inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 11.478):

Het lot

Ik lag terneergeslagen op mijn bed,
hoorde het tikken van de klok.
Ik had mijn verstand op nul gezet,
luisterde naar het ruisen van je rok.

Toen ik die ochtend wakker schrok,
door jouw weggaan zeer ontzet,
was mijn verdriet een ijzeren blok
dat mij bijna had geplet.

Nu is dat ijzer allang verroest,
mijn leven een klein paradijs
met kinderen en lieve vrouw.

Ik denk dat het zo wezen moest
dat jij vertrok op die vreemde reis
waarvan je nooit weerom komen zou.

Schrijver: Pieter Feller, 17 december 2004


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 944

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)