Alle inzendingen van Remco Ekkers

Ik zal mijn dood niet zien in de laatste seconde als mijn lichaam neerblijft. Ik zal niet weten hoe kracht van het liggen naar het dromen wegdrijft. Ik zal niet zijn die ik was als de dood mij leegdroomt en tot de laatste leden stijft. Maar dit verwart mij het meest: het oog dat nu leest, zag nooit de hand die nu schrijft.…

Waar de zwaan zwemt met vier jongen over het kleine kratermeer Monticchio zweven de blauwe libellen Calopterix Virgo. Waar de vader zwaan de jongen bedreigt die aan komt rennen om te vissen vliegen rusteloos de blauwe libellen. Waar de vader van de jongen zijn zoon redt - angstig staat de jongen te wachten tot de hand op zijn schouder hem…

Vannacht kwam je na lang wachten naar me toe en je mond raakte de mijne. Je zei: ik ben terug, stofzilver stijgend In de lucht. Wat strooit dit uit? Dansend in brede vlagen. Was je daar ook? De hemel werd vol fakkels, maar langzaam Verdween je licht, sneller dan een komeet Boven de ijskoude bergen. Je blijft Mijn verlangen voeden, zo lang…

De hand die op de schouder ligt is mijn hand en ik vraag me af hoe lang hij daar al ligt en waarom. Als ik hem weghaal, herinner ik de man van de schouder aan mijn hand en hij zal vragen wat die daar deed. Als ik hem laat liggen, zal hij denken dat ik dat wil en misschien nog meer. Als de hand weg is denkt de man aan zijn aanwezigheid en…

Uit het duister schrijf ik je een brief, gesloten in mijn huis, mijn hand in het licht, peinzend over hoe het papier in jouw hand komt. Ik zie geen letters meer jouw beeld in mijn hoofd. Het geeft niet of je dit hoe lang je ernaar kijkt. Je hoeft niet te komen. Je bent er als adres.…

Zie, ik sta als een trillende snaar voor u Raak mij aan, kalmeer mijn beven. Bent u mijn god, ben ik uw schepsel Of ben ik de vrouw voor haar man De dichter voor zijn lezer? Is dit de bestemming, het doel van mijn zingen? Wij groeien apart samen in bewustzijn.…

Hoe zij verstilt tot glanzend water tussen randen groen na de reis onder bomen. Dood als persoonlijke vijand, vrouw als rivaal. Wat gaat hem de lente aan bij het lied van de aarde? Hij gaat neer in de ring nadat hij voor haar zong. Nu klinkt de stilte. Spiegel, omfloerste trom.…

Onder mijn biezen stoel praten ze de vriendinnen uit het verleden. Ik zit rechtop, mijn rug gesteund mijn arm op een leuning bij de schoorsteen, waarop de klok en spiegel: ik kijk voor me uit in mijn rechterhand een kelkje. Het is drie minuten over tien. het glaasje is al leeg de gaskachel brandt zachtjes. De stemmen suizen onder mijn stoel…

Twee paarden stonden tegenover elkaar. Het was lente en zomer tegelijk. Tegenover en naast elkaar lente en zomer tegelijk. Twee paarden met het hoofd tegen de hals van de ander. Verloren in de warmte van het andere lijf kijkend naar de horizon. Zo staan en het gras vergeten. ----------------------------------- uit: 'Haringen in de…

Er liep een meisje met een dooie hond aan een riem door het museum, zij sleepte hem de trap af langs de schilderijen over zijn wollen poten tilde hem soms op streelde zijn oren. Haar meedravende zus besteedde niet de minste aandacht aan de hond. ----------------------------------- uit: 'Van muis tot minaret', 1989.…

Twee paarden stonden tegenover elkaar. Het was lente en zomer tegelijk. Tegenover en naast elkaar lente en zomer tegelijk. Twee paarden met het hoofd tegen de hals van de ander. Verloren in de warmte van het andere lijf kijkend naar de horizon. Zo staan en het gras vergeten. ------------------- uit: 'Memo', Plint.…

Hoe ziet hij er uit? Strak. Hoe is-ie? Stoer, maar ook lief. Wat voor kleren draagt hij? Stoer, maar wel netjes. Hij heeft een strakke trui. Laatst belde hij. 'Hallo met Anjo.' 'Waarom bel je?' 'Zomaar, ik wou weten hoe het met mijn grote zus is.' Lief hé? Ik wil wat vaker bellen. Dat is toch wel belangrijk. Is hij al eens bij je…

Dat was goed van jou! Wat was goed van mij? Nou, wat je gedaan hebt! Wat heb ik dan gedaan? Ik heb het water afgezet Ik heb het gas onder de ketel Dichtgedraaid: was dat goed van mij? Is dat het enige wat mijn vader kan zeggen? Is dat het enige wat ik goed kan doen? Een knop omdraaien.…

Waar in de bibliotheek zij zat te lezen hoe woorden zich laten voegen en niet begreep hoe een ander moest lachen om de woorden van een dichteres en vroeg wat en hoe, waarom poëzie? Hij, verbaasd dat niet iedere lezer begreep waarom die woorden aandacht trekken door hun muziek en betekenis begon te begrijpen hoe klein de sekte was. Vele…