inloggen

Alle inzendingen van Pama

1634 resultaten.

Sorteren op:

Schijn of nep waarheid?

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 280
Mistroostige verten, verstomde schimmen lui verstrengeld, niet in één beeld te onderscheiden dualisme van gedachten, schuiven schaduwen tot geformatteerde dichters contouren opgesteld in onwerkelijke contracten, bedoelde toekomst zonder muren onttrokken aan tijd, vol overgave met de echtheid van het hart om los van de bestaande…
Pama26 november 2018Lees meer >

Ubuntu

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 402
Onder de gele maan schuifelt een trage lange rivier, over het spiegelende water schuift moede de gele maan, onder de gele maan op de trage lange rivier, schuift een kristallen kano met een man, onverstoord naar de horizon langs landen met vluchtig zand, langs lage streken drijft de kano naar zee. over hoge treden en met de gele maan, over…
Pama24 november 2018Lees meer >

Mantel?

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 362
Ik ween niet over wat verloren is, nu haar transparante adem op de golven van de winden rust, oprijst naast de leeuwerik in een eindeloze klim naar dat ene streepje licht, stipje op de horizon onttrokken aan de duisternis, waarop ik ben gefixeerd een tijdloze lampion een aubade op de toekomst zoals die zou moeten zijn, een…
Pama22 november 2018Lees meer >

Dromen zijn van klei

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 297
Beken tintelen,vullen poriën op de huid, dorstig naar wortels van geluid. Natuur opent zich, stroomgebied van werelds zegen, naakt en verlegen. Deelbare dromen, strohalmen naar de morgen, echoput van geluk? Uiterste balans, onbetaalbaar wat je kiest, illusie teer als evenwicht. Werelden doorbloed aderen uit beddingen getreden…
Pama20 november 2018Lees meer >

Vogelvrij?

netgedicht
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 268
Beken tintelen bronnen poriën op de huid, dorstig naar de wortels. Lente opent zich, droomgebied stroomopwaarts, maakt naakt en verlegen. Deelbare verlangens, strohalm en winterslaap, echoput van geluk? Uiterste balans, onvervangbaar wat je kiest, taal ondersteunt het evenwicht Naast rivieren bloed lang uit hun beding getreden…
Pama25 maart 2017Lees meer >

Autonoom

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 328
Zij ontvouwt het lichaam ware het een zonde alsof het naakt zijn pijn doet, zuiverheid ongenood als ultieme wonde uitvliegt, als een vlinder in een meisjeshand. De tijd verlegd contouren nergens zo gesloten door haar tepels ontsteld in de blouses van de gêne zich in de schaamte willen vluchten als een vlinder in een meisjeshand. De fruitmand…
Pama24 maart 2017Lees meer >

Allesomvattend

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 350
Vroeg donker op het roerig water, wij voeren vooruit op een naderende storm uit de wetenschap van het altijd ongewisse, in iedere emotie verwoord troostige verten, verstomde schimmen, lui verstrengeld, niet in beelden te onderscheiden in mijn dualistische gedachten, schuiven schaduwen ineen tot gebeeldhouwde dichters omvatten…
Pama20 maart 2017Lees meer >

Knipoog?

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 310
Geluk die de wereld tot bedaren brengen ruwe beelden en schetsen die hem vergezellen gevangen in vergeten echo’s vervagen maar doorklinken in de kruistocht van de wind. Om een plaats te vinden in de stroom van zinnen, een verlaten jeugd van onschuld, bitterste smaak aller dromen verregend op het bord met krijt verhult de geur van alle…
Pama4 januari 2017Lees meer >

Nomade?

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 288
De wind van de tijd is gisteren begonnen mijn profiel te slijpen, het restant van mijn gestalte los te weken om het omhulsel een andere naam te geven, het laat mij iets berustend in mij te voelen, het bestrijkt de brede uiterwaarden van vergeten sagen, mijn fascinatie van groene oasis helden waarin ik mij wil herkennen moedig…
Pama3 januari 2017Lees meer >

Levenshonger

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 254
Uit de stilte van verwachtingen waarvan we zijn doordrongen, om elke vezel te verleiden tot het bloed druist door de longen uit het uurwerk van de ziel, komt de tijd voor wie de tijd is gekomen, het vorige is al bijgezet, wordt het jaar opnieuw in kaart gebracht, om weg en doel te laten samensmelten, in de revisie van het hart lijkt…
Pama2 januari 2017Lees meer >

Mijn veulens

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 317
Alles wat geweest is heeft mijn tijd beweend, het scherpste bit verminderde mijn greep achter wapperende manen en in de beugels van de onbedwingbare veulens van vermetelheid, aangelijnd in strak gelid, gaf ik ze de sporen van tegenstrijdigheid, ruimte om te smoren in een tijdstraf van ruimhartigheid bestijg ik opnieuw de beugels…
Pama1 januari 2017Lees meer >

De laatste droom?

