37 resultaten.
Wat niet en altijd verdergaat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
2 dit oude huis is koud zonder
al doet de kachel zijn best
mijn buurvrouw heeft
een nieuwe vriend
haar dochter schommelt
in het donker
ik hoor het ritmisch knerpen
van de kettingen
het doet me denken aan golven
aan de zee
waar ze nooit is geweest…
ZONDVLOED
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
67 huizen die boven het dal uitkijken
lijken ernstiger, alsof ze
waarschuwen
hoe ze wijs uit hun grote ramen
staren
dorre bladeren haasten zich de kade af,
storten zich ritselend in de stroom
onder de brug verzamelen
mensen,
ook zij kunnen niet meer terug
er is enkel de regen;
de brug; de mensen;
de woorden tussen hen,
onuitgesproken…
Atelier
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
218 Geduldig wachten
de beelden
zonder handen
zonder hoofd
Zij zien niet wie
hun opvolgers zijn
dat schaduw
van mensen ´
op hen valt
als een zacht
laken
Ze wijzen nergens
meer naar
laten alle richtingen
als mogelijkheid
Spreken zonder mond
maken alles weer
boetseerbaar…
Pit (2)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
267 Dat we op één bank zaten
Dat je staarde naar je rafelige kaart
Dat de witte vouwen waren als
de brede brandwegen
zoals ze het woud
dwars doorkruisen
Dat we om het verste pitten spugen speelden
Hoe het oud papier knisperde als de rivier
Rond de bank waar we toen aten staan
kersenbomen…
Lentestorm
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
974 Wandelen met de wind mee
geeft minder frictie
Wilde narcissen doen een rondedans
pikken als kippen naar hun eigen grond
De eerste pruimenbloesem strooit
ze blaadjes als zaadjes
Soms is er de lentelage zon,
dan doen rossige pluimpunten
aan je haarkleur denken
Je zou de mooiste plukken
We zouden naar huis gaan
Je zou hen met je…
Alles wat verder moet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
321 een kleine hand rust
in een knoestige vuist
de andere houdt een
plastic zak, versleten
gefrommeld, er is de wind
de wind die alles beroert
er is het betonnen geraamte van
wat ooit een supermarkt was
er zijn de laatste decemberbladeren
ze drijven naar waar het water moet
er is een vlucht vogels, wiegend en
dansend als toen het nationale…
Hart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
229 hoe in een
ver verleden
een eerste melodie
ontstond door
met vlakke handen
samen te pletsen
op water
samen te slaan
op hout
hoe ooit
mensenhanden
een hele stad
zouden metsen
steen na steen
laag op laag
en hoe muziek een ziel
heeft - een soul, een beat -
meer is dan louter
ordening van tonen
zo gaat een oud verhaal…
TOREN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
311 op haar kantelen
de contouren van
een kraai
onder haar
honderd verstomde
monden
hun woorden
spreken als
schaduwen
de zwarte vogel
vliegt op
doet wat altijd
werd gedaan
verdwijnt
in de kantlijn
van de tijd…
Exodus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
373 Zullen we nog één keer uit de aronskelk
drinken?
De amechtige man achter ons laten.
Van het karmozijn eten. Omdat het rood en zoetig is.
De vrouw met de wandelstok ontwijken.
De bergpas volgen. Naar waar het wreed en onherbergzaam is.
Nog één keer bij de bruine beer gaan slapen. Omdat hij groot en harig en krachtig is.
Laat ons dan gehavend…
Queeste
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
320 Je droeg het vuur - mijn vriend -
maar verbrandde de palm
van je hand.
Je verjoeg het uur - mijn vriend -
maar je ogen verdragen het
licht niet meer.
Je geesten van de nacht,
nog even schurkend over
het water, schudden hun
vervagende hoofden.
Als de nevel optrekt,
midden in het meer,
je heilige graal.
