86 resultaten.
Morgenlijk verwachten
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.062 De dag staat als een maal bereid,
Ik proef in 't zuivre morgenlicht
Als een nog woordeloos gedicht
Uw naë afwezigheid.
De verten zijn al luw van u,
Waar zon de laatste neevlen reeft,
Gij zijt al in het windbegin
Dat door de tere toppen beeft...
Breng mij mijn deel van 't koel gespeel
Dat tintelwater achter wilgen doet,
Van 't luchtazuur…
In 't huis van Smart
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.476 In 't huis van Smart, waar ik belandde
Bij 't jammerlijkste dansjolijt,
Zag 'k Zorg en Ouderdom en Spijt
Dansen of zij 't van buiten kenden.
De Tamboerijn, bij naam Ellende,
Gaf, hoog bevel, de stok respijt
In 't huis van Smart, waar ik belandde
Bij 't jammerlijkste dansjolijt.
In huilgezangen brak de bende
Buiten muziek…
De maan is al boven de seringen
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.354 De maan is al boven de seringen;
De stralen hellen de kruinen langs...
De nachtegaal houdt zich stil van zingen
Tot de hof verlucht staat van haar glans.
Tot de donkere tuin als een ijle beker
Tintelt vol licht, dofgouden wijn,
En als slaapwandelaars onzeker
De rozen ontwaken in de schijn...
Ik weet niet wat…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.144 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.558 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
Gestoorde eenzaamheid
poëzie
4.0 met 1 stemmen 950 Wij bleven onveranderd trouw aan 't heden;
Zij zijn het, die nu bij ons willen zijn,
Zich redden uit hun donker en 't verleden
In onze zaalge avondschijn.
Weer niet hun dorre handen van de zomen;
Hun ijdel lijf heeft geen gewicht of vat;
Alleen in de' onlust der slaapwandeldromen
Benaadren ze onze tastbre schat
Met halfbewust…
Gij zijt het midden maar van dit gedicht
poëzie
4.0 met 1 stemmen 699 Gij zijt het midden maar van dit gedicht:
Een zelfvolmaakt, goddelijk gaaf fragment,
Maar in de tijd zonder begin of end
Met al wat al-schoon door dit donker licht:
Diep uit verledens sproke vreemd-bekend,
Rijmend naar U, rijst mens- na mensgezicht;
Vanwaar der toekomst meer luideloos ligt,
Deint Uw echo met ver-eeuwig accent.
Voor…
Aan zee
poëzie
4.0 met 4 stemmen 704 O te luistren naar de zee,
Tot de ziel ga fluistren mee:
Tot haar zwijgen
‘t Wonderwoord
Uit zijn diepten stijgen
Hoort!
Alle malen, hartezwaar,
Kere ons zoekend dwalen naar
‘t Bruisend breken
Van de vloed
Waar de ziele spreken
Moet.
't Lichte zingen van de zee
Draagt de ziel op zwingen mee
Waar zij dichter
Bij de poort
Zachter spreekt…
Ogen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 741 De schemer die gestadig
Over mijn ogen dicht,
Breekt als een wolk weldadig
In dauw van aldoorvloeiend licht.
Of door de strakke weiden
Van zonneblinde lucht
De blonde bloei zou breiden
Van dagverloren sterrenvlucht,
Zo uit zijn luwe dekking
Mijn oog verhelderd ziet
In lentelijke ontwekking
De diepe tuinen van 't verschiet.…
Aan de Hermes van Praxiteles
poëzie
4.0 met 3 stemmen 520 Zoals een man na jaren wedervindt
Oudtere relikie, zijn jonge beeld:
Onder de blonde val van vlossen weeld'
Dat zuiver oog dat God in moeder mint, -
Zo door het floers der eeuwen, dat haar blindt,
En 't wee der wereld, dat haar u verheelt,
Zovaak glimp van geluk de schemer deelt,
Groet ziel van ver u, als die man dat kind:
O ziel, o glans…
In de sluis
poëzie
4.0 met 2 stemmen 743 Lief, ontwaak: de late sterren doven
In de koele morgenzucht,
En de leeuwrik uit onzichtbre hoven
Voer al door de lage lucht.
