Alle inzendingen van Olivier

Je ogen zijn d’mooiste juwelen, Schitteren meer dan briljanten, Kunnen mannenharten stelen, Hevig vuur doen ontbranden. De mooiste heuvels in Arcadië Vallen bij jouw borsten in niet, De grazige weiden in Arcadië, Vallen bij jouw weelde in niet. Jouw kersenrode lippen, Vragen om brandende kussen, Niets kan eraan tippen, Jij bent…

Wat ik zo graag weer horen zou, Is jouw ‘Ik hou van jou’, Niet eenmaal hoorde ik ’t weer, Al vraag ik ’t keer op keer. Soms in mijn dromen hoor ik jou, Niet jouw ‘Ik hou van jou’, Verwijten doe ik ’t je niet, Hoewel ‘t mij doet veel verdriet. Vóór m’n stervensuur zal gloren, Hoop ik nog te horen Jouw ‘Ik hou van jou’, Het enige ik…

De smaak van frambozen en meer Proefde 'k zij mij kuste elke keer. Een smaak ’k vergeet nooit meer, Die herinring doet mij steeds zeer. Toch roep ik die herinring steeds op, Al brengt 't me van d'regen in de drop, Voert 't me ook keer op keer naar de top, En daar verheug ik mij telkens weer op. Stel me er keer op keer aan bloot, Vervulling…

De sterren kijken op mij neer, Maantje lacht mij vriendlijk toe, Verdwijnend in de vergetelheid Koelt een briesje m’n hete lijf. In de verte roept m’n moeder Zacht mijn naam in de nacht, Uit het land van verleden tijd, Waar zij al 'n lange tijd verblijft. Voert mij weg uit deez tijd, Op de wolken van m’n gedachten, Einde mijn vergeefse…

Ze lag daar in haar huid, De zon gaf haar een gouden glans Van koesterende zonnestralen, Briesje koelde zonder geluid. Een leeuwerik begroet de zomer, Koeien herkauwen traag, Uiers vullen zich gestaag, Lage zwaluwen vliegen af en aan. Als scheemring d’avond luidt, Verovert stilte stad en land, Kruipt zij in haar tweede huid. Nog een…

Hij lag eenzaam in zijn bed, Dacht aan degeen hij mist, Die ene die hem geven kan, Die hij zo heeft bemind. Als hij beî z’n ogen sluit, Ziet hij die ene als was Ze hier naast hem in bed, Wat hij al zo lange mist. Als hij dan z’n ogen ontluikt, Is die ene er niet, Is de plek naast hem leeg. Bleven zijn ogen maar dicht, Was die ene…

Moederziel alleen Wacht hij op de laatste bus Weg van de plek hij voorheen Kreeg haar laatste kus, Waarna zij herwaarts ging, Hem achterliet met zijn verdriet, In ’n barbaarse omgeving, Zij hem voor d’eeuwigheid verliet. Hij wacht eenzaam op de bus, Die hem brengt naar zijn droevig lot, Waar hem wacht geen kus, Hem wacht na de reis…

Toen ik haar zag, Ontvlamde in mij een vuur. Door haar te kussen, Wilde ik het vuur blussen. Maar d’afstand was te groot, Ik kon haar niet bereiken. Ik heb haar niet gekust, Het vuur in mij bleef ongeblust. Vuur blijft smeulen in mij, Mijn brandend hart Verteert langzaam in mij. Het verlangen blijft duren Naar haar kussen, Duurt…

Zij zweeg, ze zei helemaal niets, Hij kletste maar door, en door, Dacht dat zij was een en al oor, Zij hield zich doof, hoorde niets. Hij dacht ik heb haar over de brug, Zij dacht waar is hij toch op uit, Ziet hij niet, dat ik hoor geen fluit, Dat lijkt mij toch wel zeer stug. Zijn houding veranderde hij niet, Hij bleef ratelen, Zodat…

De aarde de bron van de natuur, Alle leven, alle landschappen, Luchttaferelen, vergezichten, De seizoenen, ritme dag en nacht. Wat houd ik van mijn aarde, Waar ik geboren en getogen ben, Ik de liefde leerde kennen En ook na de dood de diepe rouw. Ik geniet van vogels kwinkelerend In de vroege ochtendstond, Het zonlicht spelend door…

De zon danst op de blad’ren, Doen de regendruppels flonkeren In ’n betoverend décor van luchters Van duizenden briljanten. Het geritsel van de blad’ren In het zachte lentebriesje rinkelt Als de kristallen champagneglazen Van het feestelijk banket. Het gezoem van muggen en bijen Vormen de klank van ’t symfonisch orkest, Waarop de…

Hoor de wind waait om het huis, Regen slaat met kracht op de daken, Mensen schuilen voor het weer, Alle werkzaamheden buiten staken. Het oude huis wankelt op z’n vesten, Fietsers vliegen uit hun baan, Vogels schuilen in hun nesten, Lijkt wel dat de wereld zal vergaan. Peter houdt zijn vingertje al bij ’t gat, Vreest het land zal onderlopen…

De roze wolken die zijn leven Steeds weer het geluk geven, Van de liefde zij saam beleven, Daarom dachten nooit zou sneven. Nochtans sloeg het noodlot toe, Van hun geluk waren zij lang niet moe, Zoals veelal klieft eens zulk geluk, En maakt dan plots ’t onbreekbre stuk. De twee eenheid van die twee mensen, Die zo hecht aaneen was gesmeed…

Toen vandaag gisteren was, Verlangde ik naar jou, Degeen ik zoveel van hou, En vandaag nog meer. Als morgen vandaag is, Zal ik willen het gisteren was, Wijl ik toen nog meer Van jou hield dan toen nog Vandaag gisteren was.…