Maar je ziet het niet.…
Polaroid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
291 toen, achter muren
en achter planken wanden,
achter deuren,
in kasten en achter kieren,
onder het gehaakte tafelkleed,
onder een sprei als een lichtend baken,
in dicht gebladerte van bomen,
achter dikke stammen,
tussen hoog gras, verhuld
soms nog in toevallige etalageruiten
of in donkere ramen,
in…
Nationale feestdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
316 Zoals elk jaar regent het. Op de parking hou ik een paraplu boven moeders hoofd.
We lopen grote passen. Daarna gaan we door rechte gangen. Het regenscherm
krampachtig onder mijn arm geklemd.
Je bent het al gewend. De scans.
Je ogen zoeken onze blikken. Op je kamer staat de TV aan.
De koning en koningin schuilen onder een zwarte tent.…
Foor
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
293 Op weg naar huis loop ik
langs de kramen. Gebliep en
gepiep verdooft mijn oren.
Ik denk aan Broadway
Boogie Woogie, Mondriaan.
De wagens ruiken naar
roestig ijzer. Zoete zweem
van suikerspin als antigif.
Op het oude Weversplein
speelt een muzikant met
wit bezweet hemd. Accordeon
met elektronische drum. ABBA,
met de tristesse…
Belle Epoque Blankenberge
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
299 Tegenover de Pier ontwaakt
een dakloze man in het portaal
van hotel Petit Rouge. Geen pokken
en geen kokkels, ze gleden lang
geleden terug naar de branding,
verlangend naar magere handen.
Twee broers slapen hun roes
uit in de loungezetels van de
Bamboo Club, wijdbeens, languit.
Boven hen, een vogel aan een
nylon draad, meewiegend…
Hotel du lac
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
342 Ik ging er dit jaar nog eens heen,
zoals het altijd al was, al die keren
erna. Hij droeg mijn koffers weer
door de gangen. Ditmaal kwam ik
op valavond aan, zag in de ochtend
dat het uitzicht er nog was, de poster
aan de muur zo vergeeld als tevoren.
Nog altijd diezelfde aquarel van de
watermolen. En lelies. De loden
leidingen verraden…
Velours
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
392 dag oude vriend zei ik
net aan het station of
misschien dacht ik het
alleen
de weg wordt krap en
ik moet achter je gaan
lopen
ik herkende je aan je
jas
nu over je smalle
schouders als een
vaatdoek op een
houten stoel
het stof paste zich
aan je jaren aan…
Tram 8
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
349 de plastieken stoelen van de
halte neigen naar de slappe
gestalten die ze vandaag
onbedachtzaam bezaten
de hitte zakt en wat overblijft
een zweem van zweet en lege
ronde kartonnen weke doosjes
van lopend ijs gesmolten room
en wespen en lome wachters
zwijgend als op scheep naar
lang vergeten oorden of naar
van waarheen ze kwamen…
Amandine
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
329 we spraken af op het terras
van restaurant 'le gourmand'
het was bijna dertig jaar
geleden
-ik heb je nooit gekend-
we groetten elkaar als oude
bekenden en je vertelde me
van vroeger en van nu
-dat ik je niet gekend heb-
ik herkende je geur als
die van mijn eigen huis
als na een lange reis
-ik herinner me wat ik nooit heb…
Verdwijnwinter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
272 hoe je stilte kan horen over
besneeuwde heuvels en kan
ruiken, proeven op bevroren
lippen waarom ruis verdwijnt
gestapeld onder dikke lagen
langzaam bedolven als
herinneringen aan iets
als versteende tijd…
Winterlicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
366 hoe nu een flauw blauwig
licht slanke silhouetten van
dennenbomen hard aftekenen
en zwart het geluid van knarsen
van sneeuw onder laarzen geknak
van fijne takken en hoe een smalle
straal uit pakijs ontsnapt er was
het kraken van borstbeen en hoe ze
één voor één je oude ribben braken
ritmisch regelmatig het reflecteren van
zwaailichten…
Gesprek met mijn moeder
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
290 De holle weg weerklonk
haar woorden,
over wat goed brood is
en over echte liefde
Toen zei ze:
'Zelfs als de passie weg is,
blijft de liefde'
