Wat is achtergebleven
gedicht
3,3 met 3 stemmen
323 Wat is achtergebleven: een soort tijd.
Herinneringen aan herinneringen.
Sommige tikken nog, andere zijn
vastgelopen, bevroren, verstijfd.
Misschien herstelt
er iets, verstrijkt tijd –
blijft er iets achter dat
op een verleden lijkt.
Maar het is niet meer dan een
poging, het kopiëren van
een gestolen schilderij
op een te nieuwe ezel.…
Immortelle I
poëzie
3,7 met 20 stemmen
5.731 De maan glijdt langs de ruiten
En blikt mij vragend aan.
'Wat moet dat, bleke zanger, -
In uw ooghoek glinstert een traan?'
Zo gij de maan zelf niet waart,
'k Zou zeggen: loop naar de maan. -
Wat mij het oog doet glinstren,
Dat gaat geen schepsel aan.…
Bruidssluier
gedicht
2,5 met 20 stemmen
328 Eigenlijk hebben we het
stadium van de hooizolder
nooit helemaal achter ons gelaten.
Alles beter dan een
doorsneerelatie, die gevangenis
van het patriarchaat.
Je voerde een zachte guerrilla
tegen de gevestigde orde – samen
belichaamden wij een kruistocht tegen
de machohorden – alhoewel het
enige lichaam dat mij bekoorde het
jouwe was…
boom
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
59 je armen bewogen als
takken aan een boom
ik zag je eenzaamheid
en sloeg de beelden op
zonder er met jou over
te spreken ik dacht even
dat ik je ziel had gezien
misschien kon je alleen
maar op jezelf staan
lukte het niet om van
je plaats te komen?…
[ Graffiti, gekrast ]
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
27 Graffiti, gekrast
in mijn huid: levende kunst –
mijn lichaam, ikzelf.…
Wie was het?
gedicht
4,0 met 1 stemmen
375 Was het een rieten
zoldering? Of was
het een hooiberg?
Lag ik gevloerd of lag ik
op jou? Was ik de missionaris
of was ik novice?
Tenzij jouw wangen gloeiden van
opwinding zag ik mijn schaamte
weerspiegeld in jouw gezicht.
Tenzij mijn zaad terugvloeide uit
jouw schoot zag ik mijn zelfverwijt
zich een weg banen naar buiten.
Of was…
De dienstmaagd
poëzie
4,2 met 10 stemmen
2.094 Niet uitgestoten en niet opgenomen,
Geen vreemdeling en toch niet een der hunnen,
En niets haar eigen, alles gunst of leen.
Zij zijn de meesters en zij kunnen
Altijd haar leven binnenkomen,
Dat zij, zo altijd eenzaam, nooit alleen,
Niets houden kan voor zich en om zich heen.
Waar zou zij heen gaan? Midden op de vliering
Heeft men een kleine…
voorbij
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
44 vertel me alles
van heuvels in de verte
mieren in rijtjes
vertel me over
die ene bloem in het zand
de leeuw in de wolk
vertel me alles
voorbij mijn blinde ogen
ik je kan horen
voorbij…
De vagebond
poëzie
3,0 met 9 stemmen
2.484 Morgenwind wekt mij, blaadrend in de boom
Waaronder ik in droom lag met een vrouw
Zo wulps als lieflijk, maar zelfs in die droom,
Toch zeer kortstondig, bleef ik haar niet trouw.
De kim woei open. Ik was weer verheugd
En wies mijn warm gezicht in morgendauw.
Ik roofde een landmeisje haar melk en deugd
Met volle teugen, en had geen berouw.…
Zestig
gedicht
3,1 met 17 stemmen
9.085 Dagelijks liggen twee vijftigers jonger dan ik vandaag
In een rouwkapel gonzend van Nederduits en kerklatijn.
Dagelijks schrijf ik een kus op hun marmeren voorhoofd.