Mijn liefde voor jou Is groter dan ik ooit verwachtte, Jouw liefde voor mij Is groter dan ik jou ooit geven kan. Mijn liefde is zo groot, Dat die niet is te evenaren, Wijl jij en ik zijn voor elkaar de ware, Eindigt pas bij de dood Van ons beiden, Door geen mens te vermijden, Tenzij een almachtige Wending geeft tot ’n ongelooflijk slot…

In mijn mooiste dromen, Droom ik van jou. In mijn stoutste dromen, Droom ik van jou. Toch kom ik jou nooit tegen. Op straat, in bos of hei, Noch in de donkerste stegen, Wacht jij op mij. Elke keer als ik van jou droom, Vraag ik jou te blijven, Maar ’t blijft bij mijn droom, Nooit in levende lijve.…

Mijn vingers tekenen jou Op je roze huid in witte lijnen, Die langzaam verdwijnen Wijl ik versmelt met jou. D’eens getekende gekende vormen Vormen een eertijds beeld Van ’n oude foto, vergeeld, Verdwenen in eer gewoede stormen. In die foto keer jij weer Door de vingers van mijn hand, Een getekende keer, Uit ’t niet-zijn aan d'andre…

Ze zei, ik heb ’t zo koud, Wijl ’t toch al bijna zomer is. ’t Klimaat is niet meer ’t was, Wat is er op d’aarde mis. Enerzijds stoot de mens Steeds meer broeikasgas uit, Anderzijds was ’t altijd al zo, Je in klimaathistorie stuit Op grote schommelingen, Hier was ’t eens tropisch warm, En bitter koud in de ijstijd, Dus niet vreemd…

Ze lag daar in haar huid, De zon gaf haar een gouden glans Van koesterende zonnestralen, Briesje koelde zonder geluid. Een leeuwerik begroet de zomer, Koeien herkauwen traag, Uiers vullen zich gestaag, Lage zwaluwen vliegen af en aan. Als scheemring d’avond luidt, Verovert stilte stad en land, Kruipt zij in haar tweede huid. Nog…

De stormwind giert om m’n huis, Stortregen klettert op de ruiten, De kachel maakt overuren, En ik zit lekker thuis.…

Het weer sombert, De lucht donkert, De wolken drijven over, Laten af en toe de zon toe, Doen zo eventjes geloven, Dat ’t bijna zomert.…

Mijn leven glijdt Als zand tussen mijn vingers Naar het eindpunt, Waar elk korreltje verdwijnt In de woestijn van d’eeuwigheid.…

De rivier stroomt meanderend In een vloeiende loop naar de delta, Waar het zoete water In het ritme van eb en vloed Vermengt met het zoute van de zee. De stroomversnellingen en watervallen In de stroom van bron tot monding, Wisselt af met de rust van meren, Waarin ’t hemelse blauw zwemt. De zon schiet diamantjes op de golfjes, Wolken…

Eindelijk is het dan geschied, Wilders heeft het kabinet gewipt, Heeft ie wel lang mee gewacht, Wijl hij heel lang heeft gedacht, Dat Marjolein Faber capabel is, Nu eindelijk inziet hij had ’t mis. Het is helaas zijn eigen schuld Hij had met haar te lang geduld. Omdat hij enige lid is van de PVV, Had hij alleen slippendragers mee…

Ik sta voor het raam, Ik blik in de tuin, haar tuin, Het laatste zij nog Tot stand heeft gebracht, Wijl ze wist ze er niet, Nooit van zou genieten, Maar wenste, hoopte, Ik er gelukkig in zou zijn. De tuinset, ’n heel grote pot, Die zij nog had uitgezocht, Heb ik later, zonder haar, Met mijn zoon nog gekocht. Nu, al twaalf jaar…

Dwalend door mijn gedachten, Zie ik jou daar wachten, Na al zo vele jaren dat je ging, Blijft die last niet gering. Niets is meer als was toen, Ben heel andre dingen aan ’t doen, Ook mijn sociale omgeving Geeft mijn leven ’n andre zingeving. Ik ben best gelukkig met mijn zijn, Wel geheel anders dan eer, En het is toch ook wel minder…

Waar een wil is, is een weg, Zei mijn moeder als ik iets niet wou, Want ‘kan niet’ ligt op het kerkhof, En ‘wil niet’ ligt er naast. Want er leiden vele wegen naar Rome, En Keulen en Parijs zijn Ook niet op één dag gebouwd, En evenmin op het ijs. Wie de schoen past, trekt ’m aan, Op elk potje past wel een deksel, Maar, als de kat van huis…

kijk ik terug en vraag me af hoeveel is dat? alles wat ik had kunnen worden de notaris blijft pragmatisch het vermogen is de bezittingen min de schulden wat een geweldige show! zo’n garageverkoop de spullen die me bezig hebben gehouden smelten langzamerhand in de lentezon het is toch lachen al de regels en clausules en dit bittere…

vandaag 23 februari 2022 is bananenbrooddag aldus de AH nieuwsbrief die als eerste in mijn inbox kwam wellicht is er ook oorlog rondom Oost-Oekraïne wachten 190.000 troepen volgens betrouwbare bronnen een bananenplant is in werkelijkheid een kruid zegt Wikipedia en een banaan dus geen vrucht maar een groente vandaag kies ik voor een…

ik kwam jou tegen in een donker steegje duwde je tegen de muur rond 2 uur de maan glansde in je ogen ik voelde de passie was nog high van de assie je naam wist ik niet alleen je vermogen…