Alle inzendingen van Maxim

In zeven jaren droeg ik zeven namen hoe ik dat deed hoeft hier toch geen vertoog of wel? goed, luister dan naar dit betoog waarvoor ik mij niet langer hoef te schamen in elk geval begon het niet in babel want daaromheen ligt het tweestromenland mesopotamië, moeras en zand daar heb je geen Gedichten punt en el ook al genieten dichters…

Het leed waar ik jou van vertel telt meer leden, is meerledig levens vol verhalen - ledig in genen dele, wat ik verdedig is de stelling: evenredig is half leed nooit echt gedeeld als een van beiden lipgezegeld verborgen bron niet meegedeeld in 't graf meeneemt: onevenredig…

in het zwartboek van het bijtend woord zie ik de sterren weder hemelen in twee minuten onbewogen stilte hangt er een glazen brug in 't slotakkoord rivieren hebben ook geen goesting meer want zij citeert niet in haar laatste snik al kwam voor overlevenden op tijd een nieuwe lente vol hypocrisie zwart zelf is nooit genoeg, ook niet…

Mijn koeterwaals is niet meer wat het was maar her en der klinkt weer potjeslatijn van olla vogala tierelantijn zij nemen 't voortouw en geven vol gas Ik zoek mijn heil nu maar in composieten een elfenbank in 't duizendschoonoordbos sla met wilde gebaren erop los als roestvrij stalagmiet bij stalactieten waar ik mij parelmoerkleurig…

Wat hebban vogala met jou gemeen en mij - de lucht lijkt klaarder dan voorheen het is of olla nestas had hagunnan hinase ook, habenas anda thu? Zie je me vliegen, trek je stoute schoen an mijn nestasvogala, weet jij nog hu hic jou na jouw aubade liet unbidan wanhopig zong, o lief, waar blief je nu? Hinase zingt obla di obla du kom…

De typisch hollandse benepenheid herkent men zo aan de kleingeestigheid van zedenmeesters in artikelstrijd bekrompen krompraat in rechtlijnigheid Hoe amoreel is overspeligheid hoe liederlijk is dan lichtzinnigheid verwerpelijk qua immoraliteit een klucht staat stijf van losse zedigheid oogluikend toegestaan intiem jolijt…

De laatste weken van de meivakantie Lijdt ook dit dichtorgaan aan anemie Het wordt geïnfiltreerd door gekken, dwazen Ze kruipen straffeloos door wet en mazen Ze schuimen liever in anonymie Hun nonsens kraamt morbide fantasie Hun narrenschip zal zinken tot ik land zie En licht, aan gindse oever waar de taal Nog taal is -…

Vandaag bezoek je jugendstil portretten de jugend waar je gisteren nog was je school met de lokalen achter glas terug in de tijd met andere jonge Letten dan hou ik straks de hele nacht de wacht opdat je zonder zorgen kunt gaan slapen geen hond die jouw mobieltje weg kan kapen ik heb jou een hoog hemelbed gedacht al scheiden ons helaas…

Rafels heten ze in het jargon maar wat is 'yolo' in een mensbestaan van opstaan denken al doend verder leven als onvolmaakte versies van onszelf in chaos met z'n retro rituelen regime van eten wassen overleven in schuilkelders gespeend van maan en zon... morgen gezond weer op zegt sonja barend een liefdevol refrein tot in…

* Reactie op Maartens razendsnel sonnet van vandaag * Ben zeer benieuwd wie dit vers heeft geschreven - oorspronkelijk, want dit is tweedehands - of geef je hier Anonymus een kans zijn kunst te tonen in een tweede leven? Het moet wel van na twintig dertien zijn er staat - en ik citeer, als dat ook mag - geen koninginne-, maar een koningsdag…

De opperboerenhofsteewachter staande voor de vrije uitloop van de honderdtwintigduzend kippengaashatende hennen zag dat zij stekeblind als mollen achter hun wammes waggelden en door orendoof gekakel hun poortwachter te grazen namen in de orde van het pikken scheelt dat één twee eitjes niet al is het zonder ruggespraak of last heel moeilijk…

Mogen de goden hun gloed laten dalen en sprenkelen over de heatwave van eetbare smulpapaver en de nimmer betaste padddenstoelenmêlee in dit in al zijn brille onwaarschijnlijk waarachtig clairvoyant paranormaal weliswaar machtig en zwaar op de maag nooit eindigend voorlaatste avondmaal van robin X hood voor de wereld en…

Vandaag zei ik à bout portant zonder een blik te blozen dat alles wat je ziet verschijnen aan de opperlederhuid van de versierde naakte aap per definitie aan mutatie onderhevig is vanaf de zijlijn van de tijd gezien De wisseling der wacht is opgelegd of onverwacht... doch vaak, verzekerde ik haar, is het niet onze eigen wil maar…

Nog even, voor ik van u afscheid neem wil ik mijn voet tussen de deur gaan zetten à la columbo maak ik korte metten met die blasfeme tongen in het veem Wie kluivert papa dab in vogelvlugt wie is die heer van de goedheiligman die deelt in de mêlee van de malaise van woord tot prut verwelkte bouillabaisse der nitwits debuterend in een klucht…

Zijn intro was onwennig eerst en vreemd naar buiten tredend uit het onbekende eerlang gesloten klankrijk zijner ziel hij wist dat niemand zo zijn naam herkende toch voelde 'niemand' zich langer ontheemd Gedroeg het onderhavig personage zich in de pels als eloquente luis en waande het zich zonder patronage als spreker in de grot, die Odysseus…

