92 resultaten.
PENDEL
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.578 Zoals de stilte en de leegte
naar mij verlangen, niets
overhoop, geen verwarrende
gedachten, geen vragen, alleen
een trein tussen weilanden
die als je wilt ook opstijgt.
De reis is een niet eindigende,
het perron de dag waar men
aan de overzijde overstapt.…
Pieter Saenredam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 163 Zijn ogen gaan de hoge kerk door.
De lijnen op het platte doek verdwijnen
en scheppen ruimte, overdekte pleinen
van steen, van glas. Het orgel speelt, hoor,
een psalm van Pieter Sweelink. Een stoet
van zwarte pakken schrijdt daar plechtig
in gouden ochtendlicht en deftig
begroet de kleine hond. Waarom doet
een wolk het gouden licht verzwakken…
Poëzie op Pleintjes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Dag mooi pleintje
Wat ben je ver
Vanaf mijn balkonnetje
Snuif ik je lucht
Adem ik je licht
Was ik een vogel
Dan was je dichterbij…
Quo Vadis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Wat is een dag,een jaar, een mensenleven
Wie weet, waarheen de wolken dwalen
En wat de nieuwe morgen brengt?
Alle vogels zingen van de jongste lente
Maar Gij, zonder uur of schaduw
Gij die nimmer wederkeert...
Ik denk je alle dagen om mij heen
Deze woorden, dit hart, de blauwe hemel
waarin jij voorgoed verdween...…
Replay value
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.972 De replay value van het leven is gelukkig laag.
Almaar ploegen om de volgende dag het land
onaangedaan te vinden, dat zou niet leuk zijn.
Het is de bedoeling dat we zaaien, zaaien.
Oogsten. Zelfs mislukt is de oogst een verhaal,
en eetbaar. Vertel! Vuur brandt in de haard.
Laag de rook. Schaar ons rond de zware tafel.
'Mij overkwam.' 'Geen…
Ridder
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.490 1 Het kind is wijs.
2 Het kind weet weinig maar wel zeker.
3 De mantels glanzen dof,
4 van ouderdom en betekenis,
5 een purperen glans over het zwart.
6 Dan was jij de vijand.
7 Dan vochten we tot de avond.
8 Het kind brandt zich
9 aan de schoonheid van het speelgoed.
10 Het mompelt. Het is geen spel.
11…
Sarabande
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 Na dagen sloegen dan de ogen open,
De lippen dipten, likten van het water.
- Och lief, ik kan eenmaal de tuin in lopen,
ik spaarde al mijn krachten voor dit later.
De oude dame steunde op mijn schouder
en schuifelt bevend door de glazen deuren.
Op de drempel zegt ze: -het wordt weer kouder,
maar de oude lelie begint te geuren
Hoor! Hoor…
Sneeuwblind
gedicht
2.0 met 13 stemmen 4.376 Verwikkeld in een sneeuwbui op het strand
vind ik mij bevangen in de wachtkamer van de hel,
verrast tot een amalgaam van afprijzing en verlangen,
hoor hoe vreedzaam de zee rond mij hangt,
alsof ze geen weet heeft van de monsters
die haar doodbedaarde gebaren het licht bedillen.
Kon ik maar grijnslachend gillen: één twee drie los!
----…
Spermabank twijfel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 181 Ik lig op de bank,
Verveel me dood.
Dan baart de spermabank
Weer zorgen in mijn hoofd.
Het risico blijft groot
Zoals de dank.
De nood is hoog
Het aanbod slank.
Loopt hij mank?
Wordt hij joods?
Is hij blank?
Of toch rood?
Ligt hij op schoot
Warm bij Frank,
Die overspelend voost
Ondanks gejank?
Word je bang
Blijf je het ook?…
Spoorzoeker
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 299 Daar sta ik dan
Op dat spoor
Turend naar die bocht
Zoekend naar wat je dacht
Die laatste momenten
Flitste je leven aan je voorbij
Dacht je aan je vrouw
Je kinderen
Aan mij
Of dacht je aan niets
Was je gewoon bang
Voor die klap
En dan…
Toen en Nu
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.554 Ik was verliefd,
verliefd op jou.
