Alle inzendingen van Ralameimaar

Als Gandi stond hij daar zomaar en zij als veel jonger dit keer met haar blonde haar Hij druk in de weer in korte lendendoek We konden kiezen nog uit kamers en zagen hen vanuit het kantelraam zitten in de zon aan de kolossale houten tafel saam Éénmaal ook bij hen, druppelden de mensen binnen veel man en enk'le vrouw 't Programma werd…

In de kerk viel licht op het hoofd van je geliefde en omkranste het en dat van je dochters Je kist stond in de lengte voor hun voeten Jouw koor zong zuiver Je dochter sprak over je warme handen, dat die er altijd waren, troostten Het donkere hout en geur van de oude kerk, de in zwart geklede begrafenisondernemers omlijstten de dienst…

Misschien heb ik zoveel verhalen beluisterd, van de zijkant meebeleefd, en ook zelf beleefd dat ik mij heb willen oefenen dat verhaal bij iemand, bij ons naar het nulpunt te brengen Verlost van die interpreteringen Het waterige deel tot trilling, te resetten En dat mensen daar ook om komen vragen Zo nu en dan…

Teruggaan naar de plek waar ik geboren Daar me op verheugen van tevoren Zon duingeur, geel en distel Vogelfluit, strandslag zuid Waar ben je? Terwijl twee keer eerder iemand voor jou aangezien En dan jij echt, een hartelijk Langs de vloedlijn, langs de kleintjes, tederheid van jonge moeders ook van hen een lach Een meeuw die…

Jarig worden Scenario schetsen Wie komt, wie wil ik? Uitnodigen, of kijken wat gebeurt? Taart zelf maken, hoeveel? Raw food? Gelatine en kefir om cheesecakeachtig? Bakken en lekkere geur? Of kopen, eindelijk een keer? Alleen vrouwen?… ook zwager, broer, zoon, vriend Thuis eten of in 't restaurant? Binnen of buiten zitten? Oude tuinstoelen…

We liepen in de bossen En bij een heuvel waar één klaproos tussen een zee van koolzaad, ging het over de dood en het voorvoelen ervan: lang geleden, op haar verjaardag stortte haar geliefde van een berg 't ging ook over Thomas Moore en zijn boek: de magie van het dagelijkse leven We deden nog een boodschap en voor de winkel sprak ons…

Er zit altijd een man van steen in tuin met soms een kat op zijn kruin een zwarte, rode of heel harige die ook zijn staart drapeert om zijn hals als ware 't mans baard. Ik maak een foto, toon deze aan dochter, maakster ooit en aan mijn zoon of zus om inkijk in mijn uitzicht en hoe rijk bloemen rondom bloeien, boven hem appels groeien…

Van de caravan en wij die daarin hoe vreemd, maar ook hoe knus de pap die je maakt, de bloesjes die ik maar zoeken blijf, die had ik toch meegenomen? van het geblaat achter de strook bomen van de wadden, de wijdte de oplichtende zandvlakte in de verte de vele vogels, de vuurtorens de oude huisjes met bloeiends op de stoep de verschillende…

Hoe die twee op de boot Hoe ik met die twee op de boot Hoe we samen in het schuitje zaten En hoe we daarna tussen vogelgefluit en geluid Hoe een zee geel om ons heen Hoe we langs 't strand in de stilte Geen kip en geen kraai en geen kwal Hoe we dan later weer in hetzelfde schuitje zaten…

Dit is mijn huis en tuin, mijn stad, mijn land, mijn man, mijn kind, mijn vader, die held’re ster zo ver, die schijnt op mijn verstand, mijn ader. Maar van wie de lucht, die zich met bloed verbindt, van wie de kracht die zich in ‘t lijf bevindt, van wie de woorden uit mijn mond, van wie het helen van een wond? van wie het koren op de akkers…

't Ging over veel: Onrust in jezelf zonen en dochters die niet veel familie hebben tegenwoordig, loslaten Over psychologen Over beleven en doorleven Vriendinnen en vrienden Over het huwelijk hoe ouderwets Over een moeder een zus en vroegere buren, over ouderworden ging het En facetimen Ja! Dat moesten we doen Maar nee, dan net zag ik er…

Zo blij dat ik niet meer hoef Gisteren nog gespeeld met 't idee naar de zwarte Zee waar 'k mijn ex, kelner en student ontmoette in een restaurant, we daarna op strand, in zijn barak, hoe hij naar 't vliegveld mee wou gaan, toen ik terug met de Nederlanders, hij met zijn lange bakkebaarden achterbleef Even wilde ik die zee zien weer,…

Hij zei: je hebt het mooiste plaatje op je deur! Bravo! Een tanige Balkanees Een jonge man die er breed grijnzend een foto van maakte 'voor mijn vriendin' zei hij (Hoewel de tekst zo eenvoudig: In dit huis houden we geen afstand Dragen we geen mondkapjes. Mag geknuffeld Vertrouwen we op ons immuunsysteem Met een rood hart erboven) Iemand,…

Er is altijd wel iemand die met een apparaat op zondag of op pasen. Hebben we doordeweeks de bladblazers gehad, de vuilnisophaal, de kolossale afvalcontainervrachtwagen voor plastic, de vrachtwagens met rolkarretjes om de supermarkt te bevoorraden, denkt op een vrije dag meestal ergens een buur wel: wat is het stil laat ik eens wat…

