Alle inzendingen van Olivier

Zwijgend denkt hij aan verre horizonten, De stilte door niets verstoord, Door hem wordt niets gehoord, Aandacht voor ’t nu uit hem verzwonden. ‘n Nachtegaal breekt de stilte van de nacht Met hoge tonen van z’n ijl gezang, Voor ’t gezang heeft hij geen aandacht, Een traan biggelt langs zijn wang. Zijn hart huilt stille in het bos, Wijl…

De zon, fel geel in hel blauw, Schijnt op ’t wuivend koren geel, ’n Molen maalt graan in meel, In ’t koele gras hipt ’n kauw, Temidden van zwarte schapen, Die grazen en af en toe blaten, Als vliegen, horzels hen plagen, Wat hen evenwel niet zal baten. Langs sloten gele dotters en lissen, Van de laatste ook enk’le blauwe, Enkele bruingekleurde…

In het prille ochtendgloren Wordt ’n nieuwe dag geboren, Die duurt tot d’avond valt, Tijd tussen dag en nacht smalt. Dit nu al miljarden jaren duurt, Door natuurwetten gestuurd, Tot de zon geheel is opgebrand, Deez aard in ’t duister belandt. Maar of de mens dit nog beleeft, Vrees van niet, wijl eer sneeft Door d’rücksichtloze oorlogsdrift…

Het is stil in huis, Alleen de klok tikt de tijd voorbij, Nooit meer die stem van die zij, Het huis maakte m’n thuis. Ook haar geur ontbreekt, Verder ademt alles haar zijn, Van meubels tot en met ’t gordijn, Het zijn én niet-zijn zo steekt. Haar foto’s brengen haar hier, even, Geeft ’n fiin gevoel, Lijkt ze weer eventjes te leven.…

Verlangen, lust, spanning, In elke vezel van hun lijf, Aftastend, zoekend, vindend Hun lijf naar streeft. Vuurwerk van extatisch genot, Naar euforische hemelse hoogten, In roze wolken van liefdesrituelen, Culminerend, uiteenspattend In een dans van symbiotisch Versmeltende eenheid, Waar het ik verdwijnt in wij, Van twee geliefden…

Als er geen mensen waren, Was op d’aarde louter vreê, Geen oorlogen van barbaren, Geen vervuiling van de zee. Geen handelstwisten, Geen landjepik, ieder zijn deel, Geen armoede die d’rijken beslisten, Elke plant en dier in ’t gareel. Alleen de kennishonger misten, Evenals liefde en altruïsme, maar ook haat en egoïsme, Niemand zich…

Wat is liefde mooi, Als het van twee kanten komt, Anders is’t verdriet.…

Jouw zoenen smaken verruklijk zoet Als het speeksel Op jouw hunkrende tong Mijn begerige lippen ontmoet. Jouw zoete lippen Smaken zout als druppeltjes zweet Op jouw bovenlip Mijn gulzige tong ontmoeten. Het zoenen met jou Is ’n beleving Met euforische melodieën Van de klanken van ’n symfonie orkest Met zinderende violen En eclectische…

Op blote voeten in ’t bedauwde gras, Dansen wij in mei de lentedans, In de vroege ochtendstond, Als de prille zon de dauw verbrandt. In ’t warme gras vleien we terneer, Uitgeput, doch zeer voldaan, Kus jij vederzacht mijn mond, Wijl de zon naar haar zenith klimt. De warme zon maant op te staan, Onze huid rood verbrand, Hoogste tijd…

Nadat mijn lief ging heen, Had ik nog een heel goede vriend, Die ook uit ’t hier en nu verdween, In stilte erom gegriend. Ik ben nu een tijdje alleen, Niet dat ik me erdoor verveel, Of eenzaam ben, integendeel, Ga liever saam ergens heen. In mijn gedichten ben ik omringd Door al mijn dierbaren, Is ’t alsof ze hier nog waren, Ben ’…

