Alle inzendingen van Pieter

Autokou-kleumend 's morgens vroeg ongeschoren, schoenen slecht geknoopt zoon enthousiast teveel….te genoeg. Vaders elan iets minder dan gehoopt Afgereisd naar kleedkamers ver bibb´rende ouders voor de deur Kousgezakt, hemd uit broek, de voetbalster. kantinekoffie gore plasticbeker-geur Renjuichend, gretig, richting veld elftallig opgesteld…

IJSREUZACHTIG Knetterend verloren in de ijzige kou Kopduwend tegen de grille wind Welke reus ik ook spelen wou Ik blijf slechts een 7 jarig mensenkind Toch,… heldvoelend en hart overvol want… stoer als viking, sterk als beer Haar gouden haren roodbemutst met wol Haar blauwe ogen als…

Mag ik jouw klok zijn? Gewoon in je kamer staan met mijn rug tegen de muur. En wil je het weten dan zeg ik het juiste uur. Ook al sta ik daar stil, ik zal voor altijd lopen, want door jouw liefde aan mij gezonden, blijf ik voorgoed opgewonden.…

Kleine noppen op het groene veld. Een voetbal die wel weg zou willen, maar heel zielig zit bekneld tussen de beentjes van de F-pupillen. Ineens springt hij weg als een dier in nood en rolt zomaar in het doel. O, wat is de vreugde groot. Kleine noppen tikken zachtjes; modder valt van voetbalschoen. Dampend kinderlijfje zingt: 'We worden…

Honkbal is mijn favoriete sport. Jarenlang was ik korte stop. Als slagman kwam ik iets tekort, mijn verreveldwerk was een flop. We kregen eens een nieuwe trainer, werkte met Amerikaans talent. Van oorsprong was hij een Wener, beslist een heel geschikte vent. Aan het einde van mijn loopbaan, zeg maar in mijn honkbalherfst, keek hij me zeer…

Er is geen erger ziekte dan de haat die als een muur tussen de mensen staat. Breek die muur af steen voor steen, sla de handen voorgoed ineen. Heiden, moslim, christen, jood bedreig elkaar niet met de dood. Neem het enig juiste besluit wens of bid die haat de wereld uit!…

De os en de ezel, de schapen vooral, zij stonden te kijken zo stil in de stal. Zij hadden geen idee van oorlog en strijd. Met alleen dieren op aarde was er vrede… altijd!…

Ik lag terneergeslagen op mijn bed, hoorde het tikken van de klok. Ik had mijn verstand op nul gezet, luisterde naar het ruisen van je rok. Toen ik die ochtend wakker schrok, door jouw weggaan zeer ontzet, was mijn verdriet een ijzeren blok dat mij bijna had geplet. Nu is dat ijzer allang verroest, mijn leven een klein paradijs met kinderen…

Laatst sprak ik een bedelaar bij ons in de straat, vuile kleren, verwilderd haar. Hij gaf me een goede raad. 'Als je ooit eindigt in de goot, zoals met mij is gebeurd en je honger is zo groot, dat je maag om eten zeurt. Vermijd dan de laan waar de rijke leeft, ga naar de streek waar de boeren wonen. Terwijl een boer je vaak spek en bonen…

Het vlooientheater is verdwenen van de kermis. Maar Kubiko, een watervlo uit een vijver in Hoenderloo kreeg een grandioos idee. Hij dacht, hupsakee, ik begin hier onder water een watervlooientheater met internationaal vermaak. Uit Holland komt het vlootje Sjaak, dat als enige van ons landje een brasem laat eten uit zijn handje. Uit Rusland…

Onder mijn bed is een plekje te huur. Je kunt er fijn wonen, het is heus niet duur. Kom maar kabouter, elfje of fee. Maak er een huisje, neem je meubeltjes mee. De prijs die je moet betalen, is dat je de griezel verjaagt, die daar elke nacht ligt en mij altijd zo plaagt. Kom toch klein volkje, ik hoop dat je me redt, dan krijg je van mij…

Een breekbaar mannetje van de Herengracht is met een ambulance naar huis gebracht. Hij stortte in op zijn werk. Ach ja, hij was niet al te sterk. Broeders droegen hem kapot naar binnen. eerst zijn voeten om mee te beginnen. Toen een korf met knieën en handen en een bakje vol vingers en tanden. Onderbenen, bovenbenen, een jampot met tien…

Aan een zwijgzaam viswijf te Hoorn vroeg een visliefhebber vol toorn: 'Wat is er nu mis, verkoop je geen vis?' Nee, want ze was haar tong verloren.…

Geachte lezer, heeft u al een Komrijbewijs? Het is bijzonder handig als u op reis gaat door het literaire landschap van het geniale Komrij-heerschap. Met het Komrijbewijs, dat is bewezen, bent u in staat zijn werk goed te lezen. Schrijf u in voor vijftig lessen. Ik geef ze bij mij thuis na zessen. Deze unieke cursus is niet duur, hij kost maar…