Dagelijks neem ik dat breekbare dubbelportret in mijn armen
En draag het omzichtig naar buiten, ik mag niet bezwijken
onder dat paar, ik mag met mijn paar niet verdwalen.
Hoe…
Dwaaldicht
netgedicht
1,5 met 2 stemmen
66 De man die ik zie schrijven,
ben ik.
De dichter die dicht,
ben ik niet zelf.
Wie schrijft,
blijft.
De dichter die hij denkt te zijn,
is op zoek naar zichzelf.
Naar een vreemde in het paradijs.
Naar een ego dat kan schrijven,
maar zelf niet dichten kan.…
verlaten huis
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
47 je liet het licht
branden toen je
de deur dichttrok
op de bank lag
een deken klaar
misschien om
mijn koude lijf
te verwarmen
de zielenpijn
te smoren?…
Rebel
poëzie
3,8 met 18 stemmen
4.436 Rebel, mijn hart, gekerkerd en geknecht,
die aan de tralies van de al-dag rukt;
wees om uw tijdlijk lot geenszins bedrukt,
al zijn de kluisters hard, de muren hecht.
Want in de aanvang werd het u voor-zegd,
dat het aan enkelen steeds is gelukt
het juk te breken, dat hun schouders drukt,
laat dus niet af maar vecht en vecht…
Nocturne VI
gedicht
2,8 met 10 stemmen
5.517 de slaap die zich vannacht iets van mij aantrok
liet me vallen. of een ander me nog oppikt
wat je niet zien kunt in een donkere kamer, wie je niet ziet
ergens meet cirkels
eens maar nooit is nu, het vergelijkt weer
het ruisen in de bloedbaan met het ruisen daarbuiten
--------------------------------
uit: 'Zuurstofschuld', 2008.…
Jezelf
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
61 Je bevestigde mij
in trouwe eenvoud
van gewoonte
herhaalde jij jezelf
om getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn
tegenover jou
die zichzelf was
en steeds herhaalde
wat zich in mijn trouwe
eenvoud bleef bevinden
jezelf, vond ik je mooi
hoe je mij terug had gevonden.…
Zelfvervreemding
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
67 Meegetrokken, plots ontstemd
Mijn ene hand die jou omklemt
Je knokige vingers, ik voel de kou
En schreeuw zodra ik ze als stof aanschouw
Ik kijk je aan, een laatste blik
Herkenning lukt me al niet meer
Dan geef je me een afscheidsknik
En zwijgt hierop voor de laatste keer
Ik zal je weer ontmoeten
En zie mezelf gaan…
muizenissen
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
43 de muizenissen
nestelen zich in het hoofd
ze spelen een spel
dat van kat en muis
elke ochtend is het raak
hoe bant men ze uit
in de spelonken
wachten ze op hun kansen
tot men wakker wordt
onschuldig begin
van de eerste muizenis
zo wonderbaarlijk
die vermeerdering
van ontelbare muizen
nissen in mijn hoofd
spreekwoordelijke…
Mateloos
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
52 Geen maat houden, kon hij
die geen maat kon houden
mateloos verliefd op de nacht
desolate romantiek vreemdeling
ritme, ritme en nieuwe woorden
in de gewaarwording diepere zelf
gemaakte melancholieke melodieën
mateloos verliefd op de romantiek
ritme, ritme, oude zonden
en doedelzak muziek voor de bohemiens
nu het vallen der bladeren…
missen
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
87 twee paarden
wreven de hoofden
tegen elkaar
de wind liet
rimpels achter
op het water
het was hier
dat de
melancholie stokte
en ik jou
ononderbroken
missen kon…
NONKEL
netgedicht
3,6 met 14 stemmen
168 Een beer als man, met kolenschoppen als handen. Doet geen hengelaasje kwaad en is de beste klant bij Louise: “In de Tapperij op den hoek!”
Hij schuttert zich te pletter en slaat de l’en, r’en en s’en over en brabbelt een duivels jargontaaltje, dat navenant, zelfs komiek, koddig en retegoed klinkt!
