4112 resultaten.
daglicht
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
192 om wolken te vangen
komen we handen tekort
voor het doorgronden van de zon
ontbreekt de tijd
de hoek is laag genoeg
voor de vlakheid van een wand
waarom is het donker afwezig
bij eenhuizig nachtzicht
vraag niet naar een droom
die is niet bekend
met dichtheid van kleur en vorm
tussen vuur en stoom; lichtbewolkt…
nullijn
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
140 nu kranten niet meer bestaan
het huis onbewoonbaar
de wil nog krachtiger dan een ziel
nu niemand nog vragen stelt
niets lijkt op kleur
meeuwen hun brood verstouwen
nu klinkers straat spiegelen
muren vensters vervagen
een roep om stilte
ik zeg
er luistert toch niemand
het schemert avond…
De wiskunde sust mij in slaap
netgedicht
4.7 met 562 stemmen
1.348 Een blinde schetst op doeken
Zoals hij leest in boeken
Mijn ogen zijn gesloten
Doch met beelden overgoten
Al liggend kan ik zweven
Langs alles in het leven
Al gekluisterd aan de grond
Vlieg ik elke avond
Uren kan ik dan verdwijnen
Dromend over lijnen
Getallen delen verhalen
Waarin je kunt verdwalen
Echter elke ochtend weer
Ontwaak…
Herfststorm
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
163 wolken worden opgejaagd
alles wat beweegt
wordt geplaagd
de storm met zijn getier
zwiept alles heen en weer
met een duivels plezier
het is één en al
onrust daarbuiten
de storm beukt
tegen de ruiten
van haar gedachten
ze kent de kracht van de storm
die soms in haar woedt
en die alle verworven zielenrust
in één vlaag verdwijnen…
LS
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
169 Je jonge lijf papierwit
parelt van verlangen
en zenuwzweet, je lach
onzeker zeker, ogen vragen
onder lang blond haar.
Je wilt zo graag, maar
verder dan teksten citeren
van Lana del Rey
laat ik je niet gaan, praat met je
over wat nu niet kan, ik niet wil.
You're crazy, fuck me,
zeg je Lana na
ik denk in due time certainly.…
de avond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
134 Laten we samen zijn
alleen
de avond rond
de lamplichte tafel
sonnetten schrijvend
over tijden lang
vergaan.
Toortsen lichten de laan
naar het toernooi
opgewonden jonkvrouwen bekennen
kleur, van willige schildknapen
priemt de lans.
Dan begint het grote gapen
en ga ik weer alleen slapen.…
Patatcafetaria
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
160 PRETGEDICHTEN
the place to be
for all kinds of poems
by amateur poets
like you and me
voor lyrische schrijfsels
en dichtconterfeitsels
voor muze oralia
eroticalia
beeldetalaria
quantummechanica
metamorfosica
prozapoëtica
langdurige twijfels
in rijmauditoria
kortdurende blijfsels
als snelsonnettaria
maar liever nimmer
kul…
Proflicentie
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
178 NETGEDICHTEN
de plek voor poëmen
van amateurpoëten
Geachte niet-genomineerde dichters
waar ook ter wereld op het wijde web
u bent, als ik het goed begrepen heb
verbaal begaafde onbetaalde zwichters
Ook ik behoor tot de papieren tijgers
die zich hier ophouden in 't
legioen
der hobbyisten die niets anders
doen
dan tegendeel te zijn…
Het cijfer nul
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
142 elk getal
is een geval apart
maar wat me nog ‘t meest
verwart is dat
het cijfer nul
een lading heeft
van vrijwel niets
nou ja
de wielen van een fiets
en de glazen van een bril
wat ik eigenlijk zeggen wil
twee van die rondjes naast elkaar
zijn beslist geen loos gebaar
het klinkt als niets en generlei
maar je hebt ze nodig
allebei
haal…
voorschot
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
121 het tanend heden loopt voor de dag uit
dit is het begin van hervatting
ingescheept voor vertrek
ongerijmd als een blinde nachtwolk
te bedenken wat nog komen gaat
op voorhand onherroepelijk
niemand gaat het gesprokene nu nog
woorden in de mond leggen
daarvoor lijken zaken reeds gedaan
nog voordat dit gebeurtenis heet
ware het een…
De nacht
hartenkreet
2.3 met 9 stemmen
249 Autobanden teisteren het asfalt.
Het geraas van auto’s legt een deken van decibellen over de stad.
