Alle inzendingen van Piet

Wij zoeken God, die niet dan in geluk Gevonden wordt, in angst en ongeluk. Van dag tot dag, om onze weg te korten, Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…

Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen, Maar meer de ziel van het langdurig waken. Dan rijst zij traag uit haar kortstondig thuis Om tot de droom, die leven heet, te ontwaken.…

In onze slaap gaan wij tot God terug. Ontwaakt, begrijpen wij opnieuw te zwerven. Het leven houdt ons tegen tot wij sterven. Dan keren wij voorgoed tot God terug.…

Het moet duidelijk zijn hoe weinig het baat om over te stromen van nijd. Voor de vorige trein ben je altijd te laat en voor die nog komen op tijd. --------------------------------------------------------- uit: Ik denk dat hartzeer erger is - 60 Groeken (1984)…

De Horlepiep Nee, Magere Hein ontloop je niet, ook als je hem nooit hoort of ziet. Met scherpe zeis en in ’t geniep danst hij stakerig de horlepiep. Ik lach en schater; hoe macaber wijs en lied ook zijn: zijn knekellied verdriet mij niet. Dapper ook de dorpse boer, hij melkt en wiedt en oogst: voor hem ligt welvaart in ’t verschiet.…

Hans van Mielo is niet meer hierzo. Pechtold en Telleman blijven toch doordraven want helaas is D66 nog níet begraven.…

Lieber Lehrer, nun nicht wieder die verdammten Galgenlieder! Bitte, halte uns doch fern Von Palmström und von Morgenstern. Bitte, Lehrer, bitte, nie wieder Mondschaf und das Knie. Veel meer zoudt u ons verplichten met Piet Wester z'n gedichten. Díe bieden tenminste vergezichten.…

Wandelaar, je bent hier verkeerd. Ik ben niet begraven maar gecremeerd.…

ik wil alles ik krijg alles ik wil weinig ik krijg niks 2 verschilende levens op dezelfde bodem…

Uit het kerkje klinkt een graduale ver gedragen over het veld. Zie daar toch die geploegde akker, glinsterend de vette klei, in elke voor nu wakker, wachtend op het volgend jaargetij. In het hoek - ineengedoken - drukt een patrijs zich bangelijk neer. Daarnaast een trotse reiger poserend als 'n rijzig heer. En aan de rand van zijn land…

"Je moet die zorg van je afzetten!" sprak de zuster streng tot mij nou, dat hielp ik kreeg er nog een zorg bij!…

Zijn rug gekromd als 'n gespannen boog zijn zweet gemengd met speeksel druipend van z'n lijf, wat was het heet! Met open mond en pap in de benen bedreef hij zijn liefde voor allemans schandaal kreunend en steunend, op zijn armen leunend, keek hij omhoog en dacht: "Waar is m'n bed!" maar wilde toch de eerste zijn boven op de Tourmalet…

Stil schuift de schemer over de akker scheert de dag zich van het veld, valt toch nog plots het duister schraagt de einder het donker end. Lijkt de natuur zo doods, zonder luister, glimpt het sneeuwdek nog enig licht die volkomen rust is echter schijn want in de aarde wacht het zaad op de nieuwe dageraad....…

Het staat vandaag in de gazet, 'n 'Ollandse nog wel! Daar is toch het gedrukte woord -net als moeders wil- immers altijd dwingend wet? Gaat het over moord of een nieuwe voetbalrel? Oh, nee, het handelt om een pil die de 'goede zin' vergroten zou zowel 's zomers in de hitte, als 's winters bij bittere kou. Heel 'Olland slikt nu…

De herfst valt in, Mistnevels ontsieren het land En regen bedroeft mij. Ik kijk uit het raam En zie tomeloze somberheid. De kilheid bevangt me tot het bot. Ik loop buiten en lopenderwijs Dwalen mijn gedachten af naar zomerse streken Waar de druiven rijpen En honing vloeit. Ik keer terug in de realiteit En de sleur grijpt me bij de keel…

Vir Salmon de Jager. Ek het jou vlerke gemaak, jou gekalibreer, jou die ruimte beloof, maar toe jy die lug vat, het ek gehuil omdat jy kan vlieg, omdat jy my nie nodig het nie, omdat jou vlerke jou eie is. Wees genadig, seblief, vlieg naby, maak soos die duiwe: sirkel net, dryf net, los die ruimte, los die pad, kom net huis toe,…

