540 resultaten.
miniatuur 15
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 142 het is niet zo
dat ik alles beter weet
wel lijkt het, nu en dan,
een rijkdom
als ik blijmoedig
mijn schaduw kant vergeet…
miniatuur 6
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 naarmate
de tijd vervaagt
verdooft
de oorzaak
als ook nog
het denken vertraagt
begint de eenvoud
zijn taak…
miniatuur 5
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 ik wil de volheid bezitten,
een leegte ontvluchten met
zoveel donkere muren,
mijn armen doen strekken
naar luisterende luchten
om ene genegenheid
blindelings op te wekken
die eeuwig zal duren…
miniatuur 4
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 eerst is er
de verwachting
gevoed door schoonheid:
de gerijpte vrucht
van een idee
daarna
bij ontwakend licht
raakt men op een
werkelijkheid gericht…
miniatuur 3
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 ik vul de geboden tijd
veel minder in dan
het denken zou willen
niet dat ik spreek
over onmacht
of al van overgave
ik word geacht,
mij aan hetzij zoet
dan wel zuur te laven…
miniatuur 9
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 strak strekt de sluier
langs haar schrale lijf
waar ruimte krimpt
tot een enge engte
en bottenbenen
een lange weergave zijn
van ijle lengte…
miniatuur 10
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 61 schaduwrijk is de sobere kapel
waar stilte vermenigvuldigt
in die ruimte van
ondoordringbare leegte
waar volheid als maar groeit
berust ik in mijn lot
mens als mens, nietig,
vergroot tot een denkende zot…
miniatuur 8
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 34 het is je ziel die ik ervaar
oprecht naar buiten gericht
kwetsbaar, zwak in het aardse
maar krachtig tussen jou en mij
een tederheid
zo wonderlijk van gewicht…
miniatuur 2
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 het was stil in het lawaai
van afwezige ogen, enkel
geluiden van de ziel
beroerden ons aller hart
echter toen ‘t licht
zich af kon stemmen
op het hier en nu
brak het ijs na klanken
van gedeelde smart…
miniatuur 1
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 we zaten gewoon
te voelen zonder
te raken
kijkend naar wat
niet werd gezegd
wel had alles met
ons te maken
we waren sprakeloos
aan elkaar gehecht…
Naderbij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 in alle bomen verbeeld ik mij
ook in talrijke ogen plaats ik jou in mijn rij
ik voel het overal;
zoals in de zachte wind door je frêle haar.
is het een illusie - na de val -
met dagdromen aan mijn zij
en tijdens de nacht een zwaar gebaar
zo heb je ook de hand langs je dij
maar reik je mij toch de ander?
en wijl takken wijds zuchten verdelen…
Een vers, breng ik voor u.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 niet dat ik een lied ten gehore breng
zeker het is tussen het dansen door
met het kleine zwart en de lange witten
alwaar ik de passen kort hou of aanleng
zo de melodie mijn koten laat vibreren
op tastbare ivoor, waarvan ik een enkele negeer,
die zitten, de handen dirigeren,
maar nooit het hele koor,
mijn armen reiken soms niet al te ver…
Voortschrijden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 ik grijs van het grijs daarbuiten
niet enkel door mistig denken
zo schrijf ik om toch te uiten
immers ik wil wel maar kan niet
naar schichtige wensen wenken
wel zit ik warm. het vel voelt zo aan
er is een haard die brandt
van binnen, bijna in ruste geland
en dan weer plots even opslaand
het lijkt de gang van de maan
onvoorspelbaar boven…
en route
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 en route naar klaarheid
is trappen op en trappen af
het lijkt zoeken doch men wordt
geleid ook berg op en berg af
het gaat zoals het behoort
in wezen met blinddoek als bril
en uitzicht op dichte mist
men ademt enkel wijl men
zonder hengel naar toekomst vist
de gedrevenheid is als de mens
rennend roepend het hart smachtend
naar d'enkel…
stil is het zonder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 165 dromen schreeuwen in de nacht
woorden zitten diep van onder
meeuwen krijsen
de nachtuil lacht
zijn nek draait aldoor
ontkennend, hij staat
nog op wacht
wijl ik tegen de herinnering
praat, roep, zucht
en mezelf achterlaat…
Lengte, diepte en afstand
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 93 Nu nog, zou je zeggen
je komt toch adem te kort
gezien je jaren boven de zeventig,
zou ik me enkel op behoudende gedichten
moeten blijven richten?