Met het binnenstuwend water rijzen
We in de alomme klaart:
Al de tekenen der heemlen wijzen
Op een gunstge vaart.
Moedeloos als ballingen vernachten,
Meerden we in verlaten sluis -
Zie met welk ontwaken ons de goôn…
Morgen
gedicht
3.0 met 27 stemmen 12.894 Morgen moet gij zeker komen:
Morgen wordt een dag der dagen,
Morgen worden duizend vragen,
Schijn en schaduw weggenomen;
Morgen moet gij zeker komen!
Door de schemerijle wanden
Van het ondiep zomerduister
Tasten ogen, tasten handen
Naar de morgenlijke luister
Achter schemerijle wanden.
Maan met helle schaduwstroken
Heeft de heemlen overtogen…
Lethe
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.733 ‘Hoe over 't brandend blind bazalt
Vind ik de weg naar Lethe? -
O alles te vergeten
Eer de avond valt!
Ik weet dat dood en donker komen
Als dit schel daglicht is geblust,
Maar ik wil diepe klare rust,
En zonder dromen.
Voor wie als ik van kind tot knaap,
Van man tot grijsaard derven,
Voor die is dood en sterven
Maar verontruste…
Eenzame nacht
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.555 Uw ogen waren er niet,
Uw stem was zo ver, zo ver,
Het was een avond zonder lied,
Nacht zonder ster.
De stilte was zo diep, zo groot,
Boven en onder en overal,
Dat iedre windeval
Moest brengen dood.
Mijn ziel was als een bloem naar u
Grootopen,
Weerloos als doodschaduw
Ze had beslopen...
Hoe heb ik wreed verstaan
In één stil even…
Wanhoop
poëzie
3.0 met 10 stemmen 5.696 Niet meer hoop ik uit dit schemerduister licht:
Al de heemlen sloten achter uw vervluchten luister dicht.
Wat bedoelen al der aarde, al der sterren prachten nu?
Geen der groene dagen, geen der zilvren nachten wachten u.
Waarom wil ziel niet berusten, waarom blijft zij immer kind?
Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt?…
Sonnet
poëzie
3.0 met 17 stemmen 5.256 Sponsae aeternae*
Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult,
Zo zeker als de bloemen wederkomen:
Der dingen dove dek hebt gij genomen,
Het donkre leven dat de steden vult,
De winterwind die klaagt door dorre bomen,
Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult...
Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld
De slaap kon vinden om van u te dromen...…
Nacht-stilte
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.473 Stil, wees stil: op zilvren voeten
Schrijdt de stilte door de nacht,
Stilte die der goden groeten
Overbrengt naar lage wacht...
Wat niet ziel tot ziel kon spreken
Door der dagen ijl gegons,
Spreekt uit overluchtse streken,
Klaar als ster in licht zou breken,
Zonder smet van taal of teken
God in elk van ons.…
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.482 Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Zie welk een huis ons
Verlangen gebouwd heeft:
Landen en zeeën
Plaveien zijn vloeren,
Zonlicht en maanschijn
Zoldren de kameren,
Achter de sterren
Wijken de tinnen -
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Lief, dat gij mijn zijt,
Lief, dat ik uw ben,
Wat is het…
De hoge zon
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.214 De hoge Zon heeft heden schoon bevonden
De bleke Herfst. Dalend tot waar zij zat,
Heeft hij uit nevelsluier teer ontwonden
Haar tengre lijf, van tranen en nachtdauw nat.
En diep in 't bos, waar fijne doodverblonde
Blâren bevloeren 't wildomstamde pad,
Ruisen in dans hun lichtverliefde ronden,
Zijn goudnaakt gloriënd om haar lijfs bleekmat.…
Winter-stad
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.432 In het koele gouden bad
Van het fijne winterlicht
Rijst de grote mensenstad
Tot een droomvervlucht gezicht:
- Al de gangen, al de zalen
- Waar de ziel in droom mag dwalen.
Boven glansgewassen pleinen
Waar de stille mensen lopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine
- Luchten naar verrukte dromer
- Al de hartstocht van…
Daar is een lied...
