Alle inzendingen van Marja

Stad, langs uw blinkend water liep ik voort, ik zag uw markten in het morgenlicht, ik heb van u gedronken en gedicht en 't stromen in uw aderen gehoord. De toren met het trillend vergezicht, een schrale trambel, die de morgen stoort,- ik daal en wandel langs het water voort het ruime land in, dat rondom u ligt. En zijn die u bewonen nors…

Als ik ga schrijven is het al geboren: het schrijven is het knippen van de streng en het vooroverbuigen om te horen of het – men kan nooit weten van tevoren – een lieveling zal worden of een kreng. Ik had al lang de lust hiertoe verloren, wanneer er niet de wieg was van uw oren, waarin ik leg wat ik ter wereld breng. --------------------…

Steen en stoffigheid. Betonnen blokken worden woning. Kooi verrijst op kooi. In de volte waar wij zullen hokken loert de leegte nu al op haar prooi. Krantenschrijvers fronsen. De neurosen druipen straks als vocht de muren af. Kroon der schepping, wilt gij hier verpozen Op uw speurtocht…

Hij sprak aan één stuk door: in onze kringen doet men nog steeds te weinig aan cultuur, ik geef het toe, maar in het laatste uur gaat het – nietwaar – ook om de laatste dingen! Zijn adamsappel danste op en neer boven de toga of het khaki-hemd, over het godsrijk sprak hij hooggestemd en blozend over seksueel verkeer. Hij sprak over zijn eerbied…

Soms als er iemand op zijn divan ligt zich los te kronkelen uit een neurose, begint hij aan zijn binnenkant te blozen om wat er gaapt tussen zijn overwicht en 't knaapje dat nog altijd in hem leeft met spillebenen, lokken, meiden-kleren en, later, dat hardnekkig masturberen waarvan zijn moeder nooit geweten heeft. De angst dat al die anderen…

is het al vrijdag? ik vraag dit voor mezelf sinds ik pensionada ben vergeet ik vaak de helft van de week en van de dagen voor de uren ben ik bang maar minuten kunnen vliegen zonder vleugels. vleugellam zit ik hier maar wat te typen en de dagen duren lang…

ik mik een jogging broek in mijn mandje. een XXL sweater, zonder logo, komt erbij. op de zoveelste verdrietige ochtend van dit jaar, moet ik online dingen in mandjes doen. ik kan het niet laten. vaak laat ik een vol mandje achter en verlaat de winkel zonder te betalen. soms helpt dit namaak winkelen niet voldoende en moet ik iets kopen. pantoffels…

zoekend, wensend, vergeet je te bestaan. want zeg nou zelf, het voelt wel goed maar al heel snel weet geen van beiden hoe het nu verder moet. ook dat is goed. goed, op onverwachte momenten wandelt datgene wat je niet zoekt je weer nieuw spannend tegemoet. en dat is goed. alles begint dan weer van voor af aan, verbijsterend hoe snel…

Mijn kleine moeder met je rode haar, Eens werd je ginds in een zwart graf gelegd, Een dominee heeft, galmend, aan de baar Enkele verzen uit Godswoord gezegd. Ik was een kind van nog geen veertien jaar; Hoe zwaar viel het verbitterde gevecht Tegen mijn tranen, want het stond zo raar En buurman had: wees dapper vent, gezegd. Wees dapper, ja…

Je bent niet meer Je praat niet meer Je lacht niet meer Neergeschoten ben je Samen met 297 andere mensen Neergeschoten door een stel idioten uit een ander land Vraag is of je ooit zult worden herkend Zodat men jouw lichaam kan begraven in een eigen graf Vraag is of je lichaam rust zal vinden In dit diepe zwarte gat Je bent niet meer…

ze lopen samen het water in een inham naar de zee twee jongens en een meisje op pad, in bad, of toch net niet ze zijn ver weg, te ver van mij om goed te zien van wie ze zijn waarom het meisje stil blijft staan haar hoofd voor even strekkend ver achter in haar nek, ze kijkt strak hoog de hemel in dan loopt ook zij weer verder door en alle…

Ik zag mijn vader dood toen ik al dertig jaar geworden was, toch gaf het mij een harde schok: wij waren altijd goede vrienden van elkaar, maar toen hij daar zo lag en met zijn lippen trok alsof hij snauwen ging - iets wat hij haast nooit deed terwijl hij leefde - leek hij op een dode hond die, voor hij stierf, nog grimmig in het leven beet,…

Ik heb je alles gegeven: een gedicht, mijn maandsalaris en een kind; wil je nu even kijken of het eten klaar is?…

De stap die u zet, zet 'm weloverwogen. Nooit zet u die weer.…

(op de melodie van: ik wil terug naar de kust) 'k had vannacht iets geks was dat nu wel echt of was ik aan het dromen 'k was een vogel klein o wat was dat fijn, 'k vloog over alle bomen refrein: 'k wou omhoog naar de zon 'k wou hoger dan ik kon nee, zeiden de bomen daar kun je toch nooit komen vlieg wat hoger, zei de zon zij…

Vandaag zocht ik de vrijheid, ik vond racende tieners op hun bikes vrije borsten aan het strand schimmige vrijheid uit een fles vrije tenen in sandalen allemaal vrij voor dat moment. Vandaag vond ik de vrijheid in de koekoek in het bos bij vrije noten uit een fluit ik zag vrije vogels in het veld vrije vissen in de vijver herten en zwijnen…