De twijgen begonnen wild te schudden
Ze zei iets over samen wandelen,
over samen eten prepareren,
en ook iets over wijn
Ze klonk verward
Dat dacht ik althans
Iets over als alles wegvalt…
ondertussen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
343 onder dik ijs heerst geen wind
geen geur. geen kleur. enkel
uitgevaagd pallet van pastel
als herinnerd. hoe er vissen zijn
traag zwijmelen als verstild. ze
doorzichtig zijn als nat papier en
water haast vaste vloeistof is
geworden. planten hun adem
stokken. hoe de lucht tussen ons
bevroor en ook de woorden tussen
onze monden.…
Winterklaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
419 Ik deed - vandaag - de
bruinige bladeren bij
elkaar. Bedekte er de
de vaste planten mee
Legde het loof van
tomaten op de hoop
Stalde de tuinstoelen
in de houten schuur
Deed de deur van
de serre dicht. Hing
het slot eromheen
Het metaal schuurde
Een oud bekend geluid,
dit piepen en dit kraken
Het deed me denken aan al
die vorige…
Herfst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
322 Buiten op de bemoste tafel.
Een oude krant van een
warme dag. De wind leest
haar bladen. Binnen schuilt
een kat achter de kachel. Ze kijkt
even op als een troep ganzen
voorbij trekt. Vage schaduwen
vermengen zich snel met de nacht.
Verkleumde kaarsen warmen zich
langzaam op. De vlammen dansen
op de tonen van de jazz. 'The
falling…
Anna's hand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
344 Soms nog, dan een zachte
zomerbries. Twijgen wiegen
aan hun takken. De was
van de buren wappert
in de wind. Een kat beweegt
sierlijk haar staart, verscholen
in hoog gras. Of de schaduwen
van de overloop. Als het raam
open staat. En tocht met de deuren
slaat. Of als halmen van graan
naar onweersbuien snakken. Ik weet
dan weer dat…
Zo gaat de tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
319 zo gaat de tijd
- zoals de klok slaat
zeggen de mensen -
maar de klok slaat
wiskundig, regelmatig
altijd van links naar rechts
en met gelijke intervallen
is een rivier dan geen
betere vergelijking? met
watervallen - naar diepe
dalen en naar turbulente
meanderende stromingen
soms als een rustig en
gezapig kabbelende beek
ik zit aan…
Kaatsen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
294 jij gooide grote woorden
mijn vriend
zoals een kind
stenen in een rivier
strooide zielloze beloftes
zoals een boer
zaad op droog zand
mijn vriend
je zei
als de dagen gaan lengen
zullen de vogels weer kauwen
en ook
dat het de schuld
van de schildpad is
ik zei
vandaag kom ik je halen
want het is nog niet november
vandaag doen…
Amputatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
285 toen het donker
zich om de dag
zou striemen
als een zwachtel
om een stomp
hoe bijna
geruisloos
de grond onder
ons bevroor
en ook de lucht
tussen onze monden
ook de rijm
nog dronken
van sporen
uitgeneveld
wist je dat
meeuwen
op het ijs
blijven zitten?
tot krakende barsten
de dooi aankondigen…
Kamer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
331 Ik knapte - onlangs
mijn kamer op
Veegde het stof
van de plinten
Witte de vale muren
grijs van vele winters
Boende de oude
planken vloer
Deed alles in de was
Tooide mijn bed met
nieuw bloemig beddengoed
dat ik zag in een brochure
Hing een reproductie op
van Gauguin, om het sfeer
te geven - iets met kleuren
iets met vrolijke dames…
Volle maan blues
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
291 Je veegde je hakken
nonchalant
aan de ongeopende
post
Dacht dat het
de deurmat was
De avond kwam weeral
plots
Je hing mijn jas
aan de haak
Drapeerde de jouwe over
de bank
Spoelde het toilet
twee maal door
Gebruikte de badkamer
als klankkast
'Ik ga trouwen'
En iets van
Hoe het met me ging
trouwens
Ik loog dat het…