Pan, tot de rand gepompt water, een anker, zanger van butsen sist op geblakerde staven. Steken droog hout in de stapel, brengen de koude tot kook, vatten smoezelig weefsel, zij tillen het bijna ontilbare op. Rennen dan rond met wat ziedt, roepen woest van gevaarlijk plezier. En de vrouwen, de jonge, van blozende benen, van stro in bruisende…

Stapt hij straks aan hand gedwee kleinkroost zijn pier af in banding? Wat knispert daar onder je voeten? Aarzelt hij dadelijk vreemd bij het los in hengsels hangend hek op inklinkend pad van rivierklei? Wat opent het wuivende bos? Beklimt hij stroomopwaarts bodem verliezende stuwwal? Aan mijn hand in zijn groeiende mantel stamelt…

Wij houden wij houden graag vallende vrienden gezelschap hun falend hun jasjes ontglippend gereedschap onderscheppen wij met een glimlach. Wij bouwen aan een toekomst zonder doden. Wij wrikken aan de pijlers van pest. Onze hartstocht geldt een leven zonder jou. Derhalve onze goedendags geslepen onze roestige carosserieën ontdeukt en stroman…

Laat mij je helpen in je strijd tegen de eenzaamheid…

het is moeilijk verder te leven als je het verlangen hebt gehad het allemaal op te willen geven een gedachte die aan je vrat maar met hulp van vele mensen ik geef toe ik kon het niet alleen heb ik nu vaak andere wensen mijn hart is niet meer van steen nu alle blaadjes zijn gevallen heb ik het "ergste" nu gehad? kijk, de knoppen staan…

Toen KNAAP mij de laatste maal knipte, Was hij aangedaan onder zijn werk. 'Wat wordt u al grijs!' sprak hij somber, 'Ik vrees, u studeert te sterk.' En JONGMANS, toen hij mij gistren De maat voor een pantalon nam, Keek van mijn magerheid zó op, Dat ik dacht, dat hem iets overkwam. Vater MULLER* ontzei me zijn tafel. Ze verliep anders helemaal…

Jantje was een echte rekel Die steeds zon op kattekwaad Aan de school had hij een hekel 't Liefste zwierf hij langs de straat Op een avond zag de deugniet Ergens bij een boerderij Hele bomen vol fijne peren Hij dacht dat is wat voor mij Jan keek eerst naar alle kanten Nee er was geen mens te zien Toen vlug in de boom geklomen Dat ging…

Hoor de regen slaat tegen de ruiten Van tikkel de tokkel de tak Hij trommelt op vensters en ruiten En tokkelt hierboven op dak Wat zullen de mussen nu koud zijn En bang zo in't donker alleen Ik zou vast een beetje benauwd zijn In zo'n nacht als de maan zelfs niet scheen. En de uilen die 's nachts altijd roepen Wat worden die beesten…

Wel menigmaal zei de melkboer des morgens tot haar meid: 'De stoep is weer nat'. Och, hij wist niet, dat er 's nachts op die stoep was geschreid. Nu, dat hij en de meid het niet wisten, dat was minder; - maar dat ZIJ er hoegenaamd niets van vermoedde. Dat was wel hard voor mij.…

Een winkelbediende uit Liende Vond dat hij te weinig verdiende Hij pikte een bedrag Maar z'n baas die het zag Ontsloeg hem en de beste man griende…

Een heel aardig meisje in Bagdad Lag met haar vriend in een hangmat Hij zei:"Ik hou van je zus." En gaf haar een kus Toen vroeg ze haar moeder: "Mam mag dat?"…

Er was eens een professor Die was ijselijk geleerd hij sprak wel twintig talen En er werd zelfs beweerd Dat hij wanneer hij boos was (Dat gebeurde voor en na) Zijn dove dienstmeid uitschold In vloeiend algebra Hij had wel duizend boeken Waar hij dagelijks in las Hij wist wie in 't jaar honderd In Japan mikado was Maar als hij ergens heen…

Vanuit de coulissen van de hemel strooit zij haar stralen over de aarde Zij verwarmt nog niet nog bleek is haar licht Licht zo oorverdovend stil en kleurloos bleek stil als het lied van de doven bleek als de schaduw van de dood Er zijn sporen van eeuwig lijden een heldere bestemming ontbreekt in het niemandsland tussen dood en leven tegendraads…

Een boertje uit het mooie Stavoren Had een knoop van z'n overall verloren Hij snelde naar huis Maar de vrouw was niet thuis Nu draagt hij hem achterstevoren!…