Alle inzendingen van Ralameimaar

'k Had eerst mooie zinnen in mijn meditatie Die gingen over overkill van kwal in zee, maar alle vissen zeiden: nee! Ook ons domein is het! En onder water zwom mijn denkgesnater naar 't paleis van Vree dat we gisteren bezochten, de pluche treden en kleden, de zalen, stoelen met hun wapenvlag 'k zocht alweer de Macedonische maar die…

Met jou naar de film waarover in alle media Een zaal vol jong volk en popcorn Om 't verhaal te begrijpen werd er veel gesproken Ideeën van wetenschappers spelend met levens Cijfers, getallen op borden, 'k Wist niets van 't vuil politiek spel En al helemaal niet waarom in Japan de bom ontploffen moest Veel knallen, gedreun Hoe…

Ik dacht over de naam van ridderspoor terwijl ik naar buiten keek, het regende en 'k een mager katje oversteken zag, het dan vlug beschutting onder auto zocht. Terwijl 't in mijn hoofd speelde, dat ik als ridder, goed voor een spoor zorgen moet. Of waren jullie het juist die me ridderlijk op 't goeie spoor brengen, met deze plant, die…

Ik wacht, zittend voor twee kooitjes waarin twee beeldjes gevangen zitten. Terwijl ik voorbijgangers bekijk. Jij dan onhoorbaar naast me komt zitten en 'k, onverstoorbaar lijk, 'k mijn hoofd op je schouder vlij, mijn arm om je rug Zullen we wat op strand gaan liggen, vraag je Zoals jij dan ligt met je hoofd op mijn buik, 'k jou…

We hadden het over het-in-leven-zijn Dat ik dat ieder jaar moest melden Hij mailde me terug Dat 'k me gelukkig niet ter plekke tonen hoefde Onmiddellijk kreeg ik zin hem te vragen er samen heen te gaan Te wandelen aan de kades, waar ik woonde tonen, de Salève die we beklommen in de middagpauze, de Mont Blanc aan de horizon in de late zon,…

Ik dank mijn ogen dat ze me steeds willen laten zien Ik dank mijn spieren dat ze me doen bewegen Mijn hart dank ik dat het zo lang maar klopt Mijn brein dank ik dat ik denken kan en danken Mijn handen dank ik, dat ondanks ze veel genomen, ook ontvangen kunnen, geven, strelen Ik dank het ademen dat me verbindt met lucht, daarmee…

Aan alle vaders die vader werden zonder te weten wat dat was precies dan plots vader zijn Het kindje in hun armen vermenging zien Oog in oog, elkaar vragend zoekend verbazend, hoe mooi, perfect. Dan een zorgen voor zoiets zo afhankelijks een zoeken naar het juiste een aantal jaar een leven lang…

Oude man met hond aan riem, en riem rond mond Ik vroeg, waarom die riem rond mond? omdat hij sterk trekt, soms mijn hond We kunnen honden danken, zei ik: Ze laten ons lopen Hij zei: We kunnen veel bedenken waarvoor we ze zouden danken Gisteren was hij jarig, negen geworden Moeder zwaan en donzigs dichtbij Vier halsjes staken plots…

We hadden in 't gras gelegen, elkaars handen, rug en huid gevoeld En nu op weg.. ja waarnaar Op fietspad tussen struikgewas liep je voorop met flinke pas, keek naar 't asfalt, gras de pollen en de kuilen Terwijl ik weer verten watertjes zag, paarse stekeligheden, groot en ruim hoefblad, vogeltjes hoorde, tussen rank riet. En jij…

Je denkt dat je een huilend kind hoort, kijkt uit het raam en je ziet een stoet kleine kinderen, daartussen ouders, juffen, vaders En ineens zie je de vermomming hoe die kinderen, klein, volwassenen zijn, nu in deze vorm.…

Of ik je een lichtje sturen kon: je was alleen die dag Ik wachtte op een pakje dus aan huis gekluisterd, stak kaarsje aan en dacht aan jou Pakje kwam, kon ik boodschap doen Plukte sneeuwbal en paars kruid en ging toen ook naar jou Jij zo blij In stilte zaten wij Maar elke keer als ik je zie ervaar ik 't licht in jou, in die besloten…

Aan mijn oude waslijnen in de tuin, schoongemaakt en aan de oude knijpers, ook schoongemaakt zolang ze willen dragen hang ik met mijn lijf, dat ik regelmatig schoonmaak zolang het mij wil dragen de was weer buiten…

Ik zou die dag naar de crematie Nam trein, te voet naar uitvaart plek, langs molen, vaart, het centrum, park, een stem zei uit mijn hand, hoe 'k lopen moest, hoe gek en eenmaal daar zag 'k mijn familie, en vrienden van mijn broer en zoons Er was een zaal en banken, de kist vooraan vol bloem, een foto op het scherm van schoonzus gesluierd…

De vlinders in ons leven die blijde fladderen zijn seinen van gene zijde om ons te danken voor alles wat we geven. Het is zoveel om hier te zijn beschreven Soms blijven dingen kleven of lijken met ons verweven En elke dag opnieuw een dag om jezelf toch te vergeven…

Of ik mee kom wandelen Zij op scootmobiel, ik ernaast, achter of voor In park waar veel honden Naar elke hond, hoe lelijk, mooi, verzorgd of onverzorgd, steekt zij onbevreesd de hand, aait, spreekt hen vriend'lijk aan, dan de bazen Zullen we bij dat bankje zitten gaan? Afval ligt er Ziet zelfs de plastic zak waar ooit alles uit vandaan…

