Alle inzendingen over algemeen

kaas op een plank rijpt met de jaren samen met smaak, textuur en aroma rijp op de bomen en in 't gras een feeërieke wereld tot de dooi inzet banaan, appel, abrikoos favoriet gerijpt fruit ingevroren, gedroogd of vers gezond natuurlijk snoepgoed iets nieuws beginnen de tijd is rijp plannen vorm geven stap voor stap tot wasdom…

het achtergelaten spoor blijft roerloos liggen afwendbaar maar voorlopig toegankelijk tussen napalmbomen en andere imperfecties tot woord, brood om aan te spreken voor als honger definitief gebeurtenis is er vormt zich eiwit verstrengeld en vergrendeld niets is genoeg waar levenslicht begint en tunnelangst eindigt hoe het serieus…

Geven en nemen Presteren en ontvangen Plezier en droefenis Dapper en bang Eenheid en polarisatie Liefde en angst Blij en zwaarmoedig Hoop en wanhoop Gezond en ziek Licht en donker Liefhebben en haten Verlangen en afkeer Positief of negatief Het is lachen of huilen Ik hoop op veel lachrimpels En weinig tranen in 2025…

opgestaan druppelend plasje gedaan met de honden in het duister naar het park, over het kerkhof terug terwijl ik luister naar het betoog van doden die ik als kind allemaal heb gekend alpinopet klompvoet hazenlip zeehondenjager onkruidverdelger garnalenvissers zaad en kolenboer verkopers hoerenlopers melkboer groen en veeboeren alcoholist…

heb mijn wolk gedroomd die tot zee werd bevolen om bij nacht de branding in te tomen schuimkoppen met gezichten spatten als kleiwater tegen mijn laars, het duister is zwaar en de klokt tikt maar niet later het beddengoed is traag van slaap, ‘ k voel de toorts van de maan die zich past in de ventilatie van het raam ik luister en…

Ik basketbal Met een bowlingbal Op het dunste ijs Sinds de zondeval Vang me als ik val Vang me als val Vang me als ik val Ik stuiter Op een skippybal Door een Spijkerbedden showroom hal Vang me als ik val Vang me als val Vang me als ik val Ik ben een boomer Op het schoolfeestbal Waar ik handtastelijk De sfeer verknal Vang…

We tellen af naar het jaar 2025. Nog enkele dagen te gaan en dan plots in een fractie van een seconde is er weer een jaar voorbij. Het nieuwe jaar is aangebroken. En velen zullen hun leven voortzetten zoals het was en anderen slaan nieuwe paden in. Met weinig zekerheden maar met een hang naar avontuur. En met discipline zullen ze hun doel…

we baadden in kolossaal water zij gaven ons namen er waren nog geen luchtspiegelingen geen buren, geen besef van gisteren of vandaag, van het kloppend huis, dat ons lijf belichaamt, ons zicht op zaken, dat geest bezielt we traden in voetsporen weken van zijde, verlieten de buurt van brandgangen we voelden ons enkelmuurs omringd…

ingezwachteld, van kleur ontdaan ligt daar het dal van duizend gedachten herwonnen en ontgonnen is dit het terrein dat geschiedenis prijsgaf in vroegtalig onderhoud, genetisch vertakt, tot straatlengten verheven het is nog vroeg binnen brandgrenzen we blijven hier niet in hangen wervelend van verlangen vroeg of laat naar een uithoek…

hoe keren we in onszelf, met regelmaat binnenstedelijk te verschansen veilig in beton gegoten ommuurd, geestgerijpt met voorbestemde afdronk het vonnis vellen gelijk lotgevallen bomen daarmee schuld wijzen alpha en omega vinden een bok laten zondigen teneinde door te schemeren…

ik wandel in mezelf een stukje mee en verdwaal tussen wortels en geboorte in dit uitbundig buitengebied is het pad meegaand maar zompig er ligt een steen om zich aan te stoten te bezeren aan verwondering over paarden in de wei, gevangen door zwak intredend ongenoegen maakt dit prikkelbaar, zijn het de haastige pijlen, gepatineerd…

ik spaar mijn slaap in een beslag van dromen tot de nacht mij toedekt en me laat rusten in zijn schaduw zijn duistere blik is slechts een vermomming, in wezen is het een gewone dag die aan het eind een gordijn langs de zon schuift nimmer is het wonder van plezier ingedaald, achter de luiken die aan het halfrond mijn ogen deppen…

ja, ik verloor gisteren in vandaag toen mijn zicht de wilgentakken robuust zag dansen op de wind opeens herinnerde ik me morgen, de dag die als een decadente verschijning niets meer dan iets akeliger verscheen aan mijn driftige geest, nog moest komen verloren in tijd, het gezoek dendert door, terwijl er nimmer iets herfstiger door het…

menselijke gevoelens lijken op stenen die gegooid worden in het meer ze komen daarin stuiterend neer en veroorzaken steeds groter wordende kringen die de kern beschermend omringen de grootste kring is voor iedereen de kleinste kring toon je aan niet één je wilt de kern beschermen je diepste voelen je diepste kermen behoren…

een oud kunstgebit oud, maar wel heel erg vrolijk het danst in haar mond…

zij houdt van modern hij luistert liever naar klassiek zij zijn dol op country wij willen graag dansmuziek   hij houdt veel van sport en zij leest erg graag hij doet alles heel snel maar zij is wat traag   zij houden van reizen het liefst ver van huis wij blijven het liefste gewoon lekker thuis   als we elkaar respecteren met al onze…

hoeveel gaat in een dozijn behalve input en laaghangend fruit uit te leggen wat al uitgerold is om te kunnen kuitenbijten en piketpalen dan volgen willekeurig maar volgzaam aanbevelingen ter ondersteuning en littekenweefsel klankborden galmen contentstrategie bij organisatiebreed opschalen daarna nog snel even een ronde voor het…

