inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.261):

(In de spiegel)

Hoe houdt men zich staande in het jaar nul?
Het licht reduceert ons tot een landschapje,
waarin ik vrees dat ik niet zweef maar slaap.
Hoe de vloer slijt waar ik loop,
waardoor ik hier ga en hier blijf.
Misschien beter blijven dan gaan.
Wat een smoel.
Waarom sta ik voor de spiegel?
Veertig ben ik, geen veertig ben ik.
Een kop draait op germanismen, narcismen,
zonaanbidders, ze steken net zo lief jouw voet
als een theezakje in kokend water.

---------------------------------------
uit: 'De laatste metamorfose', 2004.

Schrijver: Paul van Capelleveen
Inzender: bz, 14 januari 2008


Geplaatst in de categorie: individu

2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 7.745

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)