Netgedichten

netgedicht (nr. 70.513):

Spermabank twijfel

Ik lig op de bank,
Verveel me dood.
Dan baart de spermabank
Weer zorgen in mijn hoofd.

Het risico blijft groot
Zoals de dank.
De nood is hoog
Het aanbod slank.

Loopt hij mank?
Wordt hij joods?
Is hij blank?
Of toch rood?

Ligt hij op schoot
Warm bij Frank,
Die overspelend voost
Ondanks gejank?

Word je bang
Blijf je het ook?
Keert de zang
Tot een valse noot?

Dit is de gewetensnood
Belichaamd door de slang
Die lisstig van Eva genoot
Met appel in haar wang.

Houd je de spijt in bedwang
Als je lotsgenoot
Het nieuws ontvangt
Dat je in een potje spoot?

Hoe zit het met de malloten
Die je kust op de wang
En je leven aan devoot hebt?
Worden zij dan tweederangs?

Ik voel het als drang
Om een echtgenote
En haar man,
Die hebben besloten
Het levensbelang
Te vergroten,
Een ingang
Te bezorgen.

Iedereen heeft toch dat verlang
Naar zulke mooie kloten?