Alle inzendingen van Ron Blok

Ik kijk dagelijks over mijn schouder zoekend naar de dingen die ik herken de dagen worden echter steeds kouder ondanks de nieuwe wegen die ik verken eigenlijk heb ik geen zin vooruit te kijken om het vertrouwde achter mij te laten steeds maar weer de tijden vergelijken ik voel mij steeds verder verlaten niet tegen het leven opgewassen verloren…

Het Europa van nu, vijanden worden vrienden hypocrisie regeert waar vroeger soldaten dienden opgevoed met het idee dat die moffen niet deugen ben ik bezoedelt vanuit mijn vaders geheugen het Europa van nu, verdwenen is onze Gulden je moest er aan wennen, je moest het maar dulden het volk zei nee, de politiek draafde voort waar blijft je stem…

De eeuwige strijd tussen supportersscharen wordt even op een laag pitje gezet komen de hooligans weer tot bedaren en is het wij-gevoel weer even aan zet samen staan brullen aan de zijlijn hand in hand achter het team gaan staan waar je een echte supporter kan zijn zonder een ander de kop in te slaan de oranjegekte bereikt het kookpunt als…

Zittend op een zonnig terrasje aan de boulevard genietend van een kop koffie met een froufrou kijk ik naar het strand met al die mensen op elkaar vechtend om een plekje, afijn een heel gedoe spelende kinderen rennen door het rulle zand een strandbal ploft neer op een ingesmeerd lijf een zakje friet met mayo gaat van hand tot hand terwijl de…

De nevelen van het verleden sluiten mij in met een diepe zucht als in een trance staar ik naar een grijze muur die voor mij ligt als ik omkijk zie ik nog flarden van een blauwe lucht wederom ben ik voor het nostalgische gevoel gezwicht de nevels hebben mij nu volledig ingesloten de hunkering naar vroeger is nu in alle staten een weemoedige…

Vannacht werd ik wakker door het gezoem van een mug onbewust sloot ik mijn ogen en ging verder met dromen totdat ik wederom wakker werd door jeuk op mijn rug op een plekje waar ik net niet goed bij kon komen zoekend naar middelen om de jeuk te verzachten zat het beestje op de muur te genieten van het maal met een krant op jacht om zijn leven…

Van het ene op het andere moment staren vier muren hem vernietigend aan de wegen die hij laatst heeft verkend bleken niet de goede kant op te gaan een gevoel van spijt? Nee dat zeker niet de keuzes waren te zeer beperkt ook al hebben sommigen veel verdriet het alternatief had nog minder gewerkt nu hij hier zit heeft hij tijd om te denken zijn…

Soms is het net alsof ik iets heb gemist de tijd is onverbiddelijk in haar voortgang zijn herinneringen uit mijn geheugen gewist totdat ik ze toevallig weer tegenkwam jeetje, is dat al weer zo lang geleden? het voelt alsof het gisteren gebeurde de herinnering voert mij naar het verleden waar mijn jeugd naar onschuld geurde die onschuld is…

Met de IPhone in de hand ren je van A naar B zonder dit apparaat valt echt niet meer te leven in de metro, op de fiets naar school of in de WC met de IPhone valt altijd wel iets te beleven sinds de smartphones hun intrede hebben gedaan hoor je er met een normale telefoon niet meer bij en is de verslavende werking er van uit gegaan zonder je…

Het land is gehuld in een grijze deken iedereen is somber en straten zijn grauw de stralende dagen zijn snel verstreken onbewust gaan mijn gedachten naar jou ik gaf je de beste jaren van mijn leven ondankbaar nam je alles van mij aan er is niets van die jaren overgebleven alleen een herinnering die ik moet doorstaan niet eenvoudig te vergeten…

Een hele generatie is ermee opgegroeid denkende dat dit schip nooit zou zinken als de politiek zich er niet mee had gemoeid zouden haar geluiden nog steeds klinken die vertrouwde stemmen van de dj’s met tussendoor het geluid van de jingles de hits van de Bee Gees en de O’jays wie genoot er niet van al die singles de laatste minuten met de…

de zon breekt door de wolken, nog niet zichtbaar voor het oog grijs en grauw nog overheersend, staat daar plots een regenboog langzaam wordt een glimlach zichtbaar om de mond van een kind en de regenboog strekt zich verder als een oneindig kleurend lint zo kwam jij in mijn grijze leven, onaangekondigd net als het lint ik was er totaal niet op…

Als een rode draad door je leven in goede en slechte tijden blijft die ene herinnering aan je kleven niet in staat zijnde om het te vermijden een herinnering van spijt misschien één die je heeft gemaakt tot wat je bent de uitkomst was niet te overzien en je hebt het al die jaren ontkend niet in staat om de tijd terug te draaien zit je daar…

Struinend tussen de puinhopen zoek ik naar gebroken stukken uit mijn leven scherven van geluk en verdriet liggen verspreid en uiteen gekraakt deze puzzel moet worden opgelost om mijn verleden opnieuw te herleven zodat ik zelf het moment kan zien waar ik het spoor ben kwijtgeraakt vertwijfeld maar vastberaden begin ik de stukjes bijeen te zoeken…

nooit heb ik mij zo zeer vermaakt als vanavond ik ontdekte een serie die mij werd ingefluisterd het was net of ik mij weer in mijn jeugd bevond is het daarom dat ik het in mijn hart heb gekluisterd? eigenlijk is het een heel simpel verhaal afspelend in het naoorlogse Nederland zonder al die moderne pracht en praal krijgt de nostalgie al snel…

ik sta nu overal alleen voor niemand die mij bij de arm neemt door de liefde die mijn maatje bevroor voelt dit leven mij helemaal vreemd soms als ik het dan echt niet meer weet kijk ik naar die foto met mijn kinderen zij mogen niets voelen van mijn leed ik mag hun blijde jeugd niet verhinderen die glimlach, de blijdschap op hun gezichten…