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 609
Ontboezeming van mijn twijfels als stoffelijk wezen leg ons in een glazen kist, waarin we morgen waker worden je geaardheid getoetst aan die van mij vervoering waarover je moet waken daardoor wordt herboren met stilste dood aan ons zij die wordt opgeschort, laat me spelevaren in de duistere uren als motten van de nacht de vlam van…
Pama29 december 2016Lees meer >

Het enige wapen?

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 332
De winterwind rukt aan de ketting van zijn muze waarin de toon veranderd lief en leed in ieders voortschrijdend verhaal, boreling die zich voedt aan de navelstreng van het alfabet de couveuse van de moraal en ik meer te biechten heb dan schrijven kan de toekomst wordt op elk moment gedrukt op de onmetelijke borsten van het…
Pama27 december 2016Lees meer >

Waar alles zich aan hecht?

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 260
De tijd komt mij nader toe laat me in mijn nadenkendheid, gelijke taal ruist door alles heen kruist z’n degens in het kanaal van tegenstrijdigheid, we zijn doorzichtig, het geheim ligt tussen aarde en de zon, hoop lijkt hol, geeft de honing soms de smaak van azijn, de hemel rijkt maar tot mijn kruin anderen vlochten wortels om uit…
Pama25 december 2016Lees meer >

Dit tijdperk?

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 416
Is mij om het even hoe geluiden klinken het gaat om de momenten als angst en twijfel worden opgelost verdronken in spitsvondigheid wordt het evenwicht gewogen in het magerste onderscheid op de plek waar we zijn geboren, waar de geest en lijf zijn ingedaald die geen verdere keuzes overlaat tussen de geboorte en de dood het levenslicht…
Pama21 december 2016Lees meer >

Als dat eens kon.

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 302
Er was nog niet geploegd er was nog niet gezaaid, het fluweel van de aarde was nog niet geschoren, helaas de zon ging zwetend onder in de balans en stof van het laatste jaar we volgen de zwerfstenen tot aan de laatste morgenstond, het aftellen van de tijd is al begonnen, het wist de tranen op het voorhoofd glad in het spoor van…
Pama20 december 2016Lees meer >

Hier en overal

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 440
Ik heb een rustige rustplaats gekozen een plek die we niet kunnen benoemen , pleisterplaats na zwerftochten van de geest, heb ik het vermoeden dat ik hier al eerder ben geweest en de wond hier het best geneest, ik zoek hoe het de oude olm is vergaan, waaruit de wijze uil allang is gevlogen verder van het rotte hout vandaan, in de hemelse…
Pama19 december 2016Lees meer >

Vruchtvlees?

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 237
In het vruchtvlees van het vergeten huist de pit van de herinnering, de zachte kern die ik nu eenmaal ook ben van het lot, deinst terug maar schikt zich in een vrije kiem, valt in goede aarde. onderzoek de sporen in de oorsprong van een verklaring waar het begin begon van oorzaak en gevolg vertolkt in feiten vervlogen in zilte stemmen…
Pama18 december 2016Lees meer >

Ontpopt?

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 336
Wie vertilt zich niet aan de vanzelfsprekendheid misschien wel van de nog niet beleefde dingen, keuze tussen het gewicht van veren en de houdbaarheid van lood is snel gemaakt. verlichting en duister zijn louter abstracte ideeën, gekaderd in de ziel tussen de emoties door, verstrikt te raken in de naaktste feiten, zijn we die…
Pama15 december 2016Lees meer >

Mijn script?

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 393
Ik ben in dit script geboren meer stukken heb ik niet nodig, ze stappen uit elk beeldverhaal de rolverdeling lijkt overbodig, hieruit spreekt de verbeelding minder dan het hart, te vaak de pragmatische kant gekozen. balancerend op de vlakken van het zwart en wit, vrees de kracht van elke stap van ieder stuk op het schaakbord van…
Pama14 december 2016Lees meer >

Het taaiste ijs?

