Netgedichten

netgedicht (nr. 33.939):

Het fronst als het regent ( haiku’s)

Hurk naast een stronk , ik
hunker naar woordenwolken,
vrijen met gedachten.

Zonder slapen maakt
de pen de streken korter,
waakt bij gedichten.

Rimpels lopen op
gezichten van de winden,
fronst als het regent.

Verkoeling vragen
aan tranen van de nevels,
lotus troost ze.

De luchten trillen
van de vrije libellen,
gevleugelde zon.

Witte sterren, hun
geisha’s bewaken poorten
van de melkweg.