als voetballende stieren de doodsteek willen geven. Laat je niet misleiden door hun rode lapjes, noch door hun zigzagtempo en theatraal gedoe, hun temperament…

Daar stond hij voor het doel van Uruguay, de man die zo mooi in de versnelling gaat, geboren in Bedum, net als ik, zo zie je maar, er zal wel een krachtige aardstraal lopen of Arjen Robben is die uitstraling inmiddels zelf, heeft hem ingeslikt en gaat ons zondag van de Duitsers laten winnen, wat een magnifieke doorzetter! Wat een weergaloze…

Toe, verlies je hoofd, draai als ballonnen op het water en zie maar in dat je dagelijks kunt knappen als gevangen helium, kerels met zichzelf wijsgemaakte, jarenlang zwoegende trots, vrouwen met ingebeelde schoonheidsidealen via jarenlange wie mooi wil zijn moet lijden paden. Kerels, ieder weekend een krat Heineken of Hertog Jan! Vrouwen, ieder weekend…

Het is al jaren geleden, maar ik ruik nog je Chanel-parfum, de heerlijke dampen van je okselzweet, de tomatensoepgeur, die ik rook, wanneer ik thuiskwam van een lange dag geploeter bij de commando's. Als officier had ik extra verantwoordelijkheden, die ik maar amper kon dragen. Ik geef het toe, ik greep te veel naar de sterke drank en mijn cocaïneverslaving…

Ik slenter vermomd in een narrenkostuum traag over de bollende, middeleeuwse brug, twee schildwachten met vlijmscherpe speren knikken minzaam naar mijn kolderieke uitstraling. De poortdeuren staan wagenwijd open, ik loop er zo naar binnen, wat een ruimte en wat een genot! Kramen met verse vis, kleurrijk fruit en groente, ik nuttig een gebraden…

Ik ben de kat die langs de straten slentert, de loslopende hond, de rondvliegende kraai, lang leve het grauw, miauw miauw miauw!, ik ben een dichter zonder wijn op zoek naar de sleutels van jullie stoffige tuinkelders, op jacht naar druppels troost, rood of wit, of anders forceer ik die deuren, want van poëzie alleen word ik niet dronken. Als…

De koetsier in Brugge sprak op een toon, die 'tien' werkelijk deed weerklinken voor tien en in zijn ratelende stem verdwenen wij voor de tijd die hij ons gaf, geborgen in zo'n oude kar uit een andere eeuw en sidderend van jaartal naar jaartal, spottend met een magere begijn, een griezelige rit door de tijd, via holle kerken en taaie monumenten…

We komen elkaar vaak zo hier en daar tegen, we liggen op niveau, we delen dezelfde humor, hetzelfde inzicht aangaande kunst en intellect, ze zeggen dat ik verliefd ben op jou en dat zou zomaar kunnen, want je bent een hele lieve vrouw! Ik kocht een schilderijtje van je en jij toonde mij je door hennepkunst versierde borsten, ai, dat was niet…

Wees maar niet bang voor al die grote mensen met hun grotemensenonvrede gestoeld op onwaarheden en vals venijn, de kift, zelfbedrog, boze projecties, verstikkende, kritische geluiden, verslavingen, onbehandelde trauma's, beperkte vermogens tot inzicht, hun geesten zijn niet in overeenstemming met hun postuur en daarbovenop doen ze zich nog…

( voor Marga Minco ) Als oude dame van in de tachtig, rimpels overal, ik weet niet eens of je nog leeft, heb 'Het bittere kruid' gelezen als een schilderij van Chagall, ziet men weliswaar de vele groeven in je gelaat, maar dat zegt niets over de de wonden in jouw hart, die veel dieper gaan. Wanneer die grote, goddeloze nachtmerrie van W.O.2…

Kom, drink! de druiven zijn rijp, de witte en de rode, beide kleuren zijn ons lief, laten we ze plukken en er wijn van maken, om zo dit tranendal van boze duivels te vergeten, zwelgen in de roes van verdwenen Amorpijlen of Amor is ook dronken, zet het onrecht om, hef de bekers, giet het vocht van hogere goden, voor even, als in een droom, niet…

Bang en verdrietig als het jongetje van Sinaspril, die verslagen is door een agressieve overmacht, een kakofonie van zielloze geluiden. Ik werd al eerder verdreven, tot nul gedegradeerd, maar voor eens en altijd ga ik dwars tegen het christelijk gebod in, wat mijn vader er iedere zondag indramde. Hé jij daar, op die dominante kansel, ik verdom…

Ik zag een veld vol stevige zonnebloemen, verbaasd dat zoiets hier mogelijk was en daarboven zwarte kraaien, je kent het wel, deze keer als levend schilderij van mijn beroemde zielsgenoot Van Gogh, Vincent ja, een depressieve aap zonder prozac helaas, de trein raasde voort, maar dat gele beeld raakte mij als nooit tevoren, boezemde mij angst…

Ik zag Boutens fietsen op de Markt in Middelburg, terwijl het ringsteken in volle gang was, bevallige amazonen op paarden met olifantebillen. Hij draaide alsmaar rondjes zonder iemand te groeten, een blik waardig te gunnen. Hij groette mij, omdat ik de enige was die hem zag. 'Hé, P.C.!', schreeuwde ik. Voor computers moest ik niet op de Markt…

Er ligt voor miljoenen cocaïne op de daken en geminachte zwervers met brave tijdschriften in hun nicotineklauwen dansen als gestoorde kannibalen rond de vuurpotten van goud, de automatisch open-en-dicht-klappende deuren van Albert Heinztomatenketshup. Ik ken u niet zei de magere dwaas en hij liep op sandalen van marmer. Een zeemeermin met reusachtige…

(voor Virginia Woolf) Hoe moest zij het zeggen, hoe kwam er verlossing van de vele beelden, stemmen in haar depressieve hoofd, die zwart als teer waren, als de levensbedreigende schaduwen in de vernietigende ramen om haar heen. Zij schreef romans om de doem te bezweren, van zich af te wenden, maar dat werkte tot op zekere hoogte, op een…

( voor Hans Lodeizen ) Een jongeman, zo teder en fragiel, ademde zijn korte leven de poëzie in en uit als een eeuwigheid. Er bloeiden rode rozen uit zijn rode mond en gele en roze, vooral roze. Hij bracht de kleuren van de papegaaien en de regenbogen onder woorden, soepel als een lasso, hij zalfde ons met de zachte golven van zijn geurige…