Hoe houdt men zich staande in het jaar nul?
Het licht reduceert ons tot een landschapje,
waarin ik vrees dat ik niet zweef maar slaap.
Hoe de vloer slijt waar ik loop,
waardoor ik hier ga en hier blijf.
Misschien beter blijven dan gaan.
Wat een smoel.
Waarom sta ik voor de spiegel?
Veertig ben ik, geen veertig ben ik.
Een kop draait op germanismen…
Ik ben op handen en voeten vergaderd,
volwassen als een baby, volwassen als een aap.
In deze houding wordt alles onwezenlijk.
Onwezenlijk snel, in onwezenlijke haast:
andermans armen en andermans romp
schieten daarboven jagend voorbij.
Als kogels. Als wolken. Als lijkenlucht.
Zo vliegt de dag de tijd vooruit
en is de slang het meest volwassen…
Lees een gedicht, desnoods van mij.
Schrijf zomerbrieven. Evenaar
De poolnacht van een schone lei.
Niet, niet doen.
Voel je knoken,
doe wat je wilt - ik doe het ook.
Verwijder dagelijkse smeerboel.
Niet, niet doen.
Maak je op voor de grote trek.
Doe je te goed aan het nieuwe jaar.
----------…
Tafel met lederen hoeken. Pas op
de plaats. Geblader in een plaatjesboek.
De hersens doen vermoeid. Gedachtenstop.
Ontmoedigd maak ik mijn ideeën zoek.
Een halve dag in kamerjas gewacht
op een beweging in de dooie boel.
Vergeefs heb ik vandaag aan niets gedacht.
Nu, bijna roerloos zak ik op een stoel.
Koppigheid volstaat. Ik kleed mij aan…