45 resultaten.
Op SUZANNA VAN BAERLE, DE BRUID VAN GERARD BRANDT
poëzie
2.0 met 12 stemmen 3.501 DOOR GERARD VAN ZIJL GESCHILDERD.
Aº. 1652
In gene trouwring blonk ooit Indiaanse paarle
Zo zuiver, als Suzan in ’t huisgezin van Baerle.
Zij dooft met haar gezicht de klaarste diamant,
En stookt in ’t kilste hart een overkuise brand.
De Schoonheid, Jeugd, en Deugd verzamen hier te gader.
Maar ’t rijp verstand verbeeldt het oordeel van haar…
Grafschrift
poëzie
3.0 met 26 stemmen 4.880 Hier leit Vondel, zonder rouw;
Hij is gestorven van de kou.
- - - - - - - - - - - -- - - - - - -- - - -- - -- - - - -
Een grafschrift dat Vondel op hoge leeftijd - toen hij zichzelf niet meer verwarmen kon - had gemaakt.
Men mag (zei hij) als ik sterf, dit op mijn graf zetten.…
Klachten des Poëets
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.787 Wat ramp, wat ongeluk plaagt nog mijn grijze haren!
Wat schande moet mij nog, eilacy! wedervaren!
Wat droefheid, wat verdriet, wat leed komt mij nog aan,
In dees mijn wintertijd, die haast zou zijn gedaan!
Wanneer ik overdenk èn ’tgeen ik was vóór dezen,
En wat ik, tot mijn smaad, moet tegenwoordig wezen;
Wanneer ik mij bezie in dees mijn hoogste…
OP HET OVERLIJDEN VAN W. VAN DEN VONDEL.*
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.214 Gun Willem van den Vondel rust;
Dees jonge bloem verging met lust,
En liet de grafworm luttel spijs;
De ziel zocht God in ’t Paradijs.
----------------------------------------------------------
* Vondels kleinzoon Willem overleed op 13 mei 1670…
Grafdicht
poëzie
3.0 met 23 stemmen 7.184 Op JONKVROUW
ISABELLE LE BLON.
(Overleden de 28 van Zomermaand 1636)
Wie hoor ik op mijn graf?
Gij minnaars, gaat’er af!
Wat koomt gij rouwe dragen,
En mijne dood beklagen?
Ai, staakt uw droef gesteen*!
Schept moedt, en weest tevreên,
En wenst mij niet op aarde
Bij u te zijn in waarde.
De wereld die is doch
Vol valsheid en bedrog.…
Op ons weeshuis
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.660 Hier treurt het weeskind met geduld,
Dat arm is, zonder zijne schuld,
En in zijn armoe moet vergaan,
Indien gij 't weigert bij te staan.
Zo gij gezegend zijt van God,
Vertroost ons met uw overschot.…
Op de Vijf Zinnen
poëzie
3.0 met 24 stemmen 6.442 ’t Misbruik der zinnen werkt in ’t einde pijn en smart,
Doch ’t redelijk gebruik vernoegt des mensen hart;
Dat ’s aardse zaligheid. Wie wenst hier groter goed,
Als, in ’t gezonde lijf, een gans vernoegd gemoed?
HET GEZICHT.
De blinde, die weleer aanschouwde ’t lieve licht,
Kan tuigen, wat het zij* te missen het gezicht,
Te wroeten, als de…
Grafdicht op Jonkvrouw Isabelle le Blon
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.035 Wie hoor ik op mijn graf?
Gij minnaars gaat er af.
Wat koomt gij rouwe dragen
En mijne dood beklagen?
Ai, staakt uw droef gesteen*:
Schep moed, en wees tevreên,
En wens mij niet op aarde
Bij u te zijn in waarde.
De wereld die is doch
Vol valsheid en bedrog.
De mens leeft met bezwaren
Om schatten te vergaren:
Daar alles, wat men ziet,
Veel…
LOFZANG DER GEESTELIJKE MAAGDEN.