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 263
Tijd als oneindig spel verbindt de weg met het doel maakt zich los van de saaie eentonigheid, of het links of rechts is, het blijft vrij in de verwezenlijking in het verlangen de juiste afslag te vinden wat onontbeerlijk scheen, verlost zich in het mozaïek van ons oer gevoel, soms weelderig wild vol compassie waarin onze hemel wordt…
Pama12 december 2016Lees meer >

De lichtste woorden.

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 248
We zijn het lot van herkomst of de toekomst in alle vormen of teksten laat beleven in ongeschreven gedichten het licht een andere betekenis geeft we dragen de sleutels die ieder koestert afdruk in de modder van vrijblijvendheid, een drijvend wiel gevoed door eigen speling, misschien door afgunst soms onzichtbaar vaag, gefilterd uit…
Pama11 december 2016Lees meer >

Windstilte?

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 278
Vacuüm waarin ik moet berusten ik vaar in de schaduw van je licht waarin je de werkelijkheid bewaart, geluidloos in het oog van de orkaan, ik kan er moeilijk tegen dat je van gedaante wisselt, daarin ik vrijwillig moest vervreemden, een windstilte waaruit ik de kracht ontlenen moest om schaduwen te binden, niet uitlegbaar dat alles…
Pama9 december 2016Lees meer >

Het maakt ons kleiner.

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 291
Regendruppels kennen we, schaduwen van wolken, die door het leven schuiven verrijkt konfijtte vruchten die en worden gegeten met of zonder bij – of nasmaak steekt de vingers uit de mauwen vult het bitter de dorst tot aan de lust brengt het vuur tot aan de schenen voedt de kleuren die zijn ontloken voor elke onbezwaarde bloem zijn…
Pama8 december 2016Lees meer >

Woordvlinders

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 329
Onderschat de diepte van de woordenschat op de lange duur als ik hierin ten onderga, een hopeloze strijd tegen taal en tijd, vertil me aan de bodemloze letterkast, waarin het doel wordt ondermijnd denk ik de waarheid te onderschrijven, zelf ik heb er zovelen, onmogelijk te noemen in getal, om die bij de Muzen in te lijven herschik…
Pama7 december 2016Lees meer >

Mijn kristal bol ?

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 306
Koud en toch vruchtbaar tussen beide polen wordt mijn glazen bol gevuld met polarisatie door het noorderlicht, kleuren van een werelds mozaïek zonder kunstsneeuw van de retoriek . die binnen drijven zijn het onbedoelde souvenirs van emoties van mijn openbaringen, door de tegengestelde draaiing van de zon dringen verwachtingen in de…
Pama5 december 2016Lees meer >

Even tijdloos?

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 351
Het is het niet het brood dat de honger steelt, of kreunende bomen die in stormwinden worden getest maar de toonhoogten van het denken van bodemloze nachten tot in de zwartste dromen, verlicht door pijn waar elke dichter z’n dorst uit lest maar ook als schrander dier dat zijn bloed laat koken, een opmaat waaruit de heerlijkheid…
Pama4 december 2016Lees meer >

In het klad?

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 323
Ongeschreven synthese laaft aan het kloppen van een natuurlijk hart, tonen van synergie, ritmisch wit getooid in ijsblauwe stilte schaart zich in ongerepte aarde ongeroerd in winterrust waaruit de lage zon hem baarde waaruit ook de purperen mist lijkt op te staan, in een laatste stadium de gelijkenis te vinden in het patroon…
Pama3 december 2016Lees meer >

Zonder gewicht

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 375
Zij ligt op haar bed, een verstilde pop naast haar met glimlach half verholen, een roos die nog niet is ontloken geboren als magisch beeld als zij mijn gedachten taxeert zachte lijnen begrenzen sproeten magie om pijn te vergeten, gaven die alleen een kind bezitten kan compositie van verdriet naar schoonheid toonbalk van nog niet…
Pama1 december 2016Lees meer >

Onvoorspelbaar?

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 334
In het gezicht van uitdrukkingloze goden een wind die mij verder draagt dan alle vragen, zullen zon en maan in een andere kleur en stand verschijnen, is de onze horizon daar bij gebaat? bloot te staan aan stroomloze barrières, de kiezels van de tijd zich stroomopwaarts bewegen tot aan de bron waar ze werden gevormd, telkens…
Pama26 november 2016Lees meer >
Meer laden...