1244 resultaten.
Nevelen
hartenkreet
4.9 met 15 stemmen
500 De bleke nevels
omhullen de waterlijn
grijsgrauw ademend…
Nevelig
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
883 In nevelen gehuld, het landschap,
elke stap die ik zet verdwijnt weer,
waar ik was zie je mij niet meer,
bang voor één enkele misstap.
Langzaam vorderen, meer kan ik niet,
geen herkenbaar punt om me heen,
angst omsluit mij van kop tot teen,
niemand die mijn worging ziet.
Het einde lijkt plots heel nabij,
de strijd bijna gestreden.…
Gehuld in nevelen
netgedicht
3.6 met 8 stemmen
739 Wie was het die ik daar tegen kwam
een lichaam zwevend betrad mijn pad
akkoorden die ik nog nimmer hoorde
beroerde mijn gepijnigd hart
Mijn armen omsloten een omhulsel
ik voelde de zachtheid van het bestaan
tedere handen streelden mijn wangen
glimlachend ben ik meegegaan…
Bergen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
205 Tussen de nevels verscholen
donkere schaduwen.
Die als de nevel weer
verdwijnt herrijzen als
grote reuzen.
Bergen die reiken naar
de sterren en maan.…
Nevel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
202 Nevel en mist
mysterieus gezicht
langzaam zweeft het boven de aarde
als een zeepbel spat het uiteen
het blijft een wonderlijk fenomeen
de zon laat dit sprookje verdwijnen
die wil vandaag ongehinderd schijnen.…
De nevel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
312 De nevelen van het verleden sluiten mij in met een diepe zucht
als in een trance staar ik naar een grijze muur die voor mij ligt
als ik omkijk zie ik nog flarden van een blauwe lucht
wederom ben ik voor het nostalgische gevoel gezwicht
de nevels hebben mij nu volledig ingesloten
de hunkering naar vroeger is nu in alle staten
een weemoedige…
Nevel
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen
573 Geruiloos zweeft de nevel
Over het koele meer
In de koude ochtend
Gehuld in mystiek
De kleur is niet te lezen
In de eerste zonlichtstralen
Lost de nevel langzaam op
Schaduwen worden zichtbaar
Geruisloos zweeft de nevel
Terug naar het onaantastbare
De avond maakt zich op
Om de aarde te laten slapen
Geruisloos sluit de nevel
De avond…
Nevelen...
hartenkreet
3.6 met 14 stemmen
876 De ochtendgloed laat zijn nevel strelen
langs het gebladerte van de bomen
In het prille zonnelicht ontwaakt de dag
Vogels zingen hun lied gehuld in dromen
Zacht streept het gouden ochtendlicht
in wazige verten over het koele meer
De aarde laat zich kussen door de zon
en de warmte streelt het land telkens weer
De ochtendgloed laat zich gloeien…
Nevel
hartenkreet
4.6 met 25 stemmen
760 Schimmige nevel boven zand
dempt het geluid van verheven gangen
op het door mens verlaten strand
stilt mijn drang naar ongeremd verlangen
Op de grens van zee en land
glanzende manen als met parels behangen
vloeit schuim als grof geweven kant
word ik door rijkdom bevangen…
nevel
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
519 in kille winterrust
nevelt de hemel
begrenzend over de wereld
stil en statig staan
daar sparren
hun toppen zijn uitgeveegd
door kille grijsheid
tussen de rijzende stammen
is het mistige niets
van de winter…
Als nevel
netgedicht
3.9 met 8 stemmen
385 Zij heeft haar vleugels afgeworpen
vliegensvlug en bezweek in zijn gelaat
Het licht dat zout uit haar ogen spoelde
kraakt vanmorgen hem uit slaap
Lang is geboren ademloos gebleven
in volle hevigheid kwam zij thuis
Hoe kan vrijheid zo bevangend zijn
als nevel op ruiten eens liefde las?…
nevel
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
591 in een woordeloos verdriet
zijn de tranen opgedroogd
tot een woordeloos geheim
de jaren vervagen
alsof ze niet waren
in de nevel
van een mistig niets
slechts de moeite
verwoordt
het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Niet als met nevelen...
poëzie
2.8 met 63 stemmen
18.589 Niet als met nevelen
De morgenzonne,
Schoon baan zich brekend,
Nog felle kamp voert,
Ook niet, als blindend
Van hoge hemel
Des middags glansen
Op de aarde stralen;
Maar, als aan d'avond
De moegestredene,
Niet strijdendsmoede,
Ter gulden kim daalt,
Dan viert de schepping
Haar schoonste zege,
En bloemengeuren
En vogelkoren
En dankbre…
nevelig
netgedicht
3.5 met 10 stemmen
206 de wereld bekijkend
door soepogen
loop ik met m’n
chagrijnige hond
klam kleumend
langs ’t natte water
waar treurende wilgen
troosteloos tranen
over lange droeve wimpers…
nevelen
netgedicht
2.7 met 6 stemmen
282 terugblikkend
vanzelfsprekend
en herkenbaar
het voorbije pad
vooruitkijkend
blijkt de route in
nevelen gehuld…
Nevel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
213 Nevel hangt tussen de heuvels
vaag zie je sterren in de nacht.