Laat me nog even van je genieten, voordat je definitief weggaat. Voordat ik afscheid van je moet nemen en je ons land verlaat. Heel even nog wil ik je knuffelen en een zoen geven. Ik wil je nog even aanraken, voordat je daar verder gaat leven. Ik wil je nog even laten weten dat ik zo ontzettend trots ben op jou. En ik moet je nog zeggen…

Daar ga je dan, mijn dochter. Voorgoed naar de andere kant van de oceaan. Je laat alles hier achter om daar verder te gaan. Jouw toekomst ligt in dat verre land, zeg je en ik geloof je, echt waar. Het maakt me alleen zo verdrietig, ik hier en jij daar. Wanneer zal ik je weer terugzien? Dat is dus niet bekend. Uiteraard is jouw geluk het…

Met haar verleidelijke oogjes brengt ze iedereen van slag en je wordt betoverd door haar speciale lach. Als ze binnenkomt is er volop vrolijkheid en de hele dag dansen is haar specialiteit. De begintonen zijn genoeg van Oyalélé en ze roept al K3 en zingt lachend mee. Als ze begint te springen doe je spontaan mee met haar. Dit kan…

Met zo'n grote afstand, hoe hou je de liefde dan in leven? Kun je je in brieven en telefoontjes voor de volle honderd procent geven? Elkaar niet kunnen zien, want je bent ieder in je eigen land. Elkaar niet kunnen aanraken, niet even wandelen, hand in hand. Een liefde die eigenlijk nog geen kans heeft gehad om te groeien. Een liefde…

¡Hola! ¿Cómo estás? Of ik ga tellen, un,dos,tres. Misschien begrijp je het al, ik heb dus Spaanse les. Het is echt niet altijd makkelijk en soms krijg ik het Spaans benauwd, want dan heb ik een echt examen en doe weer van alles fout. Toch wil ik het heel graag leren want ik zie gauw mijn a.s. schoonzoon die niet anders kan. Ik wil toch…

Daar zijn de dagelijkse namen weer van de stations op vastgestelde tijden, men leest ze en voelt dan vaag het oude zeer dat men zich uit die sleur eens wou bevrijden. Men kan als willekeurig reizend heer aan krant en sigaret zijn aandacht wijden en zich verblijden dat men meer en meer in 't rechte spoor en op de rails blijft rijden. Men…

Eindelijk gaat het dan gebeuren. De tijd gaat snel, zegt iedereen maar dit gaat alleen jezelf aan en niet de mensen om je heen. Er zo lang tegenaan kijken is het ergste. Achteraf gezien valt het dan misschien nog wel mee. Een half jaar is best heel lang maar nu gaan we dan toch vliegen over die grote zee. Volgende week sluit ik mijn dochter…

Geniet van de rust. Geniet van de natuur. Loop door de bossen, zeker een paar uur. Geniet van de vogels. Geniet van hun gezang. Ga zitten op een boomstronk. Doe het in je eigen belang. Geniet van het groen. Geniet van de bomen. Laat je gedachten hun gang gaan en probeer tot jezelf te komen. Geniet zoveel je kunt. Geniet van het leven…

Geen dag zonder champagne, begin er eens knallend mee bij het ontbijt. Het voegt iets bruisends toe aan je leven en als verrassing werkt het altijd. Witte wijn, drink het koel. Sauvignon Blanc of Chardonnay. Geniet van het fruitige bij de vis of een kipfilet. Steek je neus in het glas, wals ermee en ruik weer. Neem de wijn tot je en…

Jaren was ik veel te zwaar. Ik was net een jojo, zoals menigeen. Kilo's eraf, maar ook weer kilo's erbij. Ik wilde slank zijn, net als velen om me heen. Iedereen vond me te dik, al zei niemand het, maar je merkt het gewoon aan al die blikken. Ze bekijken je en dat zegt genoeg. Je hoort gewoon bij de "dikken". Na heel veel jaren heb ik…

Je schoonfamilie kun je niet kiezen, die krijg je er gratis bij. Dat blijft voor velen een moeilijk iets. Soms maakt je dat niet blij. Maar toen kwam mijn jongste schoonzus en ik heb dus absoluut geluk gehad, want zij is mijn allerbeste vriendin en een hele lieve schat. Natuurlijk hebben we wel eens wat, daarvoor zijn we per slot van rekening…

Je kinderen zijn heel belangrijk. Ze zijn alles in je leven. Je wilt ze 't liefste altijd bij je houden en al je liefde aan hen geven. Natuurlijk weet je dat ze eens uitvliegen en zo hoort het ook te gaan. Soms blijven ze vlak bij je wonen, maar soms gaan ze ook ver bij je vandaan. Dat dit moeilijk kan zijn,daar weet ik ondertussen alles…

Momenteel zit ik vol met emoties. Dit schrijf ik dan ook speciaal voor jou, mijn allerliefste dochter omdat ik zoveel van je hou. Je bent zo verschrikkelijk ver weg. Ik kan niet zomaar even bij je komen. Iedere minuut van de dag denk ik aan je en 's nachts lig ik van je te dromen. Voor iedereen gaat het leven gewoon door en dat begrijp…