Een cadans van geluid, de echo van bijna eindeloze
goederentreinen op het spoor.
Lichtflits en schaduwen spelen hun spel op gordijnen en het plafond.
Nachtelijke stilte is een utopie,
De prijs van onze 24uurs economie.…
Setèngah mati
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
120 Het sterrenstelsel is vannacht bezweken
Het was al niets meer, had op
niets geleken
Setèngah mati, op sterven na
dood
Er werd bij volle maan van
koers geweken
Kompas van schippers op een blinde vloot
Van blauw dreef men stuurloos
in 't rozerood
Scharlaken purper gulden morgenstond
Verdwaalde bestevaer in dubio
Sextant zegt noordwaarts…
Hamsters en hoornaars
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
87 Ze drijven bijkans dagelijks voorbij
De padden champignons en vliegenzwammen
In ons gezichtsveld, rood met witte stammen
Maar spillebeen komt zelden in 't gevlij
Wij horen roodkopzwartstaartmezen drammen
Op zoek naar hoornaars en een dwaze bij
Voor wie de imker korven uit
moet kammen
"De herfst is jong, maar vreemd," zoals ze zei…
zon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
91 wie is toch die zon
die elke dag velen
verblijdt met haar
zinderingen die
verlangend doch
kuis in ieder vindt
dat wat ze zoekt
wie is toch die
gele ploert die
schrijnend de
aarde vloert met
haar schermutselend
riant vermogen om
zonder gedraal
met één ieder
aan de haal gaat
wie is toch dat
ding die daags
naar beneden
loert,…
Streven of sterven
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
84 Wie schrijft die blijft
zolang de bom niet valt
maar blijft wie schrijft
dan ook nog na zijn dood
de dichter-schrijver
die vaak werd gelezen
doch in 't hiernamaals
nimmer werd geprezen
voor wat bij leven
voer werd voor de mezen
doordat geen mens meer las
doodop van 't racen
beeldbellend in het tijdperk
van ontlezen
maar…
Het nieuwe schooljaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
161 als de vakantie bijna voorbij was
en het nieuwe schooljaar kwam eraan
ging ik eerst nog even winkelen
om nieuwe spullen in te slaan
soms ruik ik nog de geur
van een leren schooltas
de pukkel en de rugzak
die kwamen later pas
ik kocht een nieuwe schoolagenda
die niet lang leeg zou blijven
volgeplakt met plaatjes was er weinig plek
om…
Nieuwe dromen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
94 Altijd opnieuw worden zij geboren,
de ene komt, de andere gaat zomaar in het niets verloren.
Als bloemen met al hun heerlijke geuren
verschijnen ze als regenbogen in allerlei kleuren.
Ze laten je zweven, ze laten je lachen,
je hoeft er vaak niet lang op te wachten.
In het moment is er plotseling één daar,
terwijl jij je zelf nog afvraagt…
ruimtelijke ordening
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
135 niemand neemt nota
van achteloos verblijven
de binnencirkel van een rotonde
de kromming van aarde
altijd en iedereen
is nog niet overal en nergens
de locatietheorie zegt van wel
ik schrik er niet meer van
de geest die een schaduw werpt
zelfs in het voorbijgaan
een geleding naar gebeurtenis
als ultieme plaatsbepaling…
incursie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
130 het zich ontdoen
van aardmantel, randzee
in kaalheid blaken van
naakt gesteente
taxonomisch anoniem
aanspreekbaar door leemte
geen weerwil te ontginnen
slechts struweel op maaihoogte
en dan te bedenken
wat eventueel mocht ontbreken
het overige weglaten
zonder represaille…
Potdicht
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
110 het blauwt nog niet aan het hemelgewelf
de boventonen staan in het vale grauw
voorlopig ligt de stad in ochtenddauw
de lucht ploetert al dagen met zichzelf
het lukt haar niet de pleinen te versieren
de bewolking biedt haar streven tegenwicht
dat geeft de straat een somber aangezicht
ook mensen zijn maar moeilijk te plezieren
ze slaagt…
mijl op zeven
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
103 er ligt een lange weg te gaan
die honger met brood verbindt
langs stadslicht, hemelbogen
en schaduw, ter aarde geworpen
een kalf huilt als een geit
geen omtrek in de verte te zien
soms waait tederheid voorbij
op de tast, zoals dat hoort
de omstandigheden moeten hun
samenloop nog vinden
op afstand maar onafwendbaar
zoals hop en bier…
Exodus
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
217 Zullen we nog één keer uit de aronskelk
drinken?