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.633 OP DE WIJZE: HET DAGET UIT DEN OOSTEN.
Laat ons de wereld heten,
En ’s werelds slaverny,
En kiezen van drie staten
De beste staat van dry,
De staat van maagdeleven,
Hoog verheven.
Dit ’s geen gebod van boven,
Maar ’s Heilands wijze raad,
Een raad met recht te loven,
Al lijdt de maagd veel smaad,
Bij traag verlichte blinden,
Trouwgezinden…
Uitvaart
poëzie
4.0 met 14 stemmen 5.835 Uitvaart van zijne Excellentie
DE HERE HUIG DE GROOT*.
AAN DE WETHOUDERS VAN DELFT.
INCONTAMINATIS FULGET HONORIBUS.*
Helaas! wie komt mijn hoop vermoorden?
Wat onweer* ruist er uit de Noorden?
Verzeker* fluks* ons beste pand!
Verzeker, berg het Hollands wonder!
Hoe haalt de zon haar aanschijn onder*!
O Baltisch meer*! o storm! o strand…
Vertroostinge aan Gerard Vossius
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.927 Wat treurt gij, hooggeleerde Vos
en fronst het voorhoofd van verdriet?
Benij Uw zoon de hemel niet.
De hemel trekt, ay, laat hem los.
Ay, staak dees ijdele tranen wat
en offer, welgetroost en blij
de allerbeste vader vrij
Het puik van uwe aardse schat.
Men klaagt, indien de kiele strandt,
maar niet, wanneer ze rijk gelaân
uit de verbolgen…
Schouwburg-rijmen
poëzie
2.0 met 21 stemmen 5.636 Aº 1637
I.
(OPSCHRIFT VAN BUITEN)
De wereld is een schouwtoneel,
Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.
II.
Geen kind de schouwburg lastig zij,
Tabakspijp, bierkan, snoeperij,
Noch generlei baldadigheid;
Wie anders doet, wordt uitgeleid.
III.
Toneelspel kwam in ’t licht tot leerzaam tijdverdrijf,
Het wijkt geen ander spel noch koninklijke…
KINDERLIJK
poëzie
4.0 met 119 stemmen 19.625 Constantijntje, ’t zalig kijntje
Cherubijntje, van om hoog,
D’ijdelheden, hier beneden,
Uitlacht met een lodderoog.
Moeder, zeit hij, waarom schreit gij?
Waarom greit gij, op mijn lijk?
Boven leef ik, boven zweef ik,
Engeltje van ’t hemelrijk:
En ik blink’ er, en ik drink er
’t Geen de schenker alles goeds
Schenkt de…
REI VAN BURGZATEN
poëzie
3.0 met 35 stemmen 4.432 (fragment uit De Gijsbrecht van Amstel,
slot van het 4e bedrijf)
Waar werd oprechter trouw
Dan tussen man en vrouw
Ter wereld ooit gevonden?
Twee zielen gloênde aaneengesmeed,
Of vast geschakeld en verbonden
In lief en leed.
De band, die ’t harte bindt
Der moeder aan het kind,
Gebaard met wee en smarte,
Aan hare borst met melk gevoed…
DE JACHT VAN CUPIDO
poëzie
3.0 met 46 stemmen 7.384 In het zoetste van den tijd,
Als Zefyrus Flora vrijt,
Als Febus, met helder stralen,
Taurus snel ging achterhalen,
Kwam Cupido, Venus’ zoon,
’s Morgens tot zijn moeders troon,
Eer Titons bruid, met verlangen,
Vertoont haar bloeiende wangen.
Venus lag in ruste zoet,
Die door Lethe werd gevoed;
Cupido, met heuser spraken,
Onverziens haar…
KERSTLIED
poëzie
3.0 met 54 stemmen 6.970 O wat zon is komen dalen
In de Maagdelijke schoot!
