HULPELOZEN VAN DE SCHEMERTIJD
in de barspiegel van het café zie je ze
de hopelozen tegen beter weten in
lallend alleen samen
in trieste gezelligheid verlangend zoekend
naar warmte en liefde die thuis niet meer
of misschien zelfs nooit aanwezig geweest is
de zoektocht der hopelozen
desperaat volvoerd maar heimelijk door de meesten allang opgegeven
vindt steevast zijn besluit hangend aan de toog van lamlendigheid
verloren lavend aan de eenzaamheid van alweer
schommelend bedronken huiswaarts keren in kotsend zelfmedelijden
’s anderen daags melden ze zich weer
met glazen ogen en koppen van hout
met hun ranzig sponzige lichamen
te jong al oud
hulpelozen van de schemertijd
met hun kelen schor en dorstig
verdronken drenkelingen
in afwachting van sluitingstijd
Geplaatst in de categorie: overig