Mummificatie

Toe, verlies je hoofd, draai als ballonnen op het water en zie maar in dat je dagelijks kunt knappen als gevangen helium, kerels met zichzelf wijsgemaakte, jarenlang zwoegende trots, vrouwen met ingebeelde schoonheidsidealen via jarenlange wie mooi wil zijn moet lijden paden. Kerels, ieder weekend een krat Heineken of Hertog Jan! Vrouwen, ieder weekend kratten schoonmaakmiddelen en tonnen nieuwste kledij! Laat ze maar, die geile vrouwen die je ringeloren en verdrietig maken, zodanig, dat je het liefst wilt sterven. Laat ze maar. Gekrenkt lig je achterover op het bed naast de afgestofte piano waar zij op speelt, Beethoven nog wel, Für Elise, die verdoofd van eenzaamheid, zijn spontane lach verloor. Ik strompel als een kind, mijn verdriet verbergend, langs de kramen rond de grote kerk, op zoek naar contact. Een complete contactarmoedige zot! Maak nu toch godverdomme contact met mij, godverlaten kutmensen! godverlaten lulmensen! Ik ben maar één keer in deze gedaante op aarde, heb me lief, voel me! streel me! omarm me! aanvaard me! vrij met me! Scheur me desnoods aan stukken, maar doe iets met me! Laat me niet ongemoeid, want dat is het allerergste! Moeders met lekkende borsten spreken mij aan, of ik ook een likje wil, maar zij kwetsen mij. Het is te laat, moeders, ik kan geen liefde, als het al liefde is, ontvangen, al is jullie charme nog zo verleidelijk, mijn levensdraad is op. Gestrafte kinderen zoeken troost in mijn ogen, die veins ik voor hen, omdat ik, wreed toneel, hen niets te bieden heb.

Mummificatie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 142