Het onverhoedse heeft toegeslagen eenmalige donderslag bij heldere hemel buenos aires voor miljoenen sorelli et fratelli in ecclesia Ziedaar, herrezen vanonder een wijze steen diepbewogen zijn urbi et orbi in zijn vermoeide ogen anima mundi Ecce homo Buona Pasqua non plus ultra ten leste requiescat pontifex summus…

Ik las net een citaat van N.T. Wright "Een derde van wat ik geloof is fout" - Wat hij beweert is echter nogal boud want, zegt hij: "I don't know which third is right!" Op derde paasdag zult u - hoop ik! - weten: eenderde pfas-ei laat zich moeilijk eten!…

Ooit had ik een 'Ikeadroom' (z.a.), met wonderbaarlijke séances edoch in de hypermarché's van blueband Ab del Haize wordt nog altoos mijn geestesoog op zonderlinge wijze in toevalstreffers meegesleurd die naderhand haast nonchalant in bliepend barcodegescan, daar waar haar bossen eeuwig ruisen, achter toonders klapdeurtjes…

Begraven zijn ze al mijn metgezellen mijn vedervrienden van het vroege uur beleefden met mij menig avontuur en ik met hen, ze zijn haast niet te tellen Geen wist welk leven elk van mijn kompanen geleid heeft in de strijd om mijn bestaan maar van hun schepper kon ieder op aan Apollo's zonen, Muze's onderdanen Zijn zij ontheven van…

Ook dwaze dromen moeten het ontgelden In amors overmoed en 's mensen hybris Waar liefdes schijnbeweging vaak diffuus is En ook geleerden ons niets echts vertelden De ratio keert in tot ironie Als onvoltooide Schubertsymfonie…

de powertower die een halve mijl door 't zwarte goud het luchtruim heeft gekozen staat ongenaakbaar als achilles' pijl al zinderend te trillen in de vlakte van het onneembaar muuromzoomde troje een mini-universum op het zand reflectie van het oude babylon na drieëndertig eeuwen weer herrezen millennial van puur titanium het middenoosten…

Gedenk te sterven, nee niet gij, dagenplukkers van ontluikende geluiden der nieuwe tijd vaag weg uw herinneringen in de schaduw van posttraumatisch wegterend hellevegenvuur doch aan u, dovemansoren der rechtvaardigen kruisvaarders schuttersputgravers dodenmarslopers aan de keerzijde van het ondermaanse alwaar zarathustra het…

Op zich is het begrijpelijk, om niet te zeggen werkelijk waarachtig imitatierijk alsook navolgenswaardig! Velen zouden aan uw act een voorbeeld kunnen nemen, ook ik ben er tedienaangaand inmiddels veel vergeten Er ruischt een overvloed aan doffe vlekken zwarte inkt mijn oeuvre zit vol smetten van twee- of derde garnituur die vader…

Gedichten zijn geen fluistergalerijen Waar enkel stilte heerst en zoete dromen Slechts bossen ruisen, als zoemende bijen Doch wie goed luistert hoort soms meer dan bomen De moerbeitoppen ruischten;’ God ging voorbij; Neen, niet voorbij, hij toefde; wist wat ik behoefde, sprak tot mij den stillen nacht; Gedachten die mij kwelden, Vervolgden…

De kans dat vandaag hoegenaamd geen enkel noemenswaardig nieuwsfeit zich aandient uit mistige tenenkrommende sifons van afvoerpijpen onder ovale burelen van rechtsextremistisch xenofobe witte huizen is probabilistisch statistisch gezien te verwaarlozen minieminuscuul en mocht het inderdaadwerkelijk klaarblijk evident zijn dat zich buiten…

Een hele goede middag Megan, tja, wie was zij nou, die oma wereldreizigster, als jij zij was gezien, men kende haar als Fransje met de fraaie lach zij liet zich nimmer onbetuigd vredestichter met kwinkslag kende ook haar vroeger leed kwam op voor haar medemens die op haar hulp kon rekenen als Insulindekind trok zij survivor van…

Aan de Oude IJssel in de Graafschap van de Achterhoek ligt op het oude ommeland van Doetinchem Terborg Gelegen in de heerlijkheid kreeg Toeborch - want zo heette dat ten tijde van schout en schepen - de rechten van de stad der hoge heren zelf, van Wisch op de naamdag van Sint-Joris, sedertdien de schutspatroon voor poorters, in de…

Het oude nobele geslacht Von Wisch toe Borch had weinig op met al dat naoberschapvertier men hield zich staand op eigen poten zorgt aan stam voor eigen loten De bronzen galm van joris' klokken denderde de oprijlaan en het gazon op om de hoek doch 't was geen steen die aanstoot bood hun oren functioneerden goed geen hunner leed aan zenuwnood…

Toch vreemd hoe pestvogels ons hier neerhalen en spotvogels soms ons humeur verpesten met manisch-depressieve dorst naar kwetsen zij horen niet de roep der wielewalen Zij kennen niet zichzelf, laat staan de waarde van de natuur, natura docet, toch zij leert ons van recycling - zonder blog Noch kennen zij het leven op de maan al heeft…

Pal tegenover de Sint Joris de draak met luide klokkengalm sloegen wij ons tabernakel op en woonden er een wijl de torenspits benam het uitzicht half, maar wel de ganse dag van opkomst tot zonsondergang de bronzen slag tot middernacht wijl zonderlinge dorpelingen sliepen, stierf de laatste klank weg na het middernachtelijk uur en…