De nevel
De nevelen van het verleden sluiten mij in met een diepe zucht
als in een trance staar ik naar een grijze muur die voor mij ligt
als ik omkijk zie ik nog flarden van een blauwe lucht
wederom ben ik voor het nostalgische gevoel gezwicht
de nevels hebben mij nu volledig ingesloten
de hunkering naar vroeger is nu in alle staten
een weemoedige wolk heeft mij als het ware overgoten
en het heden heb ik terstond achter mij gelaten
ineens hoor ik bekende klanken uit de nevel die mij zo krenkt
zachtjes dringen zij zich door de muur van mijn eenzaamheid
ik herken de stem van mijn dochter die mij weer in het heden brengt
en dit zonnetje verdampt de nevels van deze moeilijke tijd
Geplaatst in de categorie: emoties