Ik zoek je, Ik zoek overal, Ik zoek je in stad en land, Ik zoek je overal. Ik blijf zoeken, Mijn leven lang, Ik zal je eens vinden, Ik zoek je overal. Ik heb overal gezocht, Ik heb je niet gevonden, Ik blijf je zoeken, Ik zoek je overal. Zal ik je vinden, Jou ik zocht overal, Degeen ik niet kon vinden, Degeen ik zocht overal…

De aarde, zon, maan en sterren, Geven mij veel vreugd, Familie, vrienden en bekenden, Geven mij ’n fijn gevoel, Maar wat ik mis is ’n liefdesnest, Ik al zo lang ontbeer, Ik lig alleen ’s nachts in mijn bed, Elke nacht weer en weer. En toch ben ik ’n tevreden mens, Alleen dat ene ontbreekt, Verder is er niets ik nog wens. Als ook…

Ik droom met ogen wijd open, Dat jij wakker ligt in je bed, Mij jouw fraaie curven tone, Wijl geen barrière dat belet. Mijn verlangen laat zich voelen, Jouw ogen verraden jouw lust, Ogen als donkre diepe poelen, Lippen die willen worden gekust. Als ik dan mijn ogen sluit, Verdwijn je uit zicht, Is mijn sprookje helaas uit, Jij bent…

Mijn eenzaam hart weent stille, Niemand die ’t voelt noch ziet, Dwarrelt neer als blaadren van bomen, Onzichtbaar voor wie niet ziet. Weemoed over tijden uit ver verleden, Toen ik nog vol in ’t leven stond, Geen gedacht had aan herinneringen, Louter leefde in het hier en nu. Had ik toen geweten wat ik nu weet, Was voorbereid wat kome…

Je ogen zijn d’mooiste juwelen, Schitteren meer dan briljanten, Kunnen mannenharten stelen, Hevig vuur doen ontbranden. De mooiste heuvels in Arcadië Vallen bij jouw borsten in niet, De grazige weiden in Arcadië, Vallen bij jouw weelde in niet. Jouw kersenrode lippen, Vragen om brandende kussen, Niets kan eraan tippen, Jij bent…

Wat ik zo graag weer horen zou, Is jouw ‘Ik hou van jou’, Niet eenmaal hoorde ik ’t weer, Al vraag ik ’t keer op keer. Soms in mijn dromen hoor ik jou, Niet jouw ‘Ik hou van jou’, Verwijten doe ik ’t je niet, Hoewel ‘t mij doet veel verdriet. Vóór m’n stervensuur zal gloren, Hoop ik nog te horen Jouw ‘Ik hou van jou’, Het enige ik…

De smaak van frambozen en meer Proefde 'k zij mij kuste elke keer. Een smaak ’k vergeet nooit meer, Die herinring doet mij steeds zeer. Toch roep ik die herinring steeds op, Al brengt 't me van d'regen in de drop, Voert 't me ook keer op keer naar de top, En daar verheug ik mij telkens weer op. Stel me er keer op keer aan bloot, Vervulling…

De sterren kijken op mij neer, Maantje lacht mij vriendlijk toe, Verdwijnend in de vergetelheid Koelt een briesje m’n hete lijf. In de verte roept m’n moeder Zacht mijn naam in de nacht, Uit het land van verleden tijd, Waar zij al 'n lange tijd verblijft. Voert mij weg uit deez tijd, Op de wolken van m’n gedachten, Einde mijn vergeefse…

Ze lag daar in haar huid, De zon gaf haar een gouden glans Van koesterende zonnestralen, Briesje koelde zonder geluid. Een leeuwerik begroet de zomer, Koeien herkauwen traag, Uiers vullen zich gestaag, Lage zwaluwen vliegen af en aan. Als scheemring d’avond luidt, Verovert stilte stad en land, Kruipt zij in haar tweede huid. Nog een…

Hij lag eenzaam in zijn bed, Dacht aan degeen hij mist, Die ene die hem geven kan, Die hij zo heeft bemind. Als hij beî z’n ogen sluit, Ziet hij die ene als was Ze hier naast hem in bed, Wat hij al zo lange mist. Als hij dan z’n ogen ontluikt, Is die ene er niet, Is de plek naast hem leeg. Bleven zijn ogen maar dicht, Was die ene…