Veel wormen vanmorgen Iemand met arm steunend in kruk ik los, een verre jogger Zwaan, nek omdraaiend om zich van iets te ontdoen Meerkoetjes Van groot hoefblad de roze hoofdjes De netelige brandnetel weer genesteld en zurige zuring springende knoppen aan takken Geelgroen hing gewillig de wilg De wind blies in mijn gezicht Dichtgevouwen…

Hij vroeg hoe lang we elkaar nu al kenden Onmiddellijk sprong ik op om hem het fotoalbum te laten zien van een land waar ik geweest was, hem daarvandaan mijn eerste emails had gestuurd. Ik liet de gebouwen, de musea, het eten, de oude mensen, de valleien, de rivieren en de glinstering op het water zien waartussen hij ook allemaal…

En ik schreef hem: Jij bent een anker Om even op adem M'n verhaal kwijt Welke storm er weer langs hoe hoog golven opspatten En ik meende het Hij had het over oortoestellen, hoe die niet voldeden maar ook een voordeel niet overal op in hoeven gaan…

Waar ben je nu? lijkt de merel te vragen van het dak of hoge tak wel tien keer per dag, alle zomerdagen soms roept hij dwingends, dominerends een haantje is hij dan maar plots weer teder 'k probeer zijn fluit te snappen wie hij in de verte hoort hem antwoordt, met liefde aan wil pappen hoe hij zijn riedel voltooit in stappen, verleidt…

'k Bekeek een Iraanse gemeenschap die afdalend langs ravijnen, dan weer klom, wild kolkend water overstak, springend van kei naar kei met etenswaar, knapzak, geweer, elkaar de hand reikend Toen werd er aangebeld twee getuigen van Jehova Hoe ik de toekomst van de wereld zag Als die sterke Iraanse vrouwen en mannen de westerse verzwakte…

Één: tandarts die kiesje maakt in de ruimte na getrokken kies Waardoor mijn mond niet vies armoedig kerkhof Twee: Mijn drie en twintig jarige fiat met emmertje water gewassen met wisser, matjes geklopt, want moest naar apk en zowaar ja, komt erdoor zomaar! Drie: Lieve klusjesman vindt bij kringloop sleutel om boren van mijn boormachien te wisselen…

Bevroren takken van struiken, zwarte kraai kijkt uit op dak van elektriciteitshuisje, een opvliegende meeuw, twee eenden achter een sluisje. Ik kwam vooral mezelf tegen hoe ik alles wilde onthouen, mijn lijf niet voelde alleen het schuren hoorde 'k van mouwen, geboeid hoe bomen een vrouwelijk geslacht nalaten, nadat ze gesnoeid ze spreiden…

Heden zag ik hoe twee zwanen spiegelend in 't blauwe water gleden Hoe madeliefjes met hun witte sprietjes zich ontdeden van de koude grond Hoe een onbekende uit een busje naar me zwaaide alsof we een verbond Hoe een vrouw haar mobiel uitliet en hond Hoe hij blij, opspringen wou naar mij en zij die hem nog net op tijd verbiedt, zich excuseert…

Heb nooit aan ellebogen gedaan beantwoordde geen elleboog- of vuistgroet Wel (h)echte omhelzingen: ze genazen angsten, bespaarden ziekten. En dat spaarde onnodig geprik, gedoe, na-en bijwerkingen Opnieuw is het weer mondkaploos Dat ieder blij en niemand boos Niet bang voor buurmans adem, lucht of kuchje Je niet op stang door olifant…

Een scheurkalender blaadje in de brievenbus met minuscuul handschrift dat er een leuk gedicht op staat, ik lezend terwijl hoofd nog vol van jou, je fantasie over tent, een vrouw, beha en bandjes, tepels, haar vent jij vragend of ik ook wel fantasie, nou, wel vertellend hoe 'k vroeger wachtte op iemand die niet kwam, wachtte aan bar…

Met rugzak en een tas liep ik tussen knal en plas Overdacht onze arme gemeente, maar waar 't vuurwerk rijk altijd Toen ik zo liep door de straten bedacht 'k: 'goddank geen granaten' En in de warme winkel waren de bloemen daar, waarvoor 'k kwam nog wat boodschappen gevonden in schappen die vol stonden En terug tussen knallen en…

Ik reisde meer dan vier uur Om een uur bij hen te zijn De volgende dag zat ik weer in trein en bus voor nog een jarige Toch was het doel niet het enige Ook de reis was het waard Zoveel gezichten, vergezichten, gekleurd blad Moeders die kinderen in en uit de trein Mensen die hun mobiels lazen Een pasgeboren baby in de kinderwagen jammerde…

Op het moment dat 'k je ontmoeten zou, belde zij, die heet als de ex van jou vragend hoe ze nu binnen komen moest met mijn huissleutel die haperde. Ik, die in 't donker bij de parkeerplaats stond, maar er niet binnenkon omdat afgezet, jij er niet parkeren kon. Haar telefoon haperde, steeds belde ze opnieuw En eindelijk, toen 'k…

Op mijn schuine dak moesten de zonnepanelen terug na het zetten van een nieuw dakraam Er kwam een stellage voor de deur Twee mannen, van wie er één gespierd en zwart klom naar boven de ander bleef beneden, gaf de panelen aan en instructies Ik hoorde roepen 'dakgoot' Dan nogmaals 'dak goot!' 'daakkggoot!' tien keer, Dan, 'weet je…

Wat je met kerst zegt… Fijne feestdagen Heil en zegen Gelukkig nieuwjaar Vrede Elk jaar Spaar me dit jaar Maar toch zeg ik met kerst: vrede is niet op z'n verst Het verlangen naar rust, gelukkig te leven is altijd gebleven als met ons verweven. Is er alom gevaar keer je naar binnen en daar vind je vrede, stopt er je rede, je…