Alle inzendingen van M.A. Romers

de eerste druppels sinds lange tijd vallen spatten uiteen op de dor droge grond ogenschijnlijk zonder effect toch luiden zij de overgang in even nog lijkt de warmte van de zomer te blijven hangen maar de lucht grijst en de wind wakkert aan een rilling loopt langs mijn rug jaren vervagen het kind in mij loopt voorbij verliefd,…

alles gaat goed het leven is beter zo voor jou voor mij de kinderen lachen weer en zelfs de hond lijkt weer blij je belt mij net als ik jou iedere dag minstens twee keer gewoon om te zeggen dat het goed gaat het niet meevalt maar wel goed gaat maar het huis is zo leeg zonder jou het bed zo koud…

weet je nog dat we met lege magen maar vol passie de liefde bedreven dagen naadloos in nachten overgingen tijd passeerde ongemerkt weet je nog... urenlang luisteren naar elkaar met jouw hoofd rustend op mijn borst vingers die spelen op plekjes waar je eerder slechts van dromen dorst weet je nog... dat gloeiende genot dat…

daar zit je dan alleen aan je keukentafel de krant gelezen het nieuws gehoord zoals elke dag opnieuw je zet nog maar eens verse koffie alweer de tweede pot vandaag je zou zo graag weer eens een goed gesprek hebben of zomaar ergens over praten met onverschillig wie maar er komt niemand nooit iemand meer met wie jij praten kan met…

alles heb je nu bereikt maar wat heb je onderweg verloren ben je dezelfde nog als toen toen de rit begon of ben je verworden tot wat je dacht te moeten zijn heeft het je gebracht wat je er van verwachtte of is het stil daar aan de top vol vragen zit je maar je stelt ze niet nog niet het leven is zoals je het leidt jij gegaan, gevierd…

de dronkenman wankelt weg zwalkend naar wat en waar hij morgen pas ontdekt omstanders lachen om hem en nemen nog een biertje onverschillig voor de toekomst die hen net verliet…

in de barspiegel van het café zie je ze de hopelozen tegen beter weten in lallend alleen samen in trieste gezelligheid verlangend zoekend naar warmte en liefde die thuis niet meer of misschien zelfs nooit aanwezig geweest is de zoektocht der hopelozen desperaat volvoerd maar heimelijk door de meesten allang opgegeven vindt steevast zijn…

een enkeling slechts vermaakt zich is zichzelf de rest is entourage zaalvulling dienend ter decoratie niet onaardig niet bijzonder alleen maar aanwezig de eenzaamheid van dit samenzijn schuilt echter in het feit dat eenieder zich de enkeling waant…

buiten is het koud het vriest min tien of meer zeggen ze je voelt het niet hoewel de kachel al uren niet meer brand voelt jouw hart verteerd door twijfel verdriet en onmacht kouder nog dan oostenwinden over poolvlaktes waaien kunnen alleen met jezelf en de muziek die troost maar ook verdrietig maakt weet je dat je bent vertrokken uit het…

het woord de belofte hoop en geloof mens zoekende naar licht in de duisternis en de waarheid arme arme zoekende hopende gelovende onzekere bange mens aan wiens woord en belofte gehouden en wiens woord en belofte te vertrouwen zoekende naar het licht in de duisternis behoedt de dwaaltocht van geloven u voor de waarheid van niet…

mijn kinderen je hebt ze gezien maar nooit ontmoet nooit leren kennen je bent er niet meer maar wat zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik…

mijn kinderen je hebt ze gezien maar nooit ontmoet nooit leren kennen je was er niet meer maar wat zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik zo…

als wind gaat liefde ongrijpbaar mooi en pijnlijk als vuur gaat passie heftig en vluchtig als water gaat bloed in stromen gaat leven als gister over in heden nu verleden voorbij wat blijft…

een vrouw inhaleert diep en blaast met haar hoofd achterover verveeld de rook uit die grillig schimmig zichtbaar omhoog kringelt in het schaars verlicht vertrek we wachten zwijgend tot het voorbij is ovens branden een grijswitte dikke pluim rook kringelt met de wind mee omhoog zichtbaar als een kattenstaart tegen de verder strakblauwe…

wind rukt en trekt aan mij als lastig obstakel op zijn weg te trots te arrogant het lijkt wel of hij grimlacht als zijn kompaan regen arriveert ze spannen samen tegen mij willen mij laten vallen mij breken maar trots hou ik stand bulderend van woede wakkert wind zichzelf aan om nog harder nog gemener nog roekelozer aan mij te rukken en…

ik draag je in mijn hart in mijn hoofd in mijn zijn in mijn leven in onze kinderen ik draag je hoe zwaar het ook wordt hoe lang het ook duurt ik draag je hoe zwart de nacht de ochtend gloort samen urenlang praten over hoe mooi het geweest is lief te hebben geliefde te zijn geleefd te hebben samen te zijn nu het nog kan verstrengeld…