Moederziel alleen Wacht hij op de laatste bus Weg van de plek hij voorheen Kreeg haar laatste kus, Waarna zij herwaarts ging, Hem achterliet met zijn verdriet, In ’n barbaarse omgeving, Zij hem voor d’eeuwigheid verliet. Hij wacht eenzaam op de bus, Die hem brengt naar zijn droevig lot, Waar hem wacht geen kus, Hem wacht na de reis…

Toen ik haar zag, Ontvlamde in mij een vuur. Door haar te kussen, Wilde ik het vuur blussen. Maar d’afstand was te groot, Ik kon haar niet bereiken. Ik heb haar niet gekust, Het vuur in mij bleef ongeblust. Vuur blijft smeulen in mij, Mijn brandend hart Verteert langzaam in mij. Het verlangen blijft duren Naar haar kussen, Duurt…

Zij zweeg, ze zei helemaal niets, Hij kletste maar door, en door, Dacht dat zij was een en al oor, Zij hield zich doof, hoorde niets. Hij dacht ik heb haar over de brug, Zij dacht waar is hij toch op uit, Ziet hij niet, dat ik hoor geen fluit, Dat lijkt mij toch wel zeer stug. Zijn houding veranderde hij niet, Hij bleef ratelen, Zodat…

De aarde de bron van de natuur, Alle leven, alle landschappen, Luchttaferelen, vergezichten, De seizoenen, ritme dag en nacht. Wat houd ik van mijn aarde, Waar ik geboren en getogen ben, Ik de liefde leerde kennen En ook na de dood de diepe rouw. Ik geniet van vogels kwinkelerend In de vroege ochtendstond, Het zonlicht spelend door…

De zon danst op de blad’ren, Doen de regendruppels flonkeren In ’n betoverend décor van luchters Van duizenden briljanten. Het geritsel van de blad’ren In het zachte lentebriesje rinkelt Als de kristallen champagneglazen Van het feestelijk banket. Het gezoem van muggen en bijen Vormen de klank van ’t symfonisch orkest, Waarop de…

Hoor de wind waait om het huis, Regen slaat met kracht op de daken, Mensen schuilen voor het weer, Alle werkzaamheden buiten staken. Het oude huis wankelt op z’n vesten, Fietsers vliegen uit hun baan, Vogels schuilen in hun nesten, Lijkt wel dat de wereld zal vergaan. Peter houdt zijn vingertje al bij ’t gat, Vreest het land zal onderlopen…

De roze wolken die zijn leven Steeds weer het geluk geven, Van de liefde zij saam beleven, Daarom dachten nooit zou sneven. Nochtans sloeg het noodlot toe, Van hun geluk waren zij lang niet moe, Zoals veelal klieft eens zulk geluk, En maakt dan plots ’t onbreekbre stuk. De twee eenheid van die twee mensen, Die zo hecht aaneen was gesmeed…

Toen vandaag gisteren was, Verlangde ik naar jou, Degeen ik zoveel van hou, En vandaag nog meer. Als morgen vandaag is, Zal ik willen het gisteren was, Wijl ik toen nog meer Van jou hield dan toen nog Vandaag gisteren was.…

Mijn liefde voor jou Is groter dan ik ooit verwachtte, Jouw liefde voor mij Is groter dan ik jou ooit geven kan. Mijn liefde is zo groot, Dat die niet is te evenaren, Wijl jij en ik zijn voor elkaar de ware, Eindigt pas bij de dood Van ons beiden, Door geen mens te vermijden, Tenzij een almachtige Wending geeft tot ’n ongelooflijk slot…

In mijn mooiste dromen, Droom ik van jou. In mijn stoutste dromen, Droom ik van jou. Toch kom ik jou nooit tegen. Op straat, in bos of hei, Noch in de donkerste stegen, Wacht jij op mij. Elke keer als ik van jou droom, Vraag ik jou te blijven, Maar ’t blijft bij mijn droom, Nooit in levende lijve.…