inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.826):

Brieven aan N. 9 t/m 16

9.
Je bouwt zorgvuldig aan een grote woede
terwijl hij het huis laat bouwen
je antwoordt alleen nog maar op vragen
over hoe een deur een venster
je gaat naar de dokter en vertelt
kort hoe onzeker hij was over je pijn
je zit bij de tandarts te wachten
tot je geholpen wordt aan zichtbaar bederf
je wijst hem af als hij je wil strelen
omdat je zijn tederheid niet kan vergeten
je kwetst hem omdat je zelf zo lang
vergeten bent, verwaarloosd, vergeten.

10.
Hij ging op weg om half twaalf, je hoorde
de auto op de kasseien en jij zat
te staren met je handen in je schoot
later trok je het bed uit de wand
je ging slapen en hoorde nog lang
auto's naderen die verder reden
toen hij terug kwam, had hij nog
twee uur om te slapen op de bank
's ochtends hield je het kind stil
en bracht hem koffie terwijl het bed
allang weer in de wand verdwenen was.

11.
Je kocht het boek zonder dat je het wist
bij de minnares van je man: gedichten
en zij pakte het met een glimlach, met liefde
in, wetend hoe mooi hij het zou vinden
keek ze je na toen je de deur uitging?
heeft ze zich toen teruggetrokken
uit schaamte, uit verdriet, omdat ze wist
dat zij ook eens zó uit een winkel zou lopen
haar geschenk onder haar arm, haar borsten
zwaar van verlangen, niet zo zwaar als de jouwe.

12.
Vandaag zag ik je letter, N, op een schilderij
van Gianni Dessi uit Rome. Hij schilderde
een lam zoals jij het ooit in je armen droeg
achter het huis dat nu weg is
zijn lam was opgebouwd uit figuratieve
resten, vlekken, boven de letter N
die zijn poten vormden, links en rechts
een vlammend angstig duister waartussen
het lam AG N US aarzelend en teder naar
voren kwam, met hangende oren,
bedreigd door AG en US langs het roomwitte pad
maar het ontkwam naar voren.

13.
Iemand werd wakker met de woorden:
'Hij dacht voortdurend aan te vroeg
en dood geboren'. Dat mag niet gebeuren
N, jouw kind moet leven zoals kinderen
uit de Sahel dik en rond geboren worden
terwijl hun moeder uitgeput en nauwelijks
zogen kan; wreed en schoon is het leven
dat zich klaar maakt om in ons huis
te wonen, onze kinderen
ze maken dezelfde fouten of andere
ze gaan gebukt onder ons verleden
maar ze zullen rechtop staan
en de liefde begroeten als een wonder.

14.
Door de beregende ramen van de caravan
zag ik je buiten lopen: drie beelden
donkere toverlantaarnplaatjes van zuster
Ursula in een getekende werkelijkheid
welke vlinders zocht je in het duister
te ontlopen? in drie beelden stilgezet
fasen in een proces naar een voorspelbaar einde
alleen die ene vlinder neem je altijd mee
je hebt hem gevangen tot de metamorfose
waar hij zelf het leven leven moet
waar hij van je weg vlindert
jou achterlatend met je bittere honing.

15.
Je zegt dat je het mooiste kind
van de wereld hebt gekregen
je lacht er niet eens verontschuldigend bij
je vindt hem schandalig mooi: moeder-
liefde is nergens mee te vergelijken
je legt je zoon in de wieg naast de kolenkachel
die weer terug is in het nieuwe huis
je vertelt hoe onbegrijpelijk je het vond
toen een zuster jouw kind wegdroeg
twee meter van je bed, je gaat bij je zoon zitten
ik mag hem even in mijn armen nemen
hij nam geen deel aan onze emotie
keek zonder verleden naar ons op.

16.
Je bent te dichtbij gekomen
ik heb lang met mijn brief gewacht
langer dan je lief was. hoe laat ik je los?
nog steeds denk ik aan je, hoe je beweegt
nu in het nieuwe huis met je zoon
zie ik je lopen, je laat hem niet meer los
heeft hij me van jou bevrijd
hij maakt zich straks al van je los
je blijft alleen met sentimentele onzin:
'een kind is altijd een bewijs van vreugde
en trouw' staat op één van de kaarten.

Schrijver: Remco Ekkers
Inzender: Els van Dinteren, 8 april 2019


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 6.580

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)