Zonder te weten waar Is het zoek geraakt Dat wat je vriendschap noemt of Blind vertrouwen Het schitterde in een potje van kristal Dat fonkelende in alle kleuren van de Regenboog De scherven liggen dof bijeen Onherstelbaar uiteengespat Glansloos kansloos Overschaduwen zelfs de mooie Herinneringen die oplosten in een waterval van onbegrepen…

Bent u teleurgesteld voelt u zich misleid bedrogen door iets op de mouw gespeld als een muis door de mangel een kat in de zak? Schrijf zelf dan iets beters iets diepers en langers voorzie het van humor en maak een satire voor mijn part bijvoorbeeld niet over de wolken maar het zee- land- en berg- en transitieklimaat pleeg…

Ik zie er nergens een Ik loop in het donker Waar gaat dit pad heen Opeens zie ik vuurvonken Ik probeer me te verstoppen Ze schijnen licht in het duisternis Kan nergens aankloppen Het 's alleen mijn adem waar ik naar luister Langzaam komen ze dichterbij En ze dansen om me heen Nu ik kijk ben ik blij Vuurvliegjes en wel duizenden…

In een oogopslag kort door de bocht een intermezzo in een notendop een helikopterview in vogelvlucht de kern in een synopsis a tot z als resumé kortom een overzicht van 't fenomeen S impel gezegd H oe zou ons leven eruit zien O ver pakweg tien jaar in R etrospectief of in een T erugblik op een halve eeuw M et…

waarachtig, wat speelt zich hier af op de plek waar ik begin mijzelf aan te vangen met natuurlijke overgangen tussen licht en donker flagrant blijven liggen tweezijdig ontwaken of slapen vergeefs de dag verdrijven die grenst aan vlees noch vis als voorwoord om nog wat langer in bed te blijven alvorens mijn weg te bestraten…

De lucht is te donker De maan te grijs Ik zoek een wonder Ik wil zijn in het hemelparadijs Ik hoop niet te vluchten te vluchtig Maar in jouw gouden ogen Laten mij zijn zo luchtig Dat ik bij jou zijde zijn mogen Voor altijd zijn aan jou zij Want voor altijd heb ik je lief de lucht is blauw Zo zijn wij en blij Ik zal je vinden en…

Dag lieve trouwe dichtersenclave ik zie dat u leest zonder bril, oude dame Waarom en hoezo brengt u daaglijx uw stem op n'importe quel nonfictieproduct ongeacht kwaliteit van die rode meid breng u uw goeroe een oode met vijfmaal een ster wordt dat de rest van dit radeloos rampjaar de redeloostrend van de winterrrrmoode…

om wolken te vangen komen we handen tekort voor het doorgronden van de zon ontbreekt de tijd de hoek is laag genoeg voor de vlakheid van een wand waarom is het donker afwezig bij eenhuizig nachtzicht vraag niet naar een droom die is niet bekend met dichtheid van kleur en vorm tussen vuur en stoom; lichtbewolkt…

nu kranten niet meer bestaan het huis onbewoonbaar de wil nog krachtiger dan een ziel nu niemand nog vragen stelt niets lijkt op kleur meeuwen hun brood verstouwen nu klinkers straat spiegelen muren vensters vervagen een roep om stilte ik zeg er luistert toch niemand het schemert avond…

Een blinde schetst op doeken Zoals hij leest in boeken Mijn ogen zijn gesloten Doch met beelden overgoten Al liggend kan ik zweven Langs alles in het leven Al gekluisterd aan de grond Vlieg ik elke avond Uren kan ik dan verdwijnen Dromend over lijnen Getallen delen verhalen Waarin je kunt verdwalen Echter elke ochtend weer Ontwaak…

wolken worden opgejaagd alles wat beweegt wordt geplaagd   de storm met zijn getier zwiept alles heen en weer met een duivels plezier   het is één en al onrust daarbuiten de storm beukt tegen de ruiten van haar gedachten   ze kent de kracht van de storm die soms in haar woedt en die alle verworven zielenrust in één vlaag verdwijnen…

Je jonge lijf papierwit parelt van verlangen en zenuwzweet, je lach onzeker zeker, ogen vragen onder lang blond haar. Je wilt zo graag, maar verder dan teksten citeren van Lana del Rey laat ik je niet gaan, praat met je over wat nu niet kan, ik niet wil. You're crazy, fuck me, zeg je Lana na ik denk in due time certainly.…

Laten we samen zijn alleen de avond rond de lamplichte tafel sonnetten schrijvend over tijden lang vergaan. Toortsen lichten de laan naar het toernooi opgewonden jonkvrouwen bekennen kleur, van willige schildknapen priemt de lans. Dan begint het grote gapen en ga ik weer alleen slapen.…