Netgedichten

netgedicht (nr. 66.906):

STOP (112)

synchroon de tijd
in alles samen
tegelijk leven wij

ondeelbaar handelend
van tel op tel
zijn wij steeds elkaar

van het ene moment
op het andere echter
is het anders vandaag

een stap vooruit
lijkt de een de ander
in alles wat wij doen

een slikt al koffie
als nog de ander
zijn beker pakt

lopen scheren wassen
steeds een stap vooruit
blijven wij nu elkaar

ook op handafstand
stevig vast en bijeen
krijgen we mekaar niet

langzamer of sneller
steeds toch lopen wij
naast of achter onszelf

STOP

zegt dan iets in ons
tot lichaam en hoofd
zich weer samen vinden