Alle inzendingen van Peter

Woorden van troost zijn niet te bedenken Ieder afscheid komt onverwacht Je wilt het tegenhouden en afwenden Maar het is niet in onze macht Geen woord kan het gevoel van verdriet omvatten Alle cliché’s ten spijt Een mens verliest uiteindelijk al zijn schatten Wat rest is een eeuwig obstakel wat ons scheidt Het verdriet, de pijn voelt onwerkelijk…

Vertrouwd als getrouwd of als heel goeie vrienden liggend als lepeltjes, snurkend, die twee Een voice over rept van zijn vroeger, het hare van net, toen ze nog elkaars vreemdeling waren, hun verdriet en de pijn, en wij delen mee in liefdes die kwamen en zomaar verdwenen De camera pant nu; en wij zien ze praten Die humor, de pijn, grappen…

Niet goed te beschrijven: Wij, een stoep in de stad, omdat jij veel te zeggen had En ik die luisterde en bad dat dat en jij zo zouden blijven De ochtendzon knipoogde naar jou, even van mij, naar mij, die intens blij geen tekst had, anders dan: Jij en jij en jij die je ogen droogde De trein veel te snel, te vlug weg van jou (Ik ben zelf…

Soms glimlach je om ons - ik weet het wel- om al dat stoer en mannelijk vertoon. -Wij zijn het toch die deze wereld bouwen en al wat jij doet is zo doodgewoon, zo elke dag hetzelfde, kleine dingen: koffie en pap en grote stapels brood en soms- heel even maar- herinneringen aan wat het leven vroeger bood... Ach kom, dat gaat voorbij, de zorgen…

Is het gepraat van kaarsen, laag over het arduin van kathedralen, het paars van de waakvlam om een aangebroken lichaam. De slagtand van de koplamp in het melkvlees van de nacht? Op woorden, in een kamer, de vlek die het ineens verstaanbaar maakt? Is het over sneeuwland de vonk die alles doet ontbranden? Over mijn dorp van kometen de regen…

ze wil dat we haar straks komen afhalen, ze wil door ons worden thuisgebracht ze wil dat we haar daarna heel zacht over haar wang en haren strelen ze wil dat we echt van haar houden, ze wil dat we - al was het maar een nacht - voor haar alleen de aller-echtste pracht van die wondermooiste droom afspelen ze wil dat we haar thuis gaan brengen…

Kunnen we niet opnieuw beginnen, bij nog niet weten hoe ze klinkt, haar stem als ze me vraagt hoe ‘t ging haar lief geaarzel voor haar zinnen En laat me morgen dan vergeten wat ik te gretig nu al weet verbazing, geen herinnering maar met de maat van morgen meten Ik wil morgen naar samen terug terug naar een ‘voor ons begin’ naar een niet…

Ze kent de band van bij hem horen ze voelt de angst voor zonder hem ze sprak hem net, mist weer zijn stem maar roept: met hem ben ik verloren. Of beter nog: hij kan me binden maar ik wil door nu, zonder touw van zijn mijn man zijn, ik zijn vrouw van het alleen niet kunnen vinden Ze kent de pijn van elke morgen het lege huis, het lege bed…

Op een bankje in het park, de zon al laag met honger die het denken verslapt: een blik, opgeschrikt maar traag zich opwaarts richtend van het gras tot boven de bomen, ziet het hart van de stad - zonder huizen, met amper wegen - niet van mensen zijn, maar overvliegend, in tientallen, als honderdtal – wat brieft daar over, 100 procent…

Gelukkig heb ik op tijd opgehangen, (hoewel: die nummerherkenning?) Ik merk dat ik jullie regelmatig bel, En hoor creatieve voicemail-verhalen Ik kan mijn muziek die bij dit gevoel hoort, makkelijk vinden Maar vind zo moeilijk jullie, de vrienden en vriendinnen Zijn die muziekjes zo oud of het gevoel zo te vertrouwd? Hoor nu zo bij het leger…