En toen kwamen we ergens vandaan en reden op rotondes, over snelwegen, in drukke curven, op inhaalstroken, zagen we iedereen op iedereen anticiperen in het verkeer En al manoeuvrerend achter het stuur zei hij: Heel vroeger gingen de mannen samen op jacht, leefden we in gemeenschappen bij elkaar, de vrouwen zorgden voor eten en de kinderen…

In je arm een bak narcis (Een wauw!!! een 'k hou van jou!') maar, een dankjekus op beider wang, plots plaats gemaakt voor al dat geel Na de thee naar 't haventje overzagen we op het talud het stille water en de blauwe lucht Varend leek 't water wijder, opener na zolang zoveel dicht en keken w' onze ogen uit, aten wat uit onze tas 't Was…

'k Las hem 't gedicht Leermeesters voor, waarin ook hij voorkwam Toen keek hij even in mijn tuintje Zag het vogelhuisje hangen, Heb je 't schoongemaakt, vroeg hij Nee. Doen, zei hij, anders komt er niemand Nadat hij weg was haalde ik 't eraf, 'k probeerde 't te openen. Eerst zoemde er een hommel uit, 't Was verder volgepropt met zacht…

Wat is je land meer dan een stuk grond, waarop je ouders woonden en jij er geboren. Mijn platte land van sloten, rivieren, van weilanden, rijen bomen, van een kust en van duin, van zeilboten. Waarin nu zoveel andere mensen komen wonen die zich hier langzaam nestelen, hun kinderen over 'mijn' land praten die elke zomer naar het land van…

Wat opborrelt, door een droom? Een zien van een handschrift, dat aan een ander doet denken, lang terug, naar een communicatie, die niet meer, dat terug verlangen Gewoon door het zien van een handschrift en dan wat daarna opborrelt andere handschriften, meer verlangens Als diepe putten zijn we met veel opborrelends Zulke oude dingen…

Twee vogels, ganzen? vlogen op, voor de rietkraag De ene ver voor, de ander gehaast erachteraan Dan samen, blij, leek het Wij op een bankje, aten brood, dronken wat Onverteerd verleden lag stil op de maag De hemel staalblauw weerkaatstend in sloten Mooi hè, zei ik. Ja zei je…

Ze vroeg of ik een westerse leermeester had Ik dacht en zei: ja hier, gewoon dichtbij Een vriendin die wat evenwichtigsstoornisen heeft zoals ik, maar die altijd over Krishna begint En één die me covid wenste, later corrigeerde met een ervaring van covid En die twee vriendinnen, voor wie ik weggevallen ben, omdat ze een man vonden Een…

Klanken van oeroude tijden, verre landen hoge bergen nu bij ons Zo oud, van zover om mij dichtbij mezelf in het nu te brengen…

Misschien zeg je ik doe er niets aan. Maar ik zeg je, doe er iets aan! Maakt niet uit wat misschien in een bad of achter een zakje patat, met z'n twee, heel gedwee en verstild of eindelijk wild, met zijn drie, of z'n vier, met zijn allen, 't gaat niet om de getallen En als je alleen, slecht ter been, dan nog geen geween, bedenk in plaats…

Waarom ik soort zenuw en achtig, wist ik niet, want we zouden gewoon wandelen Toch, ongevraagd deed je je jas uit, ging op de bank Ja, ...'k schonk dan maar thee in Een lopen daarna, ja waarna? Gewoon hier! En we liepen over bruggen, langs water, een bos en een pad en ik zag je een ree naderen Waarschuwde om stil, wij allebei Zo…

Jong en lenig stapte j' uit de auto Je zag er zo goed uit dat ik me oud We gingen meteen weg naar 't atelier, waar twee vriendinnen je bevroegen. Jou liever in geheim omhuld, kapte 'k af en wandelden we naar 't kanaal, kwamen mensen tegen, groetten Thuis mediteerden we op de bank Stil en krachtig was het aten daarna wat, praatten…

Hoe je blij kunt zijn om niets Natuurlijk is 't wel iets maar wat? Want anders had ook iedereen wel dat en waren er geen gedeprimeerden, zwaarmoedigen Geen moorden, verwoedigden, bebloedigden. Blijdschap komt uit vuur, verlangen dat zo nu en dan beantwoord, of altijd Alleen soms niet te zien door te dikke bril door te vermoeid…

Ik miste je al een héle tijd Iemand met wie ik van gedachten Met wie ik kan lopen En toen je kwam mistte het We zagen de bruggen bijna pas als we eronder We liepen langs zendmasten Langs bomen Langs plastic zakken voor vissers afval Soms wisten we niet waar we liepen Maar er waren snelwegen waarlangs, kanalen Niets was duidelijk Maar 't…

Ze waren bezig met de grond om die netjes met meditatiekussens in een rond Een blij omhelzen was er En lekkernijen uitgestald ' k Had er nu zin in al De sarongs werden omgedaan Een houtkachel waaruit het gloeide We mochten zijn 't kindeke dat gestreeld, bewonderd, 'k bloeide Dan herders en de schapen, die andere schapen zochten…

Wanneer je als ongevaccineerde iemand, die na twee vaccinaties covid krijgt, helpt en bijstaat, aan durft te raken word je beboet met tien dagen quarantaine.…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…