KILLER DAN VOORHEEN
buiten is het koud het vriest
min tien of meer zeggen ze
je voelt het niet
hoewel de kachel al uren niet meer brand
voelt jouw hart verteerd door twijfel verdriet en onmacht kouder nog
dan oostenwinden over poolvlaktes waaien kunnen
alleen met jezelf en de muziek die troost maar ook verdrietig maakt
weet je dat je bent vertrokken uit het huis van eenzaamheid waar jouw liefde lag
om te overleven
jezelf te redden
maar nu in het donker van de nacht
rook en drink je meer dan je in jaren gedaan hebt
vertroebel je je verdriet in een roes van onverschillig bestaan
een schijn van zijn waarin je hart doorklopt
killer dan voorheen
je voelt het niet
nog niet
nog niet
nog niet
Geplaatst in de categorie: verdriet