Maar dat was toen,
hoe is het nou?
Ik zag je lopen,
zag je gaan.
Meteen die liefde weer,
zo spontaan.
Jij bent voor mij de vrouw,
waar ik nog steeds van hou!…
Trein
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 413 De trein reed door
nog honderd meter.
Langs het spoor
een verdwaalde veter
Ook een jas,
in donkerrood,
Oh, wat was hij dood...…
UITVAART
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.849 Stilte draagt ver vandaag
ze slurpt de snelweg op
omhult de hamerslagen
in straten vindt traagheid
haar bedding terug,
kinderstemmen kaatsen en
sleutels vragen aandacht
als komma, treingeraas
uit de verte als punt…
Van elk verlies
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.169 De verloren tand onder het kussen, het hoopvolle
hoofd in ondiepe slaap er krachtig opgedrukt.
Alles kan ontsnappen.
Van elk verlies moet iets goeds komen, dat is beloofd.
Dat het vertrouwen en de aangeboren hoop
lang bij ons mogen blijven.
Sommige dingen weten we liever niet.
Er is de ernstige oudertaak dingen niet aan te leren.
Zelfs geen…
Verandering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 617 De dag dat alles anders wordt
breekt aan. Zomaar,
alsof het altijd zo bedoeld was.
We gooien de ramen open,
luchten de bedden
en schonen het huis.
Piepende scharnieren worden gevet
en de vloer wordt flink geboend.
Alles zal glanzen als nooit tevoren.
Zo mooi is het hier.…
Voorlopig
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.722 Voorlopig zit hij hier. Er is nog tijd,
en eerst moet de vermoeidheid zakken.
Anders zal het kruispunt net te ver zijn,
of hij zal, versuft, tegen te lage prijs
zijn lieve ziel verkopen. Kort geluk,
één hete nacht: te weinig. Slechts een eeuwig
vuur voldoet. Ziedaar: een andere
van Dam. Een verre donderslag stemt in.
Collega's, vrienden…
Waarom
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.228 Waarom?
Dat wil ik weten
Waarom heb jij mij verlaten?
Waarom liet god dat toe?
Ik zal je moeten missen
Maar ik weet niet hoe
Iedere dag ben ik gelaten
Waarom
Moest jij mij verlaten.…
Wat hij niet kent vindt
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.842 Wat hij niet kent vindt
hij er vreemd uitzien.
Het vreemde vindt hij lelijk.
Het lelijke maakt hem bang.
Iets waarvoor je bang
bent is gevaarlijk.
Vasthoudend aan de schone
schijn van het vertrouwde
wordt hij een wereld op zich.
Hij gaat er vreemd uitzien.
-----------------------------
Uit: 'De druiven die te hoog hangen', 1994.…
Wat hij niet kent vindt
gedicht
2.0 met 46 stemmen 14.053 Wat hij niet kent vindt
hij er vreemd uitzien.
Het vreemde vindt hij lelijk.
Het lelijke maakt hem bang.
Iets waarvoor je bang
bent is gevaarlijk.
Vasthoudend aan de schone
schijn van het vertrouwde
wordt hij een wereld op zich.
Hij gaat er vreemd uitzien.
---------------------------------------------
uit: 'De druiven die te hoog…
Wat ik denk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 Zal ik zijn wie ik ben,
Zal ik worden wie is was,
Zal ik verdrinken in een zee van chaos,
Zal ik mij snijden aan een bed van glas?
Moet ik doen wat in mij op komt,
Moet ik luisteren naar de rest,
Maar als ik het zelf ook niet begrijp,
Wie weet het dan het best?
Zien mensen mij wel eens staan,
Als ik buiten van de kou verga?
Weten mensen…
Wij samen
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.640 Schat, je ogen zijn zo mooi,
je huid is o zo zacht,
je glimlach doet me trillen,
je tanden glimmen in al hun pracht.
Waarom ben je toch zo mooi,
van binnen en van buiten,
ik vind dat niet alleen,
hoor al die mannen naar je fluiten.