Een pint is een ‘gaaje’ en een vrouw een ‘vouw…
stapvoets binnenkomen
netgedicht
3,0 met 3 stemmen
73 als praten
spreken wordt
kijken in
omzien verandert
horen het
luisteren verstaat
komt stilte stapvoets
binnen een
zacht handbereik…
Leegte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
30 Soms kijk ik in de spiegel en dan zie ik niets.
Zo nu en dan kijk ik in een raam en zie ik mij.
De reflectie die ik zie zegt me dan niets.
Als ik dan nog eens in de spiegel kijk zie ik mij.
Ik raak mijn gezicht aan en dat doet me dan iets.
Alsof ik de leegte kan voelen, de leegte in mij.
Een leegte die ik wil vullen ook al heb ik niets.
Het doet…
Zeg me wie ik ben
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
58 Zeg me wie ik ben:
een ruiter die zijn paard bestijgt
en door de luchten klieft
op zoek naar wolkenvelden
waar hij eeuwig draven kan?
Zeg me wie ik ben:
een boer die traag zijn land bewerkt
in elk seizoen zichzelf verliest
gebogen naar de grond
die ooit hem bergen zal ?
Zeg me wie ik ben:
een dichter die zijn woord verstaat
en in de…
Mijn leven in 5 zinnen
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
35 In 5 zinnen?
Hele zinnen?
Mijn hele leven in 5 zinnen?
Echt mijn hele leven?
Ik denk dat ik er niet eens aan ga beginnen.…
waar was ik ook alweer?
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
42 mijn ledematen bevroren
in het hart van de zomer
samenzwerend smeedde
de ziel een hermetisch slot
een brok verloren verlangen
zeulde in het najaar met
me mee tot de winter
het van ijs bevrijdde
kwijtgeraakt in de tijd
waar waar ik ook alweer
gebleven met mijn leven?…
Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg
poëzie
4,1 met 10 stemmen
3.352 "Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg
als zilveren gewei, en 't stuifmeel der planeten
over de melkweg blies en in de maan gezeten
langs 't grondeloze blauw der zomernachten voer,
ik ben beroofd en leeg, mijn schepen zijn verbrand,
mijn stem verloor haar gloed en vindt geen weerklank meer
in 't dode firmament, niets dan…
Vanavond hoorde ik
gedicht
3,1 met 17 stemmen
7.789 Vanavond hoorde ik
dat de maan niet rond
maar peervormig is
met tenminste twee
uitstulpingen, misschien
wel drie. Toen ik later
naar buiten keek
klom een ronde
witgloeiende schijf
boven de daken uit
en ik betrapte me
op dezelfde koppigheid
waarmee ik andere
gedeukte illusies
in ere houd.
-------------------------------------
uit: …
onbegaanbaar
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
33 nooit durfde ik
te verdwalen
bang voor de
lege vlakte
diep en ver in
mij gelegen
ik durf het
nog niet…
Wie zegt mij dat het verraad
poëzie
4,1 met 12 stemmen
2.569 "Wie zegt mij dat het verraad
niet herleeft in een ander land?
waarom vluchten uit weerzin en leed,
waarom hopen dat men vergeet
wat de ziel heeft doorstaan en gemerkt?
slechts zolang de herinnering nog werkt
is mijn leven mijn eigen bezit,
onverschillig of het bestaat
uit vervoering of nederlaag.
als ik opbreek en wakker word
in een nieuw…
Hotel Momo (Leesscène)
gedicht
3,3 met 6 stemmen
4.160 Hoeveel appels duurt het voor je er genoeg van hebt gehad, gek
genoeg vergeet ik steeds weer wat ik lees, elke avond
vertelt een gast in de lounge dezelfde grap aan zijn gezel:
het lachen is smakelijk, duurt telkens drie minuten.
Zou ik hardop de lemma's langs moeten gaan
en zien of je oplicht bij bepaalde woorden?
We weten het aantal intussen…