Tien spijltjes met tien gekleurde ballen zo leerde ik vroeger tot honderd tellen spelenderwijs leerde men de getallen en zonder enige moeite, het optellen het rekenen werd een tweede natuur antwoorden zonder na te denken toch werd het veranderd op den duur zonder er enige aandacht aan te schenken hoofdrekenen is een enorme klus zweetdruppels…

Een markante dag in mijn jonge bestaan bij het stoplicht op de fiets zag ik haar twee reebruine ogen keken mij aan en hopeloos verliefd stond ik daar maar redelijkheid was ik terstond vergeten die ogen brandden in mijn gedachten door mijn vrienden voor gek versleten wat kon ik anders van hen verwachten die eerste kus kwam onverwacht nog…

Als kind speelde ik graag aan de waterkant spelend met bootjes of steentjes scheren altijd was er een buurvrouw aan de overkant die, uit angst voor verdrinken of mij bezeren mij waarschuwde voor de gevaren van de waterrand geheel opgaand in mijn spel zag ik geen gevaar de bootjes dreven onschuldig in de haven toch kwam deze vrouw met een afwijzend…

Het betuttelende vingertje van de overheid alles moet in het gareel volgens nieuwe wetten datgene wat ik heb geleerd is volledig uit de tijd en het heeft geen zin om je er tegen te verzetten maar ik ben een rebel, ik wil er niet aan toegeven dat wat altijd zwart is geweest, kan niet wit worden hoezeer ze dit ideaal met regels ook na willen streven…

Al het vertrouwde wordt beetje bij beetje ontnomen ik leef in een wereld die ik niet meer kan verstaan nieuwe technologieën zijn veel te snel gekomen misschien ben ik te lang aan de zijlijn blijven staan het is net of ik ontwaak in een vreemde omgeving Bevolkt door creaturen die ik totaal niet meer ken wonend in een wereld met een andere beleving…

Met mijn oude vlieger nog levendig in gedachten Dansend op de wind aan de Zuid-Hollandse stranden Ik wist nog niet wat ik van het leven kon verwachten Wist ik nog niet waar ik uiteindelijk zou belanden Die vlieger, steeds hoger door de opwaartse wind Doet mij denken aan de idealen in het leven De dromen die leven in de gedachten van ieder kind…

De grote wijzer van de klok staat dichtbij middernacht het lopende jaar is bijna voorbij, de seconden tikken door het jaar waarin zoveel goede dingen werden verwacht maar uiteindelijk eindigde als al die jaren daarvoor een jaar geleden stonden we net als nu te wachten kijkend naar de klok en het glas champagne in de aanslag denkend aan de…

Een dik boek is vandaag gesloten Ik voel me vreemd en verlaten door een wolk van verdriet overgoten en niet in staat om er over te praten die laatste uurtjes waren te pijnlijk een gevecht tot de laatste snik toch leek het mij zeer waarschijnlijk dat er een rust kwam in haar blik de vrede die mijn moeder heeft gevonden stelt mij amper in…

De rivieren kruipen door het land als een waterslang Het aflopende land brengt het water terug naar zee dijkhuisjes staan tegen de uiterwaarden in het gedrang en uit de ochtendmist verrijst het silhouet van een boerenstee langzaam komt het leven weer op gang na de nachtrust gerammel van melkbussen klinkt over het koren in het ochtendgloren…

Ik wordt wakker met rijp op de dekens het heeft hard gevroren deze nacht de ijsbloemen zijn de laatste tekens vandaag wordt ik op het ijs verwacht van de warmte, op het koude zeil mijn sokken zijn weer eens zoek schoon ondergoed na de dagelijkse teil gevolgd door een corduroy broek de thee staat te dampen in een mok snel een ontbijt voordat…

ik voel een traan in mijn ooghoek een beetje vocht gevuld met verdriet een emotie die de vrijheid zoekt en die daardoor de bron verliet die traan bezit een stukje van mijn leven een moment dat ik heb meegemaakt een pijnlijk bericht dat werd gegeven waardoor ik even uit balans was geraakt de emotie neemt afscheid van mijn gelaat een vrije…

Soms zit ik uren tegenover een wit papier starend in het oneindige van mijn gedachten mijmerende gedachten over leed of plezier of over zaken die ik nog kan verwachten Het valt niet altijd mee om iets te schrijven gedachten zijn nu eenmaal sneller dan de pen de prikkels van boven zijn moeilijk in te lijven en sommige ontsnappen omdat ik ze…

De avondzon verjaagd al het licht even voordat de schemer op staat een gratis schouwspel in het zicht er is geen kleur die mij niet ontgaat de hemel staat als het ware in brand door al die fel gekleurde tinten mijn auto zet ik even aan de kant om dit wonder te laten bezinken gehoon en verwensing is mijn deel terwijl een auto langs mij schiet…

Er zweefde een stofje door mijn vertrek Ik vernam het toen een zonnestraal er op landde De aantrekkingskracht liet het gaan bij verstek Totdat het op een meubelstuk strandde toevallig deed het mij denken aan de aarde in een baan door het immense heelal alle stofjes die het lang geleden vergaarde en die werden gevormd tot een grote bal alles…