De amechtige man achter ons laten.
Van het karmozijn eten. Omdat het rood en zoetig is.
De vrouw met de wandelstok ontwijken.
De bergpas volgen. Naar waar het wreed en onherbergzaam is.
Nog één keer bij de bruine beer gaan slapen. Omdat hij groot en harig en krachtig is.
Laat ons dan gehavend…
De Roze Bril
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
196 Ik zie mensen lachen en praten maar ze horen elkaar niet
en de bloemetjes in de wei blijven in knop
Ik zie mensen de draden spinnen van het leven
maar het leidt niet naar een doel
Er zijn mensen die oneindig ver lopen maar de afstand is niet te meten
Ze lopen tegen muren aan die zij zelf hebben opgetrokken
Er wordt veel gesproken maar eigenlijk…
Queeste
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
174 Je droeg het vuur - mijn vriend -
maar verbrandde de palm
van je hand.
Je verjoeg het uur - mijn vriend -
maar je ogen verdragen het
licht niet meer.
Je geesten van de nacht,
nog even schurkend over
het water, schudden hun
vervagende hoofden.
Als de nevel optrekt,
midden in het meer,
je heilige graal.
Maar je ziet het niet.…
paarden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
122 de paarden op het land
dragen in de avond
het somber silhouet
als een laat gebed.
voor de stilte aangetreden
zijn de beschrijving
van een lange dag
op de lage horizon
met ernst beleden.
loom en moedig
uit zwart gesneden
houden ze doezelige
warmte van de aarde
in een lome droom vast.
ze staan als een voorbode
van wat groot hoger is…
VERGETEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
190 bij de een
is het minder
en een ander ondervindt
juist meer hinder
om niet te vergeten
moet men graven
in steeds dieper
gelegen lagen
een heel gedoe
laat het een troost zijn
het is nu eenmaal zo:
in het hoofd van ieder
mens graast een koe…
Polaroid
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
161 toen, achter muren
en achter planken wanden,
achter deuren,
in kasten en achter kieren,
onder het gehaakte tafelkleed,
onder een sprei als een lichtend baken,
in dicht gebladerte van bomen,
achter dikke stammen,
tussen hoog gras, verhuld
soms nog in toevallige etalageruiten
of in donkere ramen,
in…
Nationale feestdag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
167 Zoals elk jaar regent het. Op de parking hou ik een paraplu boven moeders hoofd.
We lopen grote passen. Daarna gaan we door rechte gangen. Het regenscherm
krampachtig onder mijn arm geklemd.
Je bent het al gewend. De scans.
Je ogen zoeken onze blikken. Op je kamer staat de TV aan.
De koning en koningin schuilen onder een zwarte tent.…
Pinokkio
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
124 De wereld wordt geregeerd door het secondaire kletscircuit
Het heeft niets met de echte wereld te maken
Maar het komt voort uit de menselijke creatieve geest
en het zijn bezijden de waarheid zaken.
Zinnen die worden verdraaid
Zodat er een andere betekenis aan wordt gegeven
Als je het over Pinokkio zou hebben
Zou degene verder met een lange…
grondwater
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
218 onderhuids
bij hemelkoorts
begraven ligt
achter het hek
het lont van geesteskind
in het uitgetreden landschap
tot naam te bekennen
nog voor het heldere zicht
natuurgetrouw
zonder te weten…