Alle inzendingen van Joris

Hij maakt zich zorgen, Wijl hij piekert, Dat hij tobt, Over problemen, Hij tegen zal kunnen komen, Op ’t onbekende pad, Hij zich nog niet begeven had.…

Ik ben mezelf kwijt, Gisteren had ik mij nog, Daarna heb ik mij verloren, Ik heb geen idee, waar, Noch wanneer! Iedereen ziet het, En vraagt ernaar, Niemand weet, hoe, Noch waarom! Samen hebben we gezocht, In alle hoeken en gaten, Nergens ’n spoor te zien, Niet hier, noch daar! Ik heb de moed opgegeven, Ga zonder mezelf voort…

Op het strand, Bij de eeuwige branding, Wacht hij op haar, Die vertrok, niet keerde weer. Meeuwen krijsen, De branding breekt de golven, Vloed komt, eb gaat, De zee deint in eeuwigheid. De zon verdrinkt, De horizon vliedt heen, Hij wacht op haar, Die verdween In de zwarte hemelnacht, De sterren straalden hun licht, In de nacht…

Ik grijp veel te hoog, Niet te bereiken, Hoe zeer ik ook poog, Maar ’k wil nog niet wijken, Mijn verlangen blijft vragen, De roep is te sterk, Nauwlijks te dragen. Achter ’t oneindige zwerk, Ligt, ik zo zeer ontbeer, Ik weet, ik moet accepteren, Wat was, is niet meer, Tij is niet te keren, Wat was, komt niet weer.…

De vergeten wereld, Vergeet ik niet, Nochtans blijft het stille, Hoor noch zie ik iets, Van vlinders die fladderden, Van bijen die zoemden zacht Rond verdwenen bloemenpracht, Door boeren en fabrieken, Geruisloos, in stilte, Om zeep gebracht.…

Sommigen geloven dat wij zijn, Omdat wij en alles waarin wij zijn, Is geschapen door ’n Almachtige, Die zij noemen Jaweh, de Here God, Maar zoals Blaise Pascal al stelde, Het godsbewijs ontbreekt. Anderen geloven dat wij en alles zijn Als gevolg van toeval, Natuurkundige wetten en evolutie, Begonnen met ’n oerknal, Evenwel blijft daarbij…

  Mijn liefde smaakt bitterzoet, Wijl de rouw die volgde Na mijn verdriet, Vervlochten is met het geluk Van de liefde, Die nu als ’n twee-eenheid Onlosmakelijk Genesteld is diep in mijn hart.…

Mijn lust en mijn leven Is gewoon mijn huidig leven, Op één ding na, ’k ben nu alleen, En dat is wel ’k beween. Maar verder ben ’k best tevree, Zit het leven mij best mee, Ben gezond van lijf en leden, Ja, ik ben best tevreden. Alleen dat ontbrekende knaagt, Is toch wel echt ’n hiaat, Hierdoor m’n leven niet volmaakt, Maar ja zo is…

Mijn vader is al heel lang dood, Ik ben al ouder hij ooit is geweest, Hoewel hij tot as is verbrand, Komt hij nog vaak bij mij langs. Niet in het dagelijks leven, Daar zag ik hem nooit meer, In mijn dromen keert hij weer, Hij is dan jonger ik nu ben, Maar dat voelt helemaal niet zo, Hij is gewoon mijn pa als toen, Vinden we beî helemaal…

Mijn liefde bereikt nooit meer Voor wie die is bedoeld, Mijn gesproken woord Door die niet meer gehoord. Die ene keert nooit weer, Mijn stille verwoord verdriet Wordt nooit gesmoord, Gaat door tot in d’eeuwigheid.…

Ik hou oneindig veel van jou, Alleen, jij bent niet meer, Alleen nog in m’n hart, Je stierf te vroeg in smart. In mijn hart leef je voort, Ben je nog altijd dicht bij mij, Is ’t alsof je nog altijd, Door mij wordt gehoord. Daarom praat ik nog steeds met jou, Maar jij antwoordt nooit, Jouw stem is voor altijd stil, Wordt door niemand meer…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

Mijmerend over de tijd van weleer, Waan ik me een jonge heer, Die nog geen zorgen kent, Ik nog een speelse jongeling ben. In de zandbak op de kleuterschool Mocht ik als ‘dokter’ in slipjes zien, Bij meisjes daar iets anders school, Later mocht ik ook hun borstjes zien. Was alles nog onschuldige kinderpret, Ging je niet met hen naar bed,…

Rozengeur en maneschijn Zijn niet weggelegd voor haar. Schreit in stilte door de pijn, Zij nooit vormde ’n liefdespaar. Zij kwijnt weg in stil verdriet, Hunkerend naar zij zo verlangde, Wat zij wilde, kreeg ze niet, Haar gemoed zo zeer prangde. Zo gaat de tijd aan haar voorbij, Tot op zekere lentedag, Een heer op jaren kwam langszij…

Een zachte fluistering, Met ’n verholen hunkering, Bereikt mijn luisterend oor, De stem ik gaarne hoor, Die mijn ten diepste raakt, Mij tot willoos wezen maakt, ’n ultiem euforisch gevoel, Op weg naar m’n levensdoel.…

Ze reist de hele wereld rond, Bezoekt ver weg gelegen plaatsen, Van toeristische paradijzen, Tot stille en ver afgelegen oorden. Dat doet zij met de gordijnen dicht, Bij een kleine schemerlamp, In haar knusse luie stoel, Met de reisgidsen in haar hand. Zij kan je verhalen vertellen Over alle windstreken ze bezocht, De mooiste natuur…