'k Wilde met jou in zee, maar het weer zat niet mee en een droom droom je niet van tevoren Maar ‘t was zo’n mooi idee: Een grasveld voor twee en de stilte die ‘k door jou zou horen Jij was mooi bloot voor mij en ik dacht er veel bij Ik dacht bos, luchten, gras, jou in’t koren Dacht: kom dichter bij mij, maar omdat ik het zei werd mijn droom…

Dacht dat met die klap echt de deur dicht zou zijn maar zie nu dat je jas er nog tussen zit ik vind me kleinzerig, maar die tocht doet me pijn, maakt dat ik vecht, hoop, verlang en bid Dus wees nu maar eerlijk en hard, zet een stap en nog een en meer uit mijn leven Negeer me als ik je zeg da’k niet snap waarom je niet blijft, desnoods even,…

‘op een verjaardag’ over kluiten aarde waadden we het zwarte water tegemoet als tere insecten onze klauwen om het blote zwerk geslagen geboeid zongen we luider dan het kikkergeboefte in het vingergewas je brandde een lusachtig teken in het vuile sop we stegen op en streken neer langs versgesneden lis je droeg je verjaardag op aan…

Mijn lief is verliefd Zegt straks haar woordjes voor die ander En ik kan vergeving schenken Want dat vindt ze fijn Ik hou van haar maar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd ’t Was misschien niet te voorkomen Of dom te denken dat wij altijd Maar ’t doet zoveel pijn Die hij en haar daar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd…

Ik zeg mijn lidmaatschap op Of beter nog: ik deserteer Wil niet meer horen bij de troepen, waarvan ik het uniform ooit droeg Ik doe niet meer, ik wil niet meer Ik stap uit het leger van de dommen en ook uit dat van de verslaafden Verlaat dat van de berekenenden Laat mijn stem bewust verstommen, ben doof voor hen die mij laafden Vind het…

Je was er niet, dus ik je zachtjes strelen dacht je nog mooier dan je bent dacht je wild en willig, ongeremd kon naar believen orgasmeren ik dacht, want ik had niets omhanden, jou in door mij gewenste standen bedacht de nooit geweeste keren Je had verdriet, dus ik je fantaseren ‘k was zoveel zachter dan ik kan was je vriend, vriendin, je…

De eerste dag bedacht hij haar en voorzag haar van een kroontje Hij was geen god en dus feilbaar, zij was eigenlijk heel gewoontjes Maar omdat hij nergens and’ren zag, was zij het mooist op aarde Zo leefde hij blij van dag tot dag met het opzien dat hij baarde De tweede dag dacht hij ‘geluk’ en dus was het voorhanden Steeds groter werd…

Elf vijfendertig, hij haalt nog een beker koffie de trein op weg naar haar is weer te laat Hij nipt de bruine drab en hij vraagt zich af of-ie nog wel zo welkom is in ’t huis waarheen hij gaat De duif op het perron is een teken, dat is zeker als die straks op hem toestapt zit het goed dan houdt ze nog van hem, hij bijt wat in zijn beker en ziet…

waarom niet nu die mooie woorden, die onvermijdelijk gaan vallen, als jullie om me heen staan en om beurten, om het hardst en met z’n allen staan te roepen hoe lief en goed ik was. Ik hoor je zoveel liever nu dan zoveel later pas ik wil die stoet nu langs zien trekken wil ze bij leven liefst lang tellen wil nu al weten wie, waarom, welk…

Van die avonden met huisdieren, met kinderen ook, aanvankelijk, in achtertuinen gezeten, wat keuvelend, wat aaiend, natuurlijk drinkend, en zuchtend, zo nu en dan, met die muggen, totdat men maar naar bed gaat zonder daartoe werkelijk besloten te hebben - van die avonden waarop men - vreemd voldaan - op wat voor wijze dan ook echt…

wij hadden er wel van gehoord we moesten nu een leven leven moesten dansen op het koord tussen later en nu even nee, wij niet als ouwe lullen kwissen-starend op teevee, ons met nootjes zitten vullen, maar lekker manisch met z’n twee dus vreeën wij de hele nacht en lulden tot de dag begon wat hebben we gedanst, gewacht totdat ik naar de…

