Alle inzendingen van Rob

Zocht het op in de encyclopedie. Zij kon me niet vertellen waaruit het bestond. Volmaakt geluk... Het moest ergens te vinden maar waar. Ik wil haar zien, ontmoeten, het maakt me niet uit hoeveel kilometers ik moet gaan. Volmaakt geluk... Ik vroeg het aan de schilder, hij haalde de schouders alsof hij de vraag niet begreep. De musicus,…

Een dromer heeft toekomst. Hij leeft in zomerweelde alle wolken zijn verzwolgen door de oceaan. Zijn ogen zijn wagenwijd open gegaan bij het besef hoé de dingen beginnen. Hij zelf heeft het niet bedacht maar is een speler in dat grote spel dat “leven” heet Het harnas heeft hij afgeworpen, onbevangenheid is zijn troef De vrees…

Steeds maar cirkels, kringen in het rond Licht in het hoofd, niet in staat om contact te maken met de aarde. Gevangen in gedachten en patronen. Zie niet hoe het blad aan de Linde zich ontvouwd. Mijn hoofd zit vol. Ik loop door zonder te zien. Zolang als mijn voeten me nog willen dragen. Had ik maar oog voor de vogels, symbool van vrijheid…

Als reizigers reden ze op dampende paarden door de maan verlichte nacht. Ze trokken voorbij, alles achterlatend behalve de herinnering. Het geluid van de paarden loste op in de stilte. Schaduwen, stille getuigen van een andere dimensie. Ze reden de onbekende wereld tegemoet. Niemand wisselde een woord, niemand die wie wist wat er op hen te wachten…

Ik wil geen afbreuk doen aan het gewone, aan dat wat sommige sleur noemen. Want in haar ligt onzichtbaar geweven de weg naar het bijzondere.…

Het leven is een geschenk. Vanuit diepe donkerte is er dat groeien naar het licht. Nog voor je er bent, nog voor je een naam hebt zijn er al mensen die uitzien naar je komst. Onbekend ben je nog voor hen, maar zeker niet onbemind. Grote handen pakken je op en omvatten je. Na negen maanden zijn er nu ook anderen die je willen dragen. Zo klein…

Toen ik jong was besloot ik een eed af te leggen die de naam liefde droeg. Ik was jong onschuldig en ging op weg. De afleiding werd een verleiding en daarmee begon het gevecht, waarbij ik zo vaak verslagen werd. Ik likte mijn wonden en hoopte dat ze zouden helen. Ik droomde mezelf een droom en zag dat kind wat ik ooit was, een kind op weg op dat…

Ze is kristalhelder Liefde het grootste wat gegeven kan worden, ontstijgt onszelf Ze is groter dan wij kunnen benoemen Soms zo fragiel, zo dun, zo ijl maar zij is ten alle tijde de parel Liefde wij roepen naar jou, kan je de woorden niet verstaan? Wanneer ik verstoken ben van jou voel ik me zo alleen De wereld lijkt dan een plaats waarin…

Het is geen doen in deze wereld hoe ze ook in het onaandoenlijke als een vergeten kerstbal hangt. Kom ook dansen bij ons, roept ze vreemdsoortige verbinding toe van ver over het uiterst denkbare. Ontspannen is het bij ons onterechte, wij hebben het rookalarm vernield, stikken doe je maar in de buitenlucht. Soms timmert iemand op een lessenaar…

Onverslijtbaar draag ik alles met me mee, het verleden en de toekomst. Onaantastbaar. Door niets en niemand uit te vlakken. Onzichtbaar ga ik wezenlijk voorbij en blijf ik voortbestaan. Druk op alles en iedereen mijn stempel. Geduldig wachtend tot dat het water de rotsen heeft doen slijten en de wind ze heeft doen verkruimelen. Mijn verleden…

Weerloos was ik, toen ik keek in de poelen van haar ogen Haar ademhaling voelde, en het krullen van haar lippen zag. Weerloos en wezenloos van haar spontane lach. Verbaasd dat een zo lichtvoetig wezen mij optilde. Verrast dat haar ogen de mijne ontmoetten en ze op mij bleven rusten, alsof er iets in de lucht hing wat niet meer voorbij zou…

Het gevaar heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht op de mens. Het is als spelen met vuur. Als zij je te pakken krijgt word je verteerd, gedaan is het je rust en je lieve leventje. Schep een zo groot mogelijke afstand tussen haar en haar klauwen. Breek er mee, vergroot de afstand. Laat een dwaas maar lachen, hij mag later de scherven…

Ik sta op Sunset Boulevard en dacht dat ik het allemaal al gezien had. De zon is uren geleden al onder gegaan. Het besef dat alles altijd maar voorbij gaat, lijkt alles zo zinloos te maken. In de verte komt een donkere lucht aan, de wind flakkert op. Wagens haasten zich op weg naar hun volgende bestemming. Men blijft maar reizen van ergens…

Ik ben Hou van Jij Zien Geloven Hou vol Voelen Weten Beminnen Openstaan Licht Wijsheid Sterren Hopen op Waarheid Uitzien Eer Waarom Geduld... Haast Ruimte Verankerd Vrijheid Ruimte Leven Nu! Water Luchthartig Openbaring Bestendig Zee Dapper Eeuwig Twijfel Wachten Samen Dorstig Verlangen Kalm Doortastend Zwijgend…

