Alle inzendingen van Roel

Fiere man Die zijn dromen Heeft gelaten En nu avonden Met schmink gezicht Naar de gracht kijkt Die naast zijn huis ligt. Hij wilde alles En heeft wat snel De lucht uit zijn ballon laten lopen Omdat hij niet opsteeg, In de stilte van de wind. Heeft nu meer nog dan hij wensen kon, Maar niks Dan geroezemoes in een vol café.…

Op een strand, smal en verlaten , zwijgend in zichzelf wachtend op wolken die dreigend nader komen. Het beeld was niet geheel onbekend. Maar de man, de monnik, staat op rennen. omdat hij is die hij is. Zijn naam nooit hardop gesproken maar we weten hoe hij heet. Golven komen dichterbij maar de vloed maakt niet bang, slechts zijn sandalen…

Dansen met de kaarsen, met de potten, met de geesten. Tot de potten doven de kaarsen, de geesten breken de potten. Er zijn geen woorden meer. Als de stilte dan of later nog verdreven door de beesten, gelaten, laten dan zijn er geen woorden meer, maar zinnen die de vrouwen ontsluieren en ontdekken. Ik vroeg een filosoof en hij keek…

Vader achter zijn krant, zijn pantoffels oud en stoffig en naast zijn grote silhouet: een verse kop met koffie. Moeder zucht niet meer, zoals ze jaren deed als vader daar zijn krantje las. Zij heeft al weer een tijd geleden Haar laatste zucht geslaakt. Vader, die nu opa is, met grijze, rimpelige handen die de krant nog amper dragen kunnen…

In het licht Dat zich aan de schaduw ontrekt En pijnloos de naden van de tijd weet te vinden. Zonlicht mag het niet heten, Maar de angel is er ook al uit. Zo zit hij daar. Bier met een rietje, In ijs geschonken. Noorderlicht, Zuiderlicht. En de rode zee is dicht. Egypte aan de horizon. Hij schrijft op een kaart: 'Groeten…

Gerommel in de trein Van oor tot oor Door gang en coupé gezworven En dan, in een leeslicht Gevangen tussen s en s. Daar staat 'stilte' te lezen. Reiziger a en b kijken elkaar bedenkelijk aan. Gerommel in de trein. Via oren en gangen, In de lucht gehangen En hier, als de zwartrijder, Abuis.…

Spinnenrag taaier dan staal in een oud huis onder aan een trap. De banden gieren er voorbij en de dagen lijken taaier nog, langer nog en ouder. Onder aan een trap. Een trap tot het licht aan. Deur open gesmeten. Stukken uit de muur geslagen. Een oude muur, ooit taaier dan de taaiste dagen. Vandaag uit elkaar getrokken. Onder aan een…

Tussen de tegels Groeit een zondaar Die abuis en veel te rap Met doek en sjaal tot groen groeit En groter dan een reuzenstap Met vuist en hand op tafel slaat, Zo geeft hij toch zijn hand. Getrokken uit noodzaak Ligt nu een drakentand. Die met plezier de kegels raakt, Van dit benepen land.…

Tragisch. Hij bezwoer zijn mannelijke lusten En vergat in alle haast, met spijt, De slang met gouden tanden. Hij nam zijn meisje mee. Vandaag Van aangezicht tot aangezicht, In spiegel door de zin bellicht. Hij noemt haar naam, Fluistert zacht. Tot al het geluid In zijn echo is gestorven.…

De bus reed voorbij. Met achter haar raam geplakt het vrouwelijke silhouet dat in mistige velden voorbij rende. Haar heldere ogen als plukjes blond in donker. Nat op warm leer. Iemand zoals zij, goede god, is als een moordende koningin met witte pruik en moedervlek, kaviaar en sigaret: Extraordinarily nice. Zij maakt cliniclown en…

Met droge vinnen Het water in gesprongen En toen, met de druppels nog in het gezicht De horizon betast. Een lastdier noemt men hem, Maar zijn hoeven, Ogen, oren Zijn minder nog lastdragend Dan de lasten van de vinnen in het water. Miauw. Het is een kater. Botsende daken En balkonnen Die de regen van beton niet dragen konden. Slijkstroom…

Je hebt in je dromen de dag en nacht aan je voorbij laten gaan en daar, tussen tijdvak a en b, heb je met je laten dansen met zijn armen om je heen. Schuifelen op platen met krassen die hangen blijven tussen dag en nacht. En als je dan de slaap verwacht, ben je vast al weer vergeten dat de slaap nooit hoeft te komen; in je dromen, in…

Als woorden niet En nooit Of letters weg In het niet verdwenen Dan neemt een mens Beter maar de benen.…

Water dat in nevelen Onzichtbaar is. Vannacht is alles al gehoord: Draai je om, verzet je tegen het vervagen. Zoek antwoorden bij vragen. Vragen ook bij antwoorden. Een mens is niet verstrooid Omdat hij verandert vlees noch vis. Vannacht zal slapen zoek zijn. Vannacht de ogen open dus. Zonder springtouw, Zonder nagels, Maar staande…

“Vuur aan bakboord”, Schreeuwde de matroos; Nog niet bekend met vuur en vlam. Zijn kapitein brengt hem advies: “Bestier en laat beklijven. Vergeet de vlammen en kies het ruime sop.” Een stilte met de adempauze, Maar hij vervolgt met zijn ‘wear sunscreen’: “Soms brandt alles om je heen, dat kun je niet vermijden, maar laat dan desalniettemin…

