Begrijp je het niet ?
Ik ben een kind van de wind
Niet zoals ik ben een kind van mijn vader want
hoeveel woorden heb ik niet verspild
En nog zijn wij elkaar geen geestestap nader.
Voor mij is slechts je gefluister voldoende
Het zachte geruis duidt op een verstaan.
Je vertelt me van landen waar slechts een blik is voldoende
om talen te doden…
De zee, groots onbewogen
worst'lend met zijn eigen kracht
Niet wetend te doorbreken
de dijk, door mij hem toebedacht
Kon ik als de zee zo stromen
Mijn rijk uitbreiden tot de kim
Geen euvel op de weg te vinden
zo kalm rustig zonder zin.
Maar in mijn binnendijkse land
moet ik als het gierend stormt
Verdronken liefde adem geven
Het leven…
Een druppel van de bron
een glinstering van de zon
een lach van de maan
of sterren aan de hemel staan....
Jij bent mijn liefste moeder
iemand die al mijn liefde verdient.
Je bent weg.
Je woorden
Je daden
Alleen
je schaduw
achtervolgt me.
Je stem zit in mijn hoofd.
Hoelang zal het duren
voordat
je schaduw ook verdooft....
Woorden schieten…