Achter een ronde muur blinkt een onneembare burcht zonder vorst, zonder onderdanen, de dagen zijn er brodeloos geteld, klimop tiert daar welig in de scheuren van het aloude ritme, verstikkend het hart dat druivenranken doet verstokken, tijdens het neerlaten van de ophaalbrug met kettingen en ijzeren pinnen verbonden klonk tromgeroffel…

Hoe is het mogelijk dat we steeds in de verleiding komen? Hoe belanden we keer op keer in het land van leugens, list en bedrog? Ergens op de weg kiezen we een verkeerd pad, een verkeerde afslag. Waar is dat precies begonnen? Welk venster deed mijn blik afdwalen? Was het jaloezie of egoïsme, dat mij verblindde? Was het verlangen niet groter en…

Niets is tastbaar meer met wat het oog deed geloven, natte voeten verzonken in het zand, eerder licht.. dansend licht zonder hoofdbrekens bekeken, zee van bruistabletten vol nattigheid, omgeslagen gaan ze kopje onder vinden gaandeweg hun verloren gang zoals het slippen van een anker dat zijn ware greep verliest aan de werkelijkheid.…

Kijk me liefdevol aan en vraag me om nog eens te worden wie ik ooit was. Want mijn hart wil zich laten horen, maar het is verdwaald in een hardvochtig landschap Waarin het steeds verder verwijderd raakt van wat het ooit beminde Roep mij en ik zal me omkeren. Mijn ijzige ego zal bezwijken voor jouw stem Niets liever hoort mijn oor dan…

Zodra ik spreek zal mijn angst me verlaten, want mijn woorden zullen zijn: Ik zal worden een mens zonder angst. Pas wanneer ik spreek, kan ik die wereld binnentreden die ik haar voorheen alleen maar had vermoed. Niet zichtbaar voor mijn ogen. Geen woorden die mijn tong over de lippen kunnen krijgen, als de Geest ze mij niet geopenbaard…

Ver van vervlogen tijden, leek stilte nooit stil te staan, blies winter met ingehouden adem zijn bespiegelingen op het raam. Spiegelingen van verdrongen warmte subtiel geurend in knetterend haardvuur, vlammende liefde doet hartstocht oplaaien eerder buiten nog winters aangekleed. Genietend van geestrijke sappen doet innerlijke naaktheid…

Het begint langzaam door te dringen uitgewreven ogen in glans gevangen diep in het hout, blijvend hard van binnen, dat beeld zal niet meer veranderen. Een kraanvogel leeft zonder vastlegging, omspant voorbeeldig met vleugelpennen de wereld in zoektocht naar onderdak…

Als water dat meedrijft op de stroom Zo is Gods Geest, dat leven geeft en leven brengt. Niemand zal verkommeren of verdorsten. Allen komen samen rondom dit water. Ieder op zijn eigen uur. Zij zullen zich te goed doen, verkwikt en verfrist worden. Wie zich onderdompelt in dit water, zal nooit verloren gaan. Omdat dit water in hem…

Wanneer gedachten hun vlucht nemen aandacht stilaan overgaat in dromerig kijken, de loop van de beek onbekend gebleven geen grenzen laat, ook geen genade aan het voorstellingsvermogen bepaalt de oorsprong om te geven het te laten stromen door diepe dalen, de schittering aan de oppervlakte, reflectie van het leven kwetsbaar in al zijn…

Een weldaad aan rust draag ik mee op deze dag.. een dag waar uren loom van mijn schouders glijden, wolken zorgeloos voorbijgaan, oude bomen langzaam groeien langs velden waar halmen van goud hun ruige stoppels laten staan.…

Ik zag beelden van ontroering, van hoe een man een vrouw kuste. Ik zag hoe liefdevol de kus gegeven en ontvangen werd. Hun lach die speelde over elkaars gezichten, Ik zag beelden van mensen die hand in hand liepen. Ik zag mensen elkaar groeten Ik zag ‘n dag waarop het in de hele wereld lente is. Ik zag beelden die mijn hart, mijn geest…

De verandering kwam niet geheel onverwachts, een maskerade in gedoodverfde kleuren verschenen door schaarste in het verschiet bladeren gehuld in geleefde geuren, nog onbekommerd warm uitgedragen in ondraaglijke lichtheid van het bestaan, beroeren stralen deinende kruinen de top van de kleurenpracht bereikt het uitzicht verbluffend.. een…

De nacht kan je overvallen doch niet verhullen de dag dat je wakker wordt alleen om een scheepslading vol loze gedachten in je hoofd het volle nakijken te geven te lozen op de oppervlakte van haar bodemloze zeeën waar schatten aan teksten onwetend verspreid liggen te wachten op de ingeving om ze te vangen als haring met een kussen van…

De regen valt in vlagen uiteen waar de liefde smacht naar meer, rust een glans over de gebutste straten. Aan de buitenkant praalt een gevel de vertoning van een wijds gezicht, een indruk dat meer te denken geeft een statige laan met beuken zonder geborgenheid van blad draagt mee in het gemis, de nacht alleen als decor is mijn trouwste…

De luchten bijna tastbaar boven zandheuvels met stugge pluimen, dragen schuim op witgebroken wolken over afstand de mooiste van dit land. Een enkel spoor verdwenen waar de elementen schaven en schuren aan de voortdurende verandering dat waait over dit onherbergzaam…

De scepsis is langzaam weggestorven en het laatste voorbehoud met de spotvogels vertrokken naar het heidense Zuiden wordt het langzaam tijd om te gaan sneeuwen, eerst langzaam, daarna dichter, tot alles blanco is en onverlicht, je reinste Middeleeuwen. Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver aan laten kloppen. Volluk! Hongur! Het licht in…