Alle inzendingen van Peter

stil tevreden luister ik naar de verleiding die vanaf de waterkant mij de zomer kondigt als vanuit vijvers en poelen in de zwoelte van mei de boerennachtegaal in kwakende bende groen en onbemind het alles is liefde zingt stil tevreden geniet ik de aanloop tot paring die vanuit modder en kroos uit opgeblazen kaken van babbelende vrijersvoeten…

adri adriaantje ooit vandaag dan ben jij 64 het driebergs meisje dat later als klein deernke met haar hond als metgezel de kranten daar bezorgde net als ooit de heidetuin in het rijsenburgse bos in 1953 het levenslicht zag werd jij in mei geboren om te rijpen tot de vrouw waar ik van hou jij bent voor mij onze kinderen en hun kroost…

* het leven leert wat zou ik graag toen ik jonger was dat geweten hebben wat ik nu ervaar wat zou ik graag nu ik ouder ben dat ontvangen kunnen wat ik toen niet gaf wat zou ik graag toen ik jonger was dat gegeven hebben wat ik nu mis wat zou ik graag met het weten van nu de jaren van toen nog eens overdoen wat zou ik graag…

den kuyt - menselijk gesproken het vlezig gespierde tussen knie en enkel doet harten overslaan als hij - aalglad gelijk vissen het nageslacht in paringsdans verschietend zijn team op sleeptouw neemt den kuyt - voetballend gesproken de authentieke leider die het stof zuigt dat anderen slingeren laten die - zichzelf kastijdend gelijk…

toen jaren geleden jou sara ontmoette droomde jij al van elisabeth te zijn om vandaag dan twintig kalenders later op weg naar debora in de spiegel van het leven anna te begroeten waar zeventig nu jou het leven kroont tot grande dame wil jij steeds nog niet dromen en weten van welverdiende rust pak jij de jordaanse wortels om de plaat…

van klein tot groot jonger nog of ouder al groeien moeders ons van wees voorzichtig tot welkom thuis kussen moeders ons waar groot geluk ons lachen laat omhelzen moeder ons bij wat ons huilen doet het klein en groot verdriet troosten moeders ons bij het doen of laten met standjes en lieve woordjes corrigeren moeders ons hoe…

in het jaar van de vuurhaan als guust flater in robbedoes gestript zijn entree maakt treedt de aow in werking waarna op de 1e dinsdag in mei als de wereld de 127ste dag telt jij het levenslicht ziet toen plaatsten wij nog knipperbollen als waarschuwing bij zebrapaden om vervolgens de snelheid binnen de bebouwde kom op 50 te maximeren…

vrijheid vraagt herinnering aan wat mensen geven het kostbaarste zelf in strijd en opoffering om van vrij zijn van generatie op generatie het erfgoed door te geven vrijheid vraagt werken met en op het spoor van gisteren naar morgen aan respect en ruimte voor geluk van een ander opdat die zijn mag wie en wat hij is vrijheid vraagt verzoening…

vrijheid weet je die neem je niet je krijgt of geeft hem van of aan de ander om dat te zeggen wat je meent zonder onderscheid te zijn wie je bent vrijheid weet je is de mogelijkheid je echte zelf te zijn zonder grenzen van geloof hoop of liefde te doen en te laten lichamelijk en geestelijk wat jou bewegen laat vrijheid weet je…

als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen door oorlog en terreur door aanslag en geweld in de jaren net of lang geleden laten wij dan ook even maar naar onszelf kijken opdat wij zien hoe onverdraagzaam jegens anders zijn wij ons zelf gedragen als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen om betekenisloze…

onstuimig is de hartstocht waar liefde schuilt in het wonder van leven dat ons toekomst bront breekbaar nog is het roze dat gelijk een bloesemtak zich bloeiend enten laat op aan de stam de oudste loot george christopher heten wij de parel van jong geluk die mensen dat doorgeven laat wat liefde betekent grootser dan koningen of patroonheiligen…

daar ben jij onvoorstelbaar klein nog opgestaan uit leven het grote wonder dat groeide uit verlangen uit wat liefde geeft de wens tot vermenigvuldiging stralende oogjes boven een knuffelneusje een mondje dat lacht zij vormen een eigen gezicht met vertrouwde contouren die vertellen van de bron die jou het licht van leven geeft de handen…

als ochtend vandaag kondigt dringt zich het besef meer dan andere dagen van jouw bestaan vieren wij dat jij leeft vandaag als het even kan feesten wij – groot en klein dat jij gevierd mag worden om wie en wat jij bent voor de wereld om je heen heden vieren wij het moment waarop wij stilstaan mogen bij jouw geluk in het voorbij dat…

mooi lief en zacht als het prinsesje waar jij van droomt dat ben jij - benthe mooi, lief en zacht als je lacht zeker en natuurlijk ook als verdriet pruilen laat mooi, lief en zacht is ook het eindeloos geluk dat als twinkelende sterretjes in jouw oogjes lacht mooi, lief en zacht gemaakt van fluweel breng jij gezelligheid met jouw…