Zie hoe schijnt ze met haar stralen
Alle glanzen doof en dood.
Ai, hoe schijnt dit hemels kind,
Aller zielen licht en hoeder,
Zon en maan en sterren blind,
Uit de schoot der zuiv're moeder!
Eng’len, daal van ’t Paradijs:
Zing de hemel eer en prijs,
En met vree de harten kroont,
Waar een…
Doodshoofd (1643)
poëzie
4.0 met 68 stemmen 4.268 Arme mens! wat zijt gij trots?
Ziet gij ’t zwaard niet opgeheven
Van de strenge Engel Gods,
Dreigende u de slag te geven?
Schat noch rijkdom kan u niet
Van een snelle Dood bevrijden,
Die gij voor uw ogen ziet,
In dees droeve en vege tijden.
Nu u God nog leven gunt,
Beter u, terwijl gij kunt!…
Gebed, uitgestort tot God, over mijn gedurig kwijnende ziekte
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.991 Gij die de ziekte kweekt en doet haar weer verdwijnen,
aanziet een Christen-hart, belegerd door veel pijnen.
O Vader alles troosts! Gij weet en ik beken,
dat ik een aarden vat en broos van stoffe ben.
Aanziet de zwakheid dan van uwen arme dichter,
mijn rauwe wonden zalft en maakt mijn kwalen lichter.
Of zo 't u dus behaagt om onzer zonden schuld…
UITVAART VAN MIJN DOCHTERKEN (1633)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 9.196 De felle Dood, die nu geen wit* mag zien,
Verschoont* de grijze liên.
Zij zit omhoog, en mikt met hare schicht
Op het onnozel wicht,
En lacht, wanneer in ’t scheien
De droeve moeders schreien.
Zij zag er een, dat, wuft* en onbestuurd,
De vreugd was van de buurt,
En, vlug te voet, in ’t slingertouwtje sprong
Of zoet Fiane zong,
En huppelde…
HET STOKSKE van Joan van Oldebarnevelt, vader des vaderlands
poëzie
3.0 met 78 stemmen 10.076 Mijn wens behoede u onverrot,
O STOK en stut, die geen verrader,
Maar ’s vrijdoms stut en Hollands Vader
Gestut hebt op dat wreed schavot;
Toen hij voor ’t bloedig zwaard most knielen,
Veroordeeld, als een Seneca,
Door Nero's haat en ongena,
Tot droefenis der braafste zielen,
Gij zult nog, jaren achtereen,
De…
Geuze-Vesper of Ziekentroost voor de Vierenentwintig*
poëzie
3.0 met 46 stemmen 6.637 Had hij Holland dan gedragen,
Onder 't hart,
Tot zijn afgeleefde dagen,
Met veel smart,
Om 't meinedig zwaard te laven,
Met zijn bloed,
En te mesten kraai en raven
Op zijn goed ?
Maar waarom de hals gekorven ?
Want zijn bloed
Was in d' aders schier verstorven;
In zijn goed
Vond men nooit de pistoletten
Van 't verraad…
GESPREK OP HET GRAF VAN WIJLEN DE HERE JOHAN VAN OLDENBARNEVELT
poëzie
3.0 met 26 stemmen 4.352 Vreemdeling
Kerkgalm
Vr. Wie luistren om de vraag eens vreemdelings te horen?
K. Oren.
Vr. Wie stopt ‘s Lands Voorspraak hier de mond met deze steen?
K. Eén.
Vr. Mauritius? Wat kon de Landvoogd dus verstoren?
K. Toren.
Vr. Zo heeft hij om verraad hem ‘t leven afgesneên?
K. Neen.
Vr. Was ‘t om de vrijheid dan met kracht…
WILDZANG
poëzie
3.0 met 29 stemmen 7.664 Op de Hofstede van ‘De Hinlopens’, buiten Naarden.
---------------------------------------------------
Wat zong het vrolijk vogelkijn,
Dat in de boomgaard zat!