de wereld vervloekt en verneukt mijn woord gegeven of beloftes gedaan mijn vertrouwen gegeven en mij weer omgedraaid lief gehad en gehaat begrepen bejubeld en verguisd geroddeld en goed gepraat alles alles om te ontdekken en te overleven wie ik was om te zijn wie ik ben maar nooit nooit heb ik jou bedrogen…

twee mensen glijden als één over de vloer hij een pooier zij zijn willige hoer ze dansen dansen samen zij warm afhankelijk hij kil en stoer twee mensen glijden als één in een bed hij getrouwd en klootzak zij voor hem alleen maar een slet ze vrijen zwijgend samen de pooier en zijn hoer haar liefde verloren hij koud en klaar ze…

ik schrijf je een brief en nog één en nog één ik schrijf je hoeveel ik van je houd en hoe ik je mis ik schrijf je over de vogels die zo mooi zingen nu over de bloemen die nog nooit zulk een prachtige kleuren hadden over de muziek in mijn hoofd ik schrijf je over het licht in jouw ogen de glans van jouw haar over mijn dromen van…

een kamer gevuld met mensen die lachen drinken en praten met elkaar samen plezier hebben een tafel gevuld met hapjes die noden kaas en gevuld ei toast met kaviaar samen lekker eten een hand gevuld met warmte die gemeend de mijne schud vergezeld met goede wensen ieder jaar een dag gevuld met vrienden die trouw zijn buren en…

het verdriet mij u te zeggen dat in dit leven niets van werkelijke waarde mij is gelukt geen grote daden of grootse verhalen geen avonturen beleefd of groot roman geschreven geen vriendschappen die bleven nee zelfs in de liefde was er niemand die mij bliefde voor langer dan even je zou dus kunnen zeggen “vriend” je verspilde je leven…

hebben de derde wereld hebben de balk in hun oog hebben het groene gras hebben de rijkelijk gedekte tafel hebben de goed gevulde beurs hebben de rust na uw gedane arbeid hebben de gouden bergen hebben de kat in de zak voor u hebben u nog nooit met open armen ontvangen zijn de beul zijn de verre vriend zijn de dieven die de gelegenheid maken…

de aarde rilt beeft kookt mensen lopen in paniek als nestverstoorde mieren door en langs elkaar heen redeloos radeloos al hun kennis al hun wetenschap het helpt niet heeft niet geholpen de aarde rilt beeft kookt land overstroomt door alles verwoestend water verdwijnt onder alles vernietigend vuur van aarde wolken van as verduisteren…

oktober, het is herfst de mensen lopen met gebogen hoofden en opgetrokken schouders over de straten door de wind die ongehoord sterk en hard geselt huid en gezichten meedogenloos striemen doet door regen de zomer...voorbij koud en nat zonder op te kijken vervolgen zij gehaast hun weg binnensmonds zacht verwensend waar het klimaat in dit…

al lopend vanaf daar vanwaar je vertrok kom je er achter dat wat je vergeten was wilde vergeten wederkomt telkens opnieuw zou je kunnen huilen zou je weg willen kruipen diep weg daar waar niemand je kwetsen kan onder de dekens van jouw verdriet aangedaan door hem de pijn de angst de nachten zonder slaap de teleurstelling…

als een dwaas een nar word je bezien door de mensen om je heen begrip vol medelijden een versnelde pas en weg zijn ze weer de mensen om je heen gefluister besmuikt gelach mensen om je heen starre bange dwazen om je heen…

de klok tikt onverstoorbaar in het donker van deze nacht als er niemand meer om mij heen is en alleen de hond naast me ligt in schijnbare slaap ze is al oud mijn hond ze kijkt mij zo nu en dan eens aan haar gedachten net zo onbekend voor mij als de mijne voor haar koesterend ook zij geniet in het donker van de nacht als…

door de wind gedragen muziek John Denver zingt van ver in flarden hoorbaar sunshine on the water always makes me happy je gedachten dwalen terug terug naar de tijden van toen toen je samen …. het licht in elkaars ogen zag stralen elke trilling van je stem werd gehoord de zachte streling van huid op huid de gesprekken tot diep…

ze zit tegenover hem en vertelt over haar verlangens en wensen over hem en haar en hoe nu verder alleen of toch nog samen haar handen gebald tot vuisten terwijl ze spreekt hij mompelt zo nu en dan iets dat op ja of nee moet lijken knikt of kijkt naar …. ja, god mag weten naar wat zijn ogen zijn leeg er is geen interesse niet…

weet je het niet meer of ben je het vergeten is het door de drukte in jouw hoofd of juist de afwezigheid daarvan dat je mij niet opmerkt ziet als je antwoord geeft aan mij een vreemde die voor je staat die je aanraakt met jou meegaat misschien weet je het niet meer of ben je het vergeten de tijden van weleer van ons samen…