Ik mis mijn lief elke dag, Vanaf ’t moment ik ontwaak, Tot ik ’s avonds val in slaap. Dan voel ik dat hevig verlangen Samen met mijn lief te zijn, Haar lippen te voelen op mijn. Maar tant pis zij is er niet meer, Mijn lief ging van mij heen, Ongewild in ’t niets verdween. Alleen d’herinnering aan haar blijft, Zit gegrift in hoofd…

Lief en leed Wordt niet gelijk op gedeeld, Lief deelt men ’t liefst, Leed is veel minder geliefd Bij heel velen, Om samen te delen.…

D’levensark vaart voort, De dood is ongewenst aan boord, Het leven viert het leven, Verwacht zo d’dood te overleven. Met d’levensark varen Over d’baren kent vele gevaren, Die ’t leven aan boord bedreigen, Voortdurend in ’s levens nek hijgen. Wijl ’t landden in ’n veilige haven, D’annalen van gewagen, Wind blies d’ark naar d’lage…

Vlinders fladderen om ons heen, Wijl warm ’t zonnetje scheen. Bijtjes zoemen rond de bloemen, Wijl wij zijn aan ’t zoenen. Donkre wolken trekken saam, ’t Is met fladderen en zoemen Gedaan. Wij gaan met zoenen Door, zijn nog lang niet klaar. Dan regen klettert op ons neer, Wij willen wel nog steeds meer, Regen deert ons geen van beî…

Ze kwam hem tegen bij de super, Voor de ijsjes in de vriezer. Ze stootte hem aan en zei: Heb jij er zin in saam met mij? Hij zei haar enigszins verbaasd: Ja, dat wel, maar niet hier! Dat begreep ze niet meteen, Tot haar ’n lichtje opging. Toen klaarde haar gezicht op: Natuurlijk niet hier, maar bij mij! Nou, dat maakte hem erg blij…

Zijn eenzaam hart huilt, Wordt niet door haar gehoord, Wijl zijn onuitgesproken woord, In zijn hart verschuilt. Het onvervuld verlangen, Dat hem nu al zo lange kwelt, Is ’t enige voor hem telt, Kan niet haar aandacht vangen. Voor zijn verlangen bleef ze blind, Nimmer zag ze hem staan, Liet nooit merken ze van hem vindt. Hij plengde…

Zij staarde in de verre leegte, Ontging nabij haar wachtte, Zeer naar aandacht smachtte. Tijd verstreek zonder zij ’t merkte, Wijl ’t smachtend verlangen sterkte, Zonder dat het haar aandacht kreeg. Zo gingen al vele jaren voorbij, Smachten langzaamaan vliedt, Maar haar aandacht gaf zij niet. Het smachten naar haar aandacht, Is nu…

Jouw kussen smaken Naar honing en marsepein, Jouw borsten zijn zo zacht Als perzik en satijn. Jouw woorden zijn als ’t rijm Van Herman Gorter en Jacques Perk, Jij geurt naar mirre en jasmijn, Geeft ’n gevoel van in d’hemel zijn. Jouw liefde smaakt immer naar meer, Ik kan er geen genoeg van krijgen, Je afdronk is als de mooiste wijn…

Als ik in de verte schouw Met mijn ogen dicht, Zie ik het gezicht van jou, Dat in ’t duister licht. Als ik dan m’n ogen open doe, Verdwijnt jouw gezicht Weer in ’t verre duister van toen, Even terug in dit gedicht. Als ’k jou ook met open ogen zag, Zou ’k je altijd bij me weten. Als dat geluk me overkomen mag. Wil ’k daarvoor alles…

De ellende je ontmoet, Het verdriet je ziet, Overspoeld door oorlogsbloed, Die pijn vergeet je niet. Hamas ontketende de ramp, Na decennia verzet Tegen onderdrukkend juk Van Israël, gesteund Door bijkans d’ganse wereldmacht. Nu Israël zonder scrupules Gazanen stort in dood en verderf, Door uithongering en geweld, Klaagt de wereldmassa…

De schoonheid van het zijn Is soms ver te zoeken, Is hier ver vandaan, Verscholen in donkre hoeken. Het ligt evenwel voor ’t grijpen, Dat ligt ook voor de hand, Onbegrijplijk je ’t eer niet zag, Gaat boven je verstand. Als je dan onder ogen krijgt, Wat je eer niet zag, sta je versteld Van de schoonheid je niet zag, Wijl ’t al die…

Mijn zijn is met jou gevuld, ’k Zweef op de wolken van geluk Al mijn wensen zijn vervuld, Alles verdwenen mij eer drukt’. De sterren vliegen hoog boven mij, De maan zweeft met me mee, De roze gekleurde wolken Harmoniëren met de blauwe aard’. Jouw vormen zo mooi rond en zacht, Vullen mijn handen en ogen, Hebben stille hier op mij gewacht…

In jouw armen Is waar ’k altijd wil verkeren… Het is dé plek - Ik in deez wereld altijd wil zijn. Jouw lichaamsgeuren, Jouw zachte lichaamsdelen, Die jij met mij wilt delen, Wiegen mij naar ’n euforisch zijn. Zo bij jou te zijn zonder zorgen, In ’n roes van hemels toeven, Ver weg van aards venijn, In ’n paradijselijk zijn.…