Ik ken jouw gedraai, je babbels, je grappen Ik neem jouw beloften met een kilo zout Maar als jij op me wacht, mijn pilsje al open dan voel, nee dan weet ik dat ik van je houd Want jij bent de broer die ik graag wil hebben mijn vader, mijzelf, jij bent mij vertrouwd Jij kent mijn gezeur, mijn te harde lachen Jij noemt mij een branie en jij…

Wereld, wees een vriend Geef mij ’n glas ver voor mijn dorst Weer mijn kater voordat ik drink Strooi mijn stoep lang voor de vorst Krab m’n wondjes open voor de korst Wereld, wees een vriend Plak een pleister voor ik val Kom langs voordat je het belooft Geef mij het doelpunt voor de bal Wissel mijn band ver voor de knal Wereld, wees…

mijn droom was stomweg wat geluk, hij deed alsof ie dat verkocht ik had hem al die tijd gezocht, ik kon 'm dromen dus toen hij zei dat hij een kamer had en dat ie mij intens aanbad waren mijn koffers snel gepakt en in 't begin was het een feest in harmonie, als een orkest een vals akkoord zag ik als test voor wat we hadden ja shit, zo denk…

ik ga de trap op: meer dan zestien treden hoog, op de tribune steekt mijn vader trots zijn duim op maar ik ben acht, angstig, m’n badpak nog te droog; daar beneden wacht het water, maar ik stop ‘k verwerp de duik, overweeg de laffe sprong, maar ga liever op m’n knieën nog de trap af ik weet bij god niet meer waarom ik hieraan ooit begon: of ik…

En vanaf nu nooit meer zeggen niet meer zeggen dat het er niet toe doet dat ik er niet toe doe ik heb behoorlijk veel te zeggen en al zeg ik het niet altijd goed wat ik nu zeg, dat doet ertoe ‘k Wou zeggen dat ik ooit eens wist hoe oorlog om kon slaan in vrede en dat, toen bleek da’k me had vergist, ik als hardste heb gebeden om weer te…

krap vier dagen bleef je glas staan, ik dronk eruit; het was van jou maar ik heb de afwas net gedaan spoelde je weg; het sop wat lauw dus ik boende je lieve glimlach uit de bodem van het glas en wist dat morgen weer een dag zoals gewoon weer zonder was weer zonder dat niet-zeker-weten weer zonder stiekem houden-van zonder met onze maten meten…

ik zag je hier vanochtend fietsen, met je vriendjes aan de praat ik toeterde, je zag me niet dus reed je midden op de straat natuurlijk zou jíj nooit zo rijden en woon je hier een uur vandaan maar god, ik heb soms van die tijden dat ik hier jouw fiets zie gaan en dat een man die zit te slapen blind is voor jouw kinderspel en dat hij jou…

En er’s niemand voor haar problemen met baan, de studie en die vriend Dus loopt zij op haar eigen benen waarop ze staat, de kost verdient Maar soms zijn benen niet genoeg om de last van ‘t hier te dragen dan hangt ze liever in de kroeg mijdt spiegels waarin haar ogen vragen Ze heeft geleerd voor dit tentamen ze kent zichzelf, weet di’s een…

Ze heeft het allemaal en in voldoende mate steekt als een prachtig wonder in haar vel En ik heb veel meer dan in de gaten dat alles past, dat ze wonderwel mijn lachen echoot, mijn gedachten denkt Mij mijn heden en mijn toekomst schenkt Ze is van alles veel, ze klopt van alle kanten deugt zeer bijzonder, zij mijn lief Zij vult zo liefdevol…