TOREN
op haar kantelen
de contouren van
een kraai
onder haar
honderd verstomde
monden
hun woorden
spreken als
schaduwen
de zwarte vogel
vliegt op
doet wat altijd
werd gedaan
verdwijnt
in de kantlijn
van de tijd
Geplaatst in de categorie: algemeen
Ik lees het als de beweeglijkheid èn de vergankelijkheid van de tijd.
In weinig woorden roept TOREN bij mij de sfeer op van schilderijen van de door mij geliefde Caspar David Friedrich!