Met ogen die aan duisternis wennen
omdat ze geen zonlicht willen kennen.
Je ziel is net zo donker als de nacht
de schaduw heeft je in zijn macht.
In je binnenste mag niemand kijken
je eenzaamheid zal niemand merken.…
IN NEVELEN
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
212 Het mist, ik kan de kleine kerk niet zien
De kleine, witte kerk van Simonshaven
Waaraan mijn ziel en ik ons altijd laven
Het is een prachtig ijkpunt bovendien
Er liggen oorlogsslachtoffers begraven
Dat kun je bij ’t gesloten hekwerk zien
De sleutel maar eens ophalen misschien
Tweehonderd jaar geschiedenis meemaken
Het kleine godshuis binnenin…
In nevelen ?
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
213 Wie bij daglicht de
gordijnen van de
wereld sluit en de
kaars zal doven,
verhult de toekomst
zich in nevelen, een
vermetel gebaar om de
tijd te willen ophouden.
Verwijzing naar vroeger
eeuwen, zo de mythe wil
geloven om in elkaars
armen en gedachten te
verstenen als lot, dat het
geluk niet zal benijden.…
Nevel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
169 Ik zoek mijn huis in dit vreemde bos
Mijn eigen stuur weet de weg niet meer
De nevel laat zijn spoken los…
Nevel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
618 Drinken
slobber
slok
slik
Spoelen
slobber
slik
hik
Vergeten
jezelf
je ziel
Slik door
spoel weg
Je eigen ik…
nevel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
164 De oever van het denken lost alles in het niet
Een nevel van gevoelens in het hart
De sluier om de ogen een donker zwart
Wat het leven heeft te schenken is alles wat het ziet
De diepte van verlangen slaat op het hart als angst
Bewust zijn van komen en gaan
Voor altijd de reden van bestaan
Maar wat vrij wordt ontvangen bezit gevoel het langst…
Nevelig?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
161 Ragfijne werelden
elke druppel huilt
in zeeën van beloften
alles is beschreven
uit liefde van de stof
gedachten anders gevormd
gebundelde ziele
rust om in te schuilen
watervleugels uit
nevels onvoltooide verhalen
soms hoopvol
soms ontluisterend
fantasie onwrikbaar, alleen
verleid door zwaartekracht,
transparante mantels om…
Nevelen
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
248 ontwaken in slowmotion
onder een wollen deken
van zeven tinten grijs
pikzwart wordt langzaam lichter
een dikke mist verdwijnt
waar Avalon verschijnt
gerechtigheid wint altijd
waar ridders rond een tafel
Godinnen eren en begeren
vergeten lijkt de tijd…
O, opnieuw daar te zijn
gedicht
3.5 met 13 stemmen
7.392 Dat zo monotone zich
bovenwinds herhalende van die misthoorn
in de nevelen, in de nevel
van mijn verloren en verboden jongensland.
------------------------------------
Uit: 'Pact met Pound', 2000.…
Als een gordijn.
netgedicht
2.7 met 6 stemmen
301 Nevel dat als een gordijn
is gevallen over de nacht
stilte in een rustig dromen.
De aarde is in diepe rust
als ze loopt tussen de nevel
in gedachten verzonken.
In de verte klinkt de echo van
de nachtegaal maar er is niets
wat ze hoort of ziet ze is door
nevel en gedachten omsloten.…
Density
gedicht
3.0 met 21 stemmen
8.629 Nevel. Zeg
nu niets.
Veel is verzwegen.
Weinig is veel.
Amper beweegt
het woord amper
in de wind
die nergens is.
Zeg nu niets.
Veeg niets uit.
In hetzelfde vlak
van de avond. Waartegen
nauwelijks en nergens.
--------------------------------------------------
uit: 'Het museum van de zomer' (1974)…
haikoe
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
463 Weer eens ging de zon
ten onder in de nevels
van een grijze dag…
Gemist
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
782 De avond sijpelt binnen in het regenwoud
waar elke lichte plek door duister wordt gedicht
en ogen in de nevels glurend zijn gericht
op iedere beweging in laag kreupelhout
behoedzaam zoeken poten naar een evenwicht
alsof de draagkracht van de takken hen benauwt
pas na het aftasten worden ze goed beschouwd
als jacht- en rustplaats met een…
nevels in de kamer
netgedicht
3.6 met 20 stemmen
341 alsof ze ooit schitterden
de dromen van een dronken dichter
de eerste roos of een vroeg getij
naar wat hij zag of hoorde
in resten vrouw en kind
weggevaagd langs vlakke zeeën
maakt het nog wat uit
dat niets meer naar hem toekomt
zo dwaas zijn levend, zwervend lijf
de winter wit met kamerwandgezichten
wanneer hij in zijn dichte aders…
door de nevels van morgen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
535 laat me spelen
in de spiegel van werkelijkheid;
verwonderd om de vogels
in de lucht
waar ik niet wil denken, hoef te denken
en het stamelen kan achterlaten
bij elke vraag die je stelt
over liefhebben, dicht tegen mensen
en het verliezen aan
ik zie je graag, zeg ik dan
maar ik hou ook van
een steen
-het is stil
overal waar ik…