Netgedichten

1958-

netgedicht (nr. 54.017):

Sarabande

Na dagen sloegen dan de ogen open,
De lippen dipten, likten van het water.

- Och lief, ik kan eenmaal de tuin in lopen,
ik spaarde al mijn krachten voor dit later.

De oude dame steunde op mijn schouder
en schuifelt bevend door de glazen deuren.

Op de drempel zegt ze: -het wordt weer kouder,
maar de oude lelie begint te geuren

Hoor! Hoor! Ze stommelt richting de warande.
Hoor, in de hemel speelt Bach mijn sarabande.