of op het podium een voordracht neerzetten
iets dat vertoeft in van haver tot gort
waar tijdens de handgreep
rond de microfoon op de bühne, ik
korte intrigerende poëzie of als proza
in lengte…
Golvende grenzen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 284 dualiteit tussen echt en onecht
tussen verstoten en zelfrecht
binnen of buiten, helpt trachten
een wereld te ontsluiten
is het leven in de overlevering
die vandaag naar morgen heet
of wonen in kastelen van karton
of tussen tochtige muren,
het kan zeker ook onder het blauw
met een glimlach in de zon
ademt men dan tussen keuzes
en…
De slag bij nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 57 int donker, met bewegende ogen
is er sprake van een ridderlijke strijd
ieder vecht nobel en vaardig
ieder wordt in zijn Zijn meegezogen
het is een strijd in warrige tijden
ieders doel is het horen waardig
ik heb geen voorkeur te bepalen
het is als leiden en lijden en volgen
soms doet het denken aan malen
het is wachten op een gericht
dat…
Vlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 64 je bent zoveel meer
dan je eigenwaarde
je verschijnt nog iedere keer
of steeds vaker
als kwetsbare veer
overal en nergens op aarde
je leeft op een tak
die aldoor breekt
en je glijdt met gevoel
te vaak in een wak
terwijl jij zelf voor ieder
zo boven alles uitsteekt
je lippen spellen die woorden
die mij ten diepste raken
niet zomaar…
in de ban van de ring
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 het licht straalt naar binnen
en kleurt de schaduw zachter
in waarneembare hoeken
het aait mijn verblijf
ze wil mij wellicht beminnen
en dat de stralen verder zoeken
naar leegte die wordt gemist
ik hoor het geluid van stilte
steeds dieper bij mij, naar binnen
neen, ik heb het nog niet over kilte
die wordt later gemist, zo denk ik,
het…
Zoals jij gaat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 171 Zoals jij gaat
achterhaal ik niet meer
de dag naar morgen
Niet voor alles is het dan te laat
diepte lijkt in toenemende mate
in mezelf te zijn geborgen
Nog wel als een kwetsbare veer
die wankelt op de slagen van mijn hart
en geen verschil maakt tussen dag en nacht
ik heb weet van de eindeloze wederkeer
Zoals dat wordt gevoeld
en ik…
Het terras, mijn plateau
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 dit vormt mijn uitkijk over gedachten,
aldoor in wazige beelden
die om aandacht vragen en wel zo
dat zij herinneringen zullen verzachten
ik zie ze in schemerig groen, in wezen
doorheen de brede hoge heg,
waarin ik het verhaal kan lezen
vaak nog door een rozenboog onderbroken
alwaar het niets een blinde ruimte schept
die mij verstilt, of…
In de tuin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 In het groen van heden
Wordt het zonlicht
Door een onlangs verleden
Aanhoudend vermeden
Ik zie wel de rondte in de verste verte
En voel zeker de kleur van haar gloed
Of hoor je soms zachte stem die je altijd
Begeleidt in de wind die je bemint
Die voortdurend, vaak ongewild
je diepste tonen vervoert
maar uit onmacht niet
de verlossende…
Een beleefdheidsbezoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 31 De Weimaraner's van Chateau Le Bois
liggen galant uitgespreid en majestueus
voor ons, met het oog op de "edelen"
en de uitgenodigde aanwezigen;
mijn broer, zijn vrouw en ik,
allemaal vol kennis van doodlopende wegen
In de schaduw van een afgelegen eikenboom
maar met volledig zicht op de trotse residentie
we drinken wat wordt…
Tijdsbesef
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 59 De ochtend draagt het gewicht
zoals het immers dagelijks doet
het is tegengesteld gespiegeld
aan ‘t voorgaand avondrood
Het voelt dan doorgaans in evenwicht,
ik durf zelfs te zeggen in geurig zoet
waar een kaars mijn horizon verlicht
en de gedachte niets meer moet
Zo tel ik mijn dagen door
zoek soms naar de bedoeling
waar staat het…
in de lucht, zo ruim
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 bijna ga ik
of ben ik al weg
nee, zoals ik zeg
er is nog een reis te gaan
langer dan de lange lindelaan
het is meer vliegen over bomen
geen oceanen, doch brede stromen
wel te verstaan
op weg naar de andere taal
de mooiste maar niet te verstaan
dat is een dubbel verhaal
merk ik al doende
ik schrijf mezelf weg
de toekomst in, die
ook achter…
"Het licht gaat uit"
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 62 Zwart ontleent zijn kracht
aan een duistere macht
Het ontbreken van helder licht
heeft mij naar binnen gericht
De avond is zeer nabij
de geest van de nacht aan zijn zij…
in het zicht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 153 veroordeeld tot inzicht
is mijn tijd van heden,
plots is er een grens gemarkeerd
naartoe het verleden
ik denk nog aan het dakterras
zo dicht en nabij jouw sterven
we teerden nog enkele keren
op de bruine buil die wij aanbeden
heb je het koud, vroeg je
en gaf een verbeeldende warmte
het hielp de kou van het moment
buiten, en buiten onze…
Soms
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 43 soms heb je van die dagen
nu meer dan bij vlagen
dat zinnen om woorden vragen,
ik word dan door de dag gedragen…
Het einde der tijden nabij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 heeft u zich al ontworsteld
aan de winterslaap met vaak
onverwachte kwade dromen
waarin wij toch meestal met ons
ons internet- en schoolwerk
gedisciplineerd klaar moesten komen
en soms op de stoep konden zwaaien
naar hij of zij op weg naar 't laatste perk
behoorde u tot de groep
van isolement en lange dagen,
of de zachte helpende handen…