inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.521):

Vruchtvlees?

In het vruchtvlees van het vergeten
huist de pit van de herinnering, de
zachte kern die ik nu eenmaal ook ben
van het lot, deinst terug maar schikt zich
in een vrije kiem, valt in goede aarde.

onderzoek de sporen in de oorsprong
van een verklaring waar het begin begon
van oorzaak en gevolg vertolkt in feiten
vervlogen in zilte stemmen van de wind
waarin het bloed van de aarde is gestort

het geweten wrikt zich langzaam naar boven,
schiet wortel tot aan een denkbeeldig
sterrendak waaruit het denkgoed zich
openvouwt, daarom niets te deren valt als
de daad net wat anders wordt beschreven

overspoelt de dromen van overvloed
oneindige fantasieën waar geen einde
aan lijkt te komen. Tot ik onverhoeds wakker
schrik in een vertraagde partituur van eigenheid
die geen verweer meer kent.

Schrijver: Pama, 18 december 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 52

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)