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.052 Daar is een lied dat 'k zingen moet -
O de avondzon op 't lentegras! -
Eer de onontkoombre dood voorgoed
Mijn stille lippen vult met as.
Wel leende ik nachten lang als knaap
Mijn hoofd aan de gesterde wand
Totdat het bloed zong in mijn slaap
Als de echo van een hemels land...
Wel droeg ik rijper vreugd en smart
Tot waar aan zoom…
Droom-Huis
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.728 Weet ook gij dat stille diepe huis?
Achter brede blinde poort
Kruisen eindeloze gangen en portalen
Waar men tijdeloze tijden kan verdwalen
Tussen echo's die men klaar vermoedt en nimmer hoort.
Weet ook gij dat stille diepe huis
Door welks schaduwige vree
Voet zo licht en onvermoeibaar stijgt en daalt langs tree na tree?
En zijn plotselingen…
Avondwandeling
gedicht
3.0 met 89 stemmen 96.522 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande. . .
Wat gingen wij vanavond ver
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe…
Alleen
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.799 Ik was een stil en eenzaam kind,
Eenzaam als geen -
Gij zong voorbij als een stem in de wind:
Nu ben ik alleen, alleen.
Gij streek voorbij als een schone schijn -
Vanwaar? Waarheen?
Wat kan ik zonder u beter zijn
Dan alleen, alleen?
Alleen met de zee die ebt en vloedt
Op haar gezetten tijd,
Met de maan die krimpt, met de zon die gloedt…
Rosengarten
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.869 Berlijn
Ik heb iets bijna schoons aanschouwd
Hier waar de jacht der oppervlakkigheid
Al schone dingen veil voor goud
Bezitten wil, en dus ontwijdt–
Ik heb iets bijna schoons aanschouwd:
In het verkeerdoorgonsde park
Terzij van zijn asfalten wegen,
Als in een straat een ingebouwde kerk,
Vond ik een rozentuin gelegen:
Daar in doorzonde bloemenwolk…
Sponsae aeternae
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.605 Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult,
Zo zeker als de bloemen wederkomen:
Der dingen dove dek hebt gij genomen,
Het donkre leven dat de steden vult,
De winterwind die klaagt door dorre bomen,
Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult...
Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld
De slaap kon vinden om van u te dromen.
Een prins, te vroeg…
Laat aan mijn nederlaag...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.246 Laat aan mijn nederlaag geen twijfel over!
Niets liever wil ik dan verslagen zijn!
Een zegevierder was ik hier tot nu,
die leek wel nimmer moe van overwinnen
en steeds tot nieuwe kamp krachtvaardig en bereid...
Lag niet de wereld weerloos als een buit
voor deze jongen hoogheerlijke glimlach,
het stralend onbewogen masker voor
ondragelijke…
Heimelijk verlangen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.274 Die man lijkt mij godengelijk te wezen,
Die van tegenover gezeten toehoort
Hoe gij vlak nabij in uw zoete stemval
Over en weer praat
En verlangenstekelend lacht, wat noodschiks
In mijn borst het hart mij in angsten opjaagt;
Immers amper zie ik U aan - geen woord meer
Laat zich verklanken,
Maar mijn tong blijft star en gebroken; aanstonds…
Oude wijn
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.340 Oude wijn van vreugd gekelderd,
Die, mijn late lust en lied,
Daaglijks op mijn tafel heldert
In verkristallijnd verdriet -
In het goud, dat 'k had gedreven
Tot uw dronk aan jeugds festijn,
Heb ik aan mijn mond geheven
and're, zware, purpren wijn;
Maar de lange, stille jaren
Dat een god mij u onthield,
zijt gij door bestendig klaren…
Solus in aedibus amoris *
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.743 Daar steekt de nacht op en de zwarte wind -
En open vind
Ik als mijn eigen
Uw woning wier beveiligd zwijgen
Me omvat als een verloren kind?
In schemerdonker doofden uit gezicht
De ogen wier licht
Mij trok de diepe steile wegen
Naar dit hoog huis van dagelichte zegen
En sterreheldre plicht.
Hoe keer ik na zo rijk begin
Arm…