Hoe heerlijk blinkt de zonneschijn
van rijkdom en van schat!
Hoe ruist de koelte in ’t eiken hout,
En vers gesproten lof!
Hoe straalt de boterbloem als goud!
Wat heeft de wildzang…
Op Amstelredam
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.341 Aen d'Áemstel en aan 't Y, daer doet sich heerlijck open
Sy die, als Keyserin, de kroon draeght van Europe,
Amstelredam, die 't hooft verheft aan 's hemels as,
En schiet, op Plutoos borst, haar wortels door 't moerasch.
Wat watren worden niet beschaduwt van haar zeilen?
Op welcke marckten gaat zy niet haar waren veilen?
Wat volcken zietse…
AAN DE JONKVROUW MARGARETA VAN RIJN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.304 AAN DE JONKVROUW MARGARETA VAN RIJN,
KUNSTIG AFGEBEELD DOOR FILIPS DE KONING.
Gratior et pulchro veniens in corpore virtus.
(Het bevalligst komt de deugd in een mooi lichaam uit.)
Wat zien we hier? Is ’t verf en schijn,
Of wezen? O, gij overschone!
Men krone u billijk met de krone
Der schoonheid, paarle van de Rijn.
Kwam ’s levens…
OP DE DOORLUCHTIGE ZEGE VAN GRONINGEN
poëzie
4.0 met 15 stemmen 5.197 Anno 1672
Alias inter caput extulit urbes
(Haar hoofd steek boven dat der andere steden uit)
O, Groningen, pilaar en hoofdstad van de Friezen!
Vanwaar begint men best t’ ontvouwen uwe lof?
Uw bouwheer Grunus moet u tot zijn wijk verkiezen,
Zo vroeg vóór Christus’ komste, en bouwde hier zijn bof;
Of liever, zo men zegt, de broer van…
OP JONKVROUW ISABELLE LE BLON
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.104 (Overleden de 28 van Zomermaand 1636)
Hier sluimert Isabel le Blon,
Die, als een roosje met de zon,
Blijgeestig op haar steeltje stond,
En riep met een bedauwde mond:
Wat is de schoonheid? wat 's de roem
Der jongheid anders als een bloem?
Dit was haar eerste en laatste leer,
Toen zweeg ze stil, en sprak niet meer.…
Credo
poëzie
3.0 met 6 stemmen 5.654 Ik stut de hoop van mijn gemoed
Met mijn geloof in God de Vader,
Almachtig en volkomen goed,
Die hemel, aarde en zee te gader
Hun wezen gaf. Ik rust meteen
Op Jesus, boven zijn genoten
Gezalfd, des Vaders Zoon alleen,
Van eeuwigheid uit Hem gesproten,
Ons aller Priester, Vorst en Heer
En Leraar, waardig prijs en eer :
Die, in de tijd ook…
Sluit voor Begeerte uw graag gezicht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.719 REI VAN ENGELEN
Sluit voor Begeerte uw graag gezicht;
Zij loert, zij loert om in te varen.
Sluit d’ogen, vensters van het licht,
Indien gij wilt uw hart bewaren;
Want zo Begeerte eens binnen sluipt,
Zij zal bederf en jammer baren,
Dat eeuwig smert, en eeuwig druipt.-
De dingen zijn niet als zij schijnen:
De worm zit binnen…
NU BRUIDEGOM
poëzie
3.0 met 13 stemmen 6.430 EVA: Nu bruidegom, zijt gerust. ‘k Versta wel wat de wet zeit,
En beter dan gij meent. Wat stoort uw nauwgezetheid
Zich om een appelbeet? dit ’s louter bijgeloof.
ADAM: Helaas, wat hoor ik nu! och, waar ik stom, en doof,
En blind: ontbrak het mij aan ogen, en aan oren,
Zo zoude ik in die staat, ’t is droef, u zien noch horen.
EVA: Niet hoger…