Kindermeisje, lief. Jouw adem is op de hemelvaart Tussen auto’s langs ons heen gevlogen Met vleugels vers in plastic, Zijdezacht. Laffe dader die met bloed aan de handen rustig is doorgelopen terwijl jij met je laatste zucht nog fluisterde: “wie let er nu nog op de kinderen?“…

Glooiend, Heuvelachtig Landschap. Van dode hoek Tot stille bron. Heide dat aan de enkels jeukt En zand dat in de schoenen kruipt. Fiets de trappers rond Naar het volgende terras. Waar de koffie lauw En de salade warm Naast een pakje peuken wacht. Gedeelde smart Blijft gedeelde smart. Zo ook de zadelpijn. Lucht van dennen En parelnat…

Koning van het woud Een vacature op een website Tussen banners te lezen. Zonder wroeging, Of slag en stoot, Heeft hij zijn brief ingezonden: Werkervaring – Tarzan of the jungle.…

Hard maar honingzoet en toch nog wijs als oude man die zich net weet te bewegen met een stok. Een lange stok met zilveren knop, die glimt in de zon. Een reflectie of spiegelbeeld van vrouwen die verdwenen. Een echo van het tikken van de stok. Het tikken van een klok. De tijd vloog, maar is altijd gebleven. Zo ook het leven. Tot…

Nadat hij met zijn vuist op tafel had geslagen en daarmee de bodum glazen om zeep geholpen had, mompelde zij met de tong van haar moeder: krijg de mexicaanse griep... Olé.…

Druppels door hemd gedrongen en langs het lijf gelopen, walm van zachte kaas met bier. Vinger aan de pols. Vier handen op één buik, terwijl hij stapvoets aankomt, en afvalt. Zij valt hem af. Of hij niet eens anders zou kunnen. Haar vraag in zijn knieholtes geworpen. Op zijn knieën gedwongen. De schaafwonden. De knie ligt open, zoals vroeger…

Eindeloze nachten. Het ritme van depeche mode met het ritme van de liefde, gemengd als ranje in een bierglas met een rietje. De gier, op het halve hek gezeten, heeft zijn vrouwtje gelokt met gekrijs. Slagroom. Formally known as Boogie Woogie. De gier heeft zich al vol gegeten. Dan het konijn. Dat konijnig langs het prikkeldraad huppelde…

Het hoofd tegen de verwarming gesmeten. Tranen als stukken chips over de vloer. Leegte. Als de wereld stil zou staan, en de vader neer zou dalen, dan pas zou, van stof tot stof, verdriet bedaren. Vergeten zijn. Het is als weten dat je niet meer weet of als voelen dat er iets ontbreekt. De wind die langs de ramen blaast heeft de herinneringen…

In de mottenballen: Smoking, Vers geperst Uit oranje appelen. Door de prins nog zelf gesigneerd. Dagen in de regen gehangen, Maar nog altijd zoeter Dan de zoute druppels Die hij op zijn schoudervulling droeg. Het was een lange avond en in open portier vroeg zij de eeuwigheid; ze kreeg de avond. De tragedie van de zwarte strik. Die…

Een soldaat die met de buffels danst maar met geweer en bruut gezicht op mensenharten mikt. Zijn liefde in zijn land gelaten. Gelaten nu op zoek naar huis. Gebalde vuisten soms op tafel, Bij het ontbijt de koffie lauw. Het vuur laait op. Ruis op de achtergrond. Woorden die geen zinnen maken. Een dolle hond die wonden likt. Deze soldaat…

Overvlogen. Vleugels van vissen, die wonderlijk zingen op rotsen: "Kom tot mij" En dan de reflectie die op of net onder het water rust; daar het zonlicht kust tussen waterrijders, lelies en verdronken seringen. Tot hij zachtjes zucht: "Ik zal je missen". Het is niet gelogen.…

De ochtendzon wijst naar groen in bomen, wijst naar gras. Zij lacht door nevelvelden en zingt met vogels. Zij reist van dal tot hoogte in gezelschap van de wolken. Haar taal niet te vertalen. Haar wegen niet te volgen. Tot haar dromen, van een zoen. In die zachte ochtendzon.…

Tien, misschien wel twintig, dozen. Vol troep, vol leven. Uit de kofferbak, naar boven. Uitpakken. Het zwarte gat van de verhuisdoos; allerlei spullen kwijt. Spullen in de kast gezet. Dan die nieuwe vriezer. Die heimwee niet bevriezen kan. Hengel hier neergehangen, maar de oude stek nog niet vergeten. De oude stek. Ingepakt…

Remos, Rami, Robilo. Bergeijk tot Grave, waar is de God van luduvudu? Stenen geworpen van huis tot aan de slijterij terug in bochten, terug met golven. Oracle staat al dagen open. Maandagmiddag, Dinsdagochtend of eventueel iets later in de week. Remos, Rami, Robilo; God van luduvudu, Wanneer volgt u de stenen van slijterij weer naar huis…

Scherpe stokken En een mes in de la; Wapens tegen mezelf. Gevangen in een kerker. Een kerker met een put. Ogen dicht. Donnie op de wip Alsof hij in Belfast is. Het is de verbeelding maar. Ja rozen hebben doorns. Dat is geen nieuwigheid. Toch heb ik ze tot bloedens toe gestreeld. Het geluid van een rivier nabij. Een andere maan lacht…