Kun je een vaas haar breekbaarheid verwijten of een hand het breken van de vaas? Misschien is het zo bedoeld dat de vaas de hand op zich af zingt zodat de hand niet kan weerstaan, hoewel de hand weet dat hij slaat en in de vaas al scherven zingen voor ze zijn ontstaan. Waarom zou de hand verlangen naar een vaas die, als een hals, zich uitstrekt…

waar wevers gelijk toewijding draden spant scheert opgespannen passie zich zwanger tot verwachting van een nieuw hoofdstuk dat omgeven met liefde het verhaal vertellen blijft van de bron van zijn bestaan waar wevers gelijk vogels massaal zingen van een nieuwe lente die vlinders fladderen laat ziet ouderlijk de stam haar enten ontspruiten…

liefde is liefde een passie voor elkaar alles wat hij is voor jou dat beteken jij voor hem liefde is liefde van mens tot mens in elke combinatie met al zijn vormen liefde is liefde voor andermans zijn van zichtbaar uitnodigend tot mysterieus uitdagend liefde is liefde een uitnodiging is het voor wie ook gevoeld om hand in hand…

daar sta jij stralend kijkend van geluk dat zich weerspiegelt in alles om jou heen daar sta jij dochter zus en lief die uit gijsje pollewop tot kwieke tante groeide een jonge fiere vrouw die edel en nobel haar naam betekent daar sta jij stralend als zomerzon mooier schitterend ook dan het edelste metaal als uit ontluikend bos…

vaarwel pa geniet van eeuwig de rust daar – aan de overkant die wij in het aardse in en met elkaar lastig vinden konden hier leidde de omgang over wonderlijke paden waarlangs over en weer in het doen en laten zonder of met elkaar soms de keuzes schuurden toch – hier en nu is er stil het weten van soms onzichtbare draden die stevig…

net nog maar begonnen is het seizoen van belofte als wij het feest mogen vieren van jouw jaardag bart jij die voelt als ons eigen als stralend jouw ogen charismatisch en charmant jij jouw liefde betoont in het ervaren weten dat haast voorbij geluk snelt doorloop jij het leven eenvoudig - stap voor stap als geluk zich verkopen laat…

redeloos dagen zij de zinnige lusten smeulend eerst maar snel al met vuur en vlam wakkeren zij de passie tastend verleiden zij in gedane beloften geen rede te vinden die weerhouden wil wat lokkend aandrift tot zinderend geluk wee maken zij de reine gedachten met zwoele fantasie die in kolkend bloed gekmakend raast door lijf en leden…

neem mij mee kleine engel in het doen en laten hier ben ik voltooid mijn vleugels zijn sterk genoeg om te vliegen van het tijdelijke nu naar eeuwig zijn hier ben ik mijn koffers gepakt dankbaar en tevreden klaar in het nu neem mij mee maar naar de overkant waar ik plaatsneem in eeuwige herinnering neem mij engel op je vleugels…

op deze dag voor anderen gewoon een dag als vele sta ik even stil bij de markering van jouw zijn vandaag feest ik in en met jou het alledaagse net als het bijzondere dat jou maakt wat jij mij betekent dat wil ik jou zeggen dat ik jou waardeer jouw doen en jouw laten dat ik jou zie en hoor in mooie en leuke net als lelijker momenten…

een geschenk is het de waardering gegeven of gekregen zomaar van of voor jou kosten doet het niets dan een beetje moeite terwijl onschatbaar toch de waarde is een compliment een cadeautje is het een diepe buiging als geschenk verpakt gratis en welgemeend vraagt het een ding aandacht van jou en mij in en voor elkaar…

in jonge jaren onbezorgd groeiend van kleiner naar groot met zin in het leven dat dan nog toch zich toelachen laat later – als liefde passeert ent zich uit passie van en voor elkaar het wonder van leven dat in en aan jou tot toekomst ontgroeit waar zo het leven zomert moet de zon schijnen maar bliksemt heldere hemel de boze boodschap…

Op veertig lichtjaar vliegen vanaf hier, Ontdekten Belgen laatst een stel planeten, Wellicht bevolkt met slimme alfabeten, Of leeg, zelfs geen eencellig dier. Maar Belgisch bier dat is er zeer beslist, De nieuwe ster heet daarom nu Trappist.…

vaarwel en tot ziens net als ooit wees welkom blijft eeuwig verbonden aan wat leven mensen zijn doet onwerkelijk daarom is nu jij als bij windvlaag in onbewaakt ogenblik stilletjes bent vertrokken naar de overkant van tijd en zijn een welgemeend gedag een woord van waardering voor de momenten samen kan eerst daarom nu een jaar…

Tussen Mexicaans gras hadden ze ons te pakken. (Hun laarzen gewet.) Ze hadden onze huidskleur niet en drongen ons lichaam naar binnen. Trokken ons binnenstebuiten. Lieten strepen na in de vorm van halve swastika's. Verder niks. -------------------------------------------------- Uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

nijntje is verdrietig huilt een dikke traan want weet je wat de mensen zeggen dick is dood gegaan gewoon in bed lag hij de laatste keer 't was alsof hij lag te slapen alle mensen huilen zeggen hem ook gedag ieder met eigen groet vader, moeder, groot en klein toch zegt nijntje stop nu met die smart want uit het oog is niet uit het…

vannacht al aan de overkant hingen de slingers wie goed luisterde hoorde joop en zijn vrienden zacht nog neuriën mien waar is mijn feestneus mien waar is m'n neus waar toch is m'n feestneus ik zei onze joop ik moet 'm hebben als ik naar dat feesie ga nu het ochtend is jubelt uit de horizon hij zijn mientje zijn woorden…