Er is een zwerver gevonden zomaar ergens in een straat. Hij liep er op blote voeten in een vreemd uitziend gewaad. Donkerbruin waren zijn ogen, oosterse trekken en een baard. Wonden aan armen en benen, doch uiterlijk kalm en bedaard. Broeders van het leger des heils hebben hem netjes opgevangen. Hem van zijn rare goed ontdaan en het door…

wat maakt het ons uit of ook het stof tot stof vergaat? wij zijn de douche-generatie, ordelijke gel-gebruikers, wij laten niets aan het toeval over. wij shockeren de pillenslikkers van de bestbeprijsde kwis. wij houden van de doofpot der sterren en kometen. wij zijn allergies voor knarsende sloten want wij roesten niet. wij spreken graag…

'Zo koud, zo koud'. Mijn vader sprak met hese stem en legde zijn handen op de hare. Alsof hij warmte wilde stralen in het dode lichaam dat zijn zonen baarde. Haar als uit steen gehouwen hoofd nu stil. Het grijze haar gekamd. Ogen dicht en oude handen, met blauwe nagels nu, na vijfentachtig jaar verkrampt. 'Waar zou ze zijn?' vroeg…

ze deed daar zo heel gewoontjes over, alsof er nooit een woord was gezegd. Alsof het eeuwig leuk zou blijven. Ik had haar niets in de weg gelegd. Ooit sierde haar die jeugdige lach, Ondertussen weggekwijnd onder druk. Haar ogen die geen tranen meer lieten. Ze droomde verder van liefde en geluk. Ze stond daar zo heel gewoontjes te wezen,…

De sprakeloze schoonheid van jouw kust bedwelmt mij Laat me geen rust Oh mocht ik stranden op jouw strand Mijn vormen drukken in jouw zand Mijn warmte voelen in jouw hand Verdrinken in je peilloos blauwe ogen Ontstijgen aan het heden jouw knisperend pad betreden Het is mij niet gegeven De feiten van het leven onthouden mij…

De regen valt als koude tranen op de ruit. Achter het stuur zit zij, wat in elkaar gedoken. De wolken huilen al. Haar tranen zijn hun buit. Een hete haat is juist in haar ontloken. Zij is paraat, het besluit is nu genomen. De hete haat verkoelt en wordt als schrapend ijs. Glashelder is haar geest. Haar eer is haar ontnomen. Ze heeft zich sterk…

Ik dacht je hier nog aan te treffen. Je bent al weg, ik had het kunnen weten. Toch ben ik weer gekomen, de zwakke schakel in jouw keten. Hoe kan ik jou vergeten? Je frisse lach, met werkelijk gevoel en altijd wetend wat ik nou echt bedoel. Na jaren van verdraagzaamheid en medelijden ben je niet hier. Je stappen zijn gezet. Nu lig je bij…

Van geluk bijna dronken, blind. Muziek als van violen door wilde haren. Hun lach als klarinetten in de wind. Wolken weerkaatsen de muziek. Glanzende spaken als harpsnaren draaien rond en rond tot bijna ziek. Een vogel vliegt voorbij hoog in de lucht. Weet direkt al de finale. Maar kijkt vooruit en blijft de eerste van de vlucht. De…

metafoor uit het ongerijmde woorden op een leeg blad een niet brandend licht majesteit der angst onverwachte zekerheid laatste slaapliedje plaats ruimen voor nieuw leven einde van het sterven…

Leven dat is naar een schouwspel staan kijken, vaker nog speelt men in dat schouwspel zelf mee. Grijnzende veinzen: het grote gemis, hoe diep wel geraakt en hoe erg dat het is. 't Is komen met zwier en ziehier mijn ellende. 't Is hinkende klagen hoe zeer dat het doet. Leven is spelen: het is om te lachen, zelfs als 't zo beroerd…

Ik snijd in dit ivoor de glimlach van een bruid en een prauw om mee te varen en een schouder waaraan ik slaap, en een hand die stil wordt als maanlicht in de witte schilfers ivoor, en een oog, en een mond, en een oor, en een voet voor de dans in het maanlicht in de witte schilfers ivoor.…

Negen maanden groeide jij in mijn buik. Negen maanden keken wij naar je uit. Nu ben je hier, het is een wonder. Je bent zo mooi en zacht, echt bijzonder. Kijkend naar je in je wiegje, zo klein. Zijn we Hem dankbaar dat je ons kindje mag zijn.…

hey lief meisje daar met je ogen zo groot in de spiegel kijkend doodstil en verslagen alle pijn ontwijkend. geef me die glimlach laat me die trots zien zo diep vanbinnen. toon me de schoonheid van ooit tevoren. maak van je hart een bloem en bloei open nu de lente komt. warmte en licht, niet in de spiegel te zien, geven je de glans van…

je lippen, van helder-roze tot vurig rood, raken de mijne, verrimpeld en verdroogd. het kindse druipt langs je ogen en manen, als krullen in wolken en op satijnen lakens liggen oud en nieuw intiem in elkaar geweven. emoties dartelen van geest tot geest en de mist wordt kleurrijk door de ochtendzon. jaren zijn vervlogen, maar sensualiteit…

Want brandt het vuur mijn liefste immers niet alleen voor jou? Ik weet het, vuur verkoolt en laat geen vormen heel; maar wat dan rest is zuiv're as en als daaruit de vogel Phoenix vliegen kon zouden wij dan niet onze eigen vleugels maken?…

Laat ons zijn twee vlinders, als de wereld ligt te rusten. Laat ons bevliegen het wonder van elkaar in Amor's slaap te wiegen. Laat me zijn je liefde voor de nacht, als de dag niet weet dat wij elkander kusten.…