Maar zij roepen je voor niks,
je houdt alleen van mij,
we horen bij elkaar,
dat maakt me superblij.…
Wij zijn uit de dood geboren
gedicht
3.0 met 14 stemmen 9.774 'Wij zijn uit de dood geboren', zegt de een, 'en worden
aan de navelstreng binnengehaald als een vis aan een lijn.'
'Welnee', antwoordt een ander, 'wij gaan gestadig voorwaarts.'
Een derde haalt zijn schouders op.
Die laatste heeft gelijk.
Het belang van lichamelijke oefening is niet te overschatten,
en in het denken schuilt de dood…
Willem Claesz. Heda, Stilleven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 Is dit dromen? Is dit dronken zijn?
Dwalen door de stille stad, de nacht,
Waar mijn moeder is geweest, waar mijn
Vader kwam. De huizen hoog, hij wacht,
Wacht en wenkt mij uit de wijk, de pijp.
Hij gaat mij voor op het grote plein,
De kleine tuin van vroeger toen rijp
De druiven aan de stokken, de wijn.
Hij opent kort de deur, de kleine
Zijingang…
Ze verdedigen wat ze hebben
gedicht
2.0 met 13 stemmen 5.834 Ze verdedigen wat ze hebben.
Wat hebben ze?
Ze hebben wat ze denken dat ze hebben.
Wat denken ze dat ze hebben?
Ze denken dat ze hebben wat ze verdedigen.
Wat verdedigen ze?
Ze verdedigen wat ze denken dat ze hebben.
Wat denken ze?
Ze denken dat ze verdedigen.
Wat denken ze dat ze verdedigen?
Ze denken dat ze verdedigen wat ze hebben…
Zeeland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Westerstormen beuken op de dijk,
woedend sist het water in basalt.
Klompen klossen op de klinkers. Kijk,
scheldt de wachter tot zijn God, hier valt
geen strijd te winnen. Harder dan hard
is de steen, onwrikbaar blijft de sluis.
Doggen jagen ieder die mij tart.
Zeven vromen stierven in mijn huis.
Mijn goud ligt onder de haard, mijn hart
is U…
Zelfverzekerdheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Een alledaags probleem
Ik kom er niet omheen.
Je zou het haast maar eens vergeten.
Een vrij simpele vraag
Die ik stel aan mijn maag.
Wat gaan we vandaag weer eens eten?
De opties zijn immens
Daaraan zit geen grens.
Hoezo begin ik te zweten?
De interne strijd
Die zich altijd verspreid.
Ik voel me door mezelf bezeten.
Een mening die…
Zinloosheid
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.257 De zinloosheid bespeelt de dag zoals de bijl het bos.
De uren vallen gretig. Hiervan de zin is de muziek.
Meeslepend is het ritme, traag, het doet ons wiegen;
traag, vrijwel onhoorbaar, is de melodie die ons omvat.
Wat wij kunnen: meeneuriën, nors voor ons uitkijken,
energiek of juist bedremmeld protesteren - maar achter alles
zingt de zinloosheid…
Zoals het is
gedicht
4.0 met 9 stemmen 7.277 Zoals het is: zo, zo
wil het gezegd zijn. U begrijpt:
dat het niet anders is. Dat zou
een ondraaglijke schande zijn die bovendien
elke noodzaak ontbeert.
We laden onze zinnen, leggen aan.
gaan in mogelijk genot ten onder.
Op afstand, zo is beschikt,
zullen wij onze karige daden beschouwen,
erom lachen, misschien huilen, nooit aangesproken…
Zondagslicht
gedicht
2.0 met 49 stemmen 26.394 Enen crème gesausd uur
zonder spat of gal;
zondag: een geglaceerde
pudding. In mij
sluimert geluier,
gelach met de pet af,
lichtlinnen gespin.
Onder ons goed
gezind natafelend.
Aan dit fiberfill moment
ben ik gehecht,
het is een familiestuk.
--------------------------------------
uit: 'Ochtendrood en co.', 2002.…
donker woud
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 133 De man en de angstige jongen verdwalen
gescheiden door tijden en dromen en dalen
van hoge, verdorde, bevroren gedachten
naar donkere wouden van telkens verwachten.
Wie zag in flitsen het verleden verschijnen
en dan de verwarde, gewonde verdwijnen?…