inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.395):

De zee

De zee, groots onbewogen
worst'lend met zijn eigen kracht
Niet wetend te doorbreken
de dijk, door mij hem toebedacht

Kon ik als de zee zo stromen
Mijn rijk uitbreiden tot de kim
Geen euvel op de weg te vinden
zo kalm rustig zonder zin.

Maar in mijn binnendijkse land
moet ik als het gierend stormt
Verdronken liefde adem geven
Het leven zien puur, onvervormd

Schrijver: Lucia
Inzender: Loes Scheers, 4 januari 2016


Geplaatst in de categorie: spiritueel

4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 223

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

ebba, 9 jaar geleden
Zeer mooi beeldend geschreven
geeraardt , 9 jaar geleden
Mooie laatste strofe.
geeraardt , 9 